Εργασιακό άγχος. Επαγγελματική εξουθένωση εργαζομένων σε μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Επιπτώσεις ενός ασταθούς εργασιακού περιβάλλοντος.
Επιτομή
Εισαγωγή: Στον σύγχρονο κόσμο, με όλες τις αλλαγές που διαδραματίζονται, το περιβάλλον εργασίας μπορεί να είναι μία από τις σημαντικότερες πηγές στρες. Οι επαγγελματίες υγείας εμφανίζουν συχνότερα εργασιακό άγχος και επαγγελματική εξουθένωση, καθώς έχουν σχέση με την ανθρώπινη ζωή.
Σκοπός Έρευνας: Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να διευκρινιστεί το προφίλ των υπαλλήλων ως προς το εργασιακό άγχος και ο βαθμός, στον οποίο οι υπάλληλοι εμφανίζουν επαγγελματική εξουθένωση. Επιπλέον στόχος είναι να εξακριβωθεί ποιες είναι οι καλύτερες λύσεις για την αντιμετώπιση του εργασιακού άγχους και της επαγγελματικής εξουθένωσης, σύμφωνα με τους υπαλλήλους του δείγματος.
Δείγμα – Μέθοδος: Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε εργαζόμενους (ιατροί, υγειονομικοί υπάλληλοι, διοικητικοί υπάλληλοι) σε μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (πρώην ιατρεία ΙΚΑ), στο Κέντρο Υγείας Τούμπας και στο Κέντρο Υγείας Βότση Θεσ/νίκης. Συλλέχθηκαν συνολικά 105 ερωτηματολόγια, τα οποία αποτελούνται από 65 ερωτήσεις χωρισμένες σε υποκλίμακες. Οι ερωτήσεις αφορούν τη σωματική και ψυχική κατάσταση των εργαζομένων, το εργασιακό άγχος, την επαγγελματική εξουθένωση και τις προτάσεις αντιμετώπισης από τους εργαζόμενους.
Αποτελέσματα: Οι εργαζόμενοι αγχώνονται, κυρίως, για τα προβλήματα γραφειοκρατίας και τον μεγάλο αριθμό εργασιών που πρέπει να διεκπεραιωθούν ταυτόχρονα. Οι εργαζόμενοι νιώθουν αρκετά συχνά συναισθηματική εξάντληση και αποπροσωποποίηση. Τέλος, οι εργαζόμενοι θεωρούν ως κύρια μέτρα αντιμετώπισης την βελτίωση των συνθηκών εργασίας (50%), την μη άσκηση αλλότριων καθηκόντων (41,3%), την συνεχιζόμενη εκπαίδευση με παρακολούθηση σεμιναρίων (41,3%) και την σταθερότητα του φορέα απασχόλησης (37,5%).
Συμπεράσματα: Το μεγαλύτερο άγχος των υπαλλήλων προέρχεται από τα προβλήματα επικοινωνίας και τον φόρτο εργασίας. Οι υπάλληλοι προτιμούν σε μεγαλύτερο βαθμό την βελτίωση των συνθηκών εργασίας, την άσκηση αποκλειστικά των δικών τους καθηκόντων και τη διά βίου εκπαίδευση, ως κυριότερους παράγοντες αντιμετώπισης του άγχους και της εξουθένωσης στο χώρο εργασίας. Το μεγαλύτερο εργασιακό άγχος φαίνεται να σχετίζεται σημαντικά με μεγαλύτερη επαγγελματική εξουθένωση.