Μέθοδος εισαγωγής της εκπαιδευτικής ρομποτικής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ως ουσιαστικό στοιχείο αλλαγής στην εκπαίδευση

Abstract

Η εμπειρία και οι γνώσεις στον τομέα της Ρομποτικής έχουν δημιουργήσει ένα όλο και περισσότερο θετικό κλίμα εφαρμογής της στο χώρο της εκπαίδευσης. Όπως έχει διαπιστωθεί από διάφορες έρευνες ενισχύει την εκπαιδευτική διαδικασία στον προγραμματισμό- χειρισμό ρομποτικών κατασκευών, καθώς και στην ανάπτυξη διαθεματικών συνθετικών εργασιών. Εφαρμογές της εκπαιδευτικής ρομποτικής με μαθητές και εκπαιδευτικούς έδειξαν θετικά αποτελέσματα στην ανάπτυξη του τεχνολογικού εγραμματισμού, της επίλυσης προβλημάτων και γενικότερα στην ορθή διαχείριση σκέψης. Η εκπαιδευτική ρομποτική αποτελεί την πιο σύγχρονη έκφανση του εποικοδομητισμού στη διδασκαλία και εισάγεται σαν νέα διδακτική μέθοδος . Μέσα λοιπόν σε αυτό το θεωρητικό πλαίσιο διατυπώθηκε ο σκοπός της παρούσας έρευνας, ο οποίος είναι η εισαγωγή της εκπαιδευτικής ρομποτικής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως νέα διδακτική μέθοδος. Για το σκοπό αυτό διενεργήθηκε έρευνα μεικτών μεθόδων. Η ποσοτική έρευνα πραγματοποιήθηκε με την διάθεση ψηφιακών ερωτηματολογίων, σε εν ενεργεία νηπιαγωγούς και δασκάλους, όλης της χώρας. Ενώ παράλληλα, η ποιοτική έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη μορφή συνεντεύξεων, σε τρία πρόσωπα, με διαφορές ως προς το φύλο, την ηλικία, τα έτη προϋπηρεσίας, το επίπεδο σπουδών τους, καθώς και τη βαθμίδα του σχολείου στο οποίο εργάζονται. Σημαντικά ευρήματα της παρούσας μελέτης είναι: πρώτον, ότι οι εκπαιδευτικοί (νηπιαγωγοί και δάσκαλοι) αναγνωρίζουν τα οφέλη της εκπαιδευτικής ρομποτικής και θέλουν να την ενσωματώσουν στις διδασκαλίες τους. Δεύτερον, το μεγαλύτερο συντριπτικά ποσοστό των εκπαιδευτικών έχουν κάνει κάποιου είδους επιμόρφωση πάνω σε θέματα εκπαιδευτικής ρομποτικής, αποσπώντας ποικίλα βιώματα και εμπειρίες. Τρίτον, το κυριότερο πρόβλημα των εκπαιδευτικών είναι η απουσία υλικοτεχνικής υποδομής στα σχολεία τους, κάτι που αποτελεί και τον ουσιαστικό ανασταλτικό παράγοντα για την εφαρμογή της εκπαιδευτικής ρομποτικής. Ταυτόχρονα, το πρόβλημα αυτό καλλιεργεί μια ανασφάλεια στους εκπαιδευτικούς, που επιμορφώθηκαν μεν αλλά ποτέ δεν εφάρμοσαν στην πραγματικότητα. Η συζήτηση και η ερμηνεία των παραπάνω αποτελεσμάτων, οδηγεί αφενός στην πρόταση απόσπασης οικονομικών πόρων από το κράτος, για τον εξοπλισμό των σχολικών μονάδων με εκπαιδευτικά υλικά ρομποτικής, και αφετέρου στην δημιουργία πρακτικών ενσωμάτωσης της εκπαιδευτικής ρομποτικής στα αναλυτικά προγράμματα σπουδών, προς διευκόλυνση των εκπαιδευτικών.