Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΤσιότρας, Γεώργιος
dc.contributor.authorΔημητρίου, Ευμορφία
dc.contributor.otherDemetriouq, Evmorfia
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2020-07-17T09:56:38Z
dc.date.available2020-07-17T09:56:38Z
dc.date.copyright2020-07-17
dc.date.issued2020-06
dc.identifier.otherΠΥΣΣ/2020/00214el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/4555
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΕισαγωγή: Στον σύγχρονο κόσμο, με όλες τις αλλαγές που διαδραματίζονται, το περιβάλλον εργασίας μπορεί να είναι μία από τις σημαντικότερες πηγές στρες. Οι επαγγελματίες υγείας εμφανίζουν συχνότερα εργασιακό άγχος και επαγγελματική εξουθένωση, καθώς έχουν σχέση με την ανθρώπινη ζωή. Σκοπός Έρευνας: Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να διευκρινιστεί το προφίλ των υπαλλήλων ως προς το εργασιακό άγχος και ο βαθμός, στον οποίο οι υπάλληλοι εμφανίζουν επαγγελματική εξουθένωση. Επιπλέον στόχος είναι να εξακριβωθεί ποιες είναι οι καλύτερες λύσεις για την αντιμετώπιση του εργασιακού άγχους και της επαγγελματικής εξουθένωσης, σύμφωνα με τους υπαλλήλους του δείγματος. Δείγμα – Μέθοδος: Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε εργαζόμενους (ιατροί, υγειονομικοί υπάλληλοι, διοικητικοί υπάλληλοι) σε μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (πρώην ιατρεία ΙΚΑ), στο Κέντρο Υγείας Τούμπας και στο Κέντρο Υγείας Βότση Θεσ/νίκης. Συλλέχθηκαν συνολικά 105 ερωτηματολόγια, τα οποία αποτελούνται από 65 ερωτήσεις χωρισμένες σε υποκλίμακες. Οι ερωτήσεις αφορούν τη σωματική και ψυχική κατάσταση των εργαζομένων, το εργασιακό άγχος, την επαγγελματική εξουθένωση και τις προτάσεις αντιμετώπισης από τους εργαζόμενους. Αποτελέσματα: Οι εργαζόμενοι αγχώνονται, κυρίως, για τα προβλήματα γραφειοκρατίας και τον μεγάλο αριθμό εργασιών που πρέπει να διεκπεραιωθούν ταυτόχρονα. Οι εργαζόμενοι νιώθουν αρκετά συχνά συναισθηματική εξάντληση και αποπροσωποποίηση. Τέλος, οι εργαζόμενοι θεωρούν ως κύρια μέτρα αντιμετώπισης την βελτίωση των συνθηκών εργασίας (50%), την μη άσκηση αλλότριων καθηκόντων (41,3%), την συνεχιζόμενη εκπαίδευση με παρακολούθηση σεμιναρίων (41,3%) και την σταθερότητα του φορέα απασχόλησης (37,5%). Συμπεράσματα: Το μεγαλύτερο άγχος των υπαλλήλων προέρχεται από τα προβλήματα επικοινωνίας και τον φόρτο εργασίας. Οι υπάλληλοι προτιμούν σε μεγαλύτερο βαθμό την βελτίωση των συνθηκών εργασίας, την άσκηση αποκλειστικά των δικών τους καθηκόντων και τη διά βίου εκπαίδευση, ως κυριότερους παράγοντες αντιμετώπισης του άγχους και της εξουθένωσης στο χώρο εργασίας. Το μεγαλύτερο εργασιακό άγχος φαίνεται να σχετίζεται σημαντικά με μεγαλύτερη επαγγελματική εξουθένωση.el_GR
dc.format.extent135 σ. ; 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΕργασιακό άγχοςel_GR
dc.subjectWork stressel_GR
dc.subjectΕπαγγελματίες υγείας -- Ποιότητα ζωήςel_GR
dc.subjectHealth professionals -- Quality of lifeel_GR
dc.subjectΕπαγγελματίες υγείας -- Επαγγελματική εξουθένωσηel_GR
dc.subjectHealth professionals -- Burnout syndromeel_GR
dc.subjectΕπαγγελματική εξουθένωσηel_GR
dc.subjectBurnout syndromeel_GR
dc.titleΕργασιακό άγχος. Επαγγελματική εξουθένωση εργαζομένων σε μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Επιπτώσεις ενός ασταθούς εργασιακού περιβάλλοντος.el_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractIntroduction: In a rapidly changing modern world, the working environment can be one of the most important sources of stress. Health professionals experience work-related stress and burnout more often as they are dealing with human life. Purpose of research: The purpose of this research is to outline the profile of workers in terms of work-related stress and the degree to which workers show signs of burnout. An additional purpose is to find the best solutions for the management of work-related stress and burnout according to the workers of the sample. Sample – Method: This research has been conducted on workers (doctors, health workers, administrative officers) in Primary Health Care Units (former IKA health clinics), the Health Centre of Toumba and the Health Centre of Votsi in Thessaloniki. In total, 105 questionnaires composed of 65 questions divided in subscales have been collected. The questions pertain to the physical and mental state of the workers, work-related stress, burnout and the workers’ recommendations for remedial action. Results: Workers are mostly stressed about bureaucracy problems and the vast number of tasks that need to be completed simultaneously. Workers experience burnout and depersonalisation quite often. Finally, workers regard the impovement of working conditions (50%), not performing others’ tasks (41.3%), continuing education with the attendance of seminars (41.3%) and a steady working environment (37.5%) as the main corrective measures. Conclusions: Most of workers’ stress comes from lack of communication and workload. Workers show a greater preference for the improvement of working conditions, the completion of solely their own tasks and continuing education as the main ways of coping with stress and burnout in the workplace. Excessive work-related stress seems to be considerably associated with excessive burnout.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής