Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΓραμματάς, Θεόδωρος
dc.contributor.authorΤσιαφίδου, Ελισάβετ
dc.contributor.otherTsiafidou, Elisavet
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2016-09-14
dc.date.accessioned2016-09-14T10:20:41Z
dc.date.available2016-09-14T10:20:41Z
dc.date.copyright2016-05
dc.date.issued2016-09-14
dc.identifier.otherΘΣΠ/2016/00062el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/2614
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΗ παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή αποσκοπεί στην εξέταση της παρουσίας δραματικών κειμένων στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, εστιάζοντας κυρίως στα πολλαπλά παιδαγωγικά οφέλη που μπορεί να επιφέρει η διδασκαλία τους και στην αναγκαιότητα της εναλλακτικής προσέγγισής τους. Στο εισαγωγικό κεφάλαιο η ανάλυση επικεντρώνεται στη σχέση θεάτρου- λογοτεχνίας και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του δραματικού κειμένου, τα οποία το διαφοροποιούν από τα υπόλοιπα είδη του έντεχνου λόγου. Η επίγνωση της ιδιομορφίας του αποτελεί θεμέλιο επί του οποίου θα οικοδομηθεί η επιτυχής διδασκαλία και κατ’ επέκταση η ολοκληρωμένη πρόσληψη των δραματικών έργων από τους μαθητές. Το δεύτερο κεφάλαιο περιλαμβάνει τα συμπεράσματα, τα οποία εξάγονται από την εξέταση των δραματικών κειμένων που ανθολογούνται στα βιβλία μαθητή των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Η παρουσία του θεατρικού είδους στα συγκεκριμένα εγχειρίδια παρουσιάζεται αναλυτικά στο Παράρτημα Α. Διαπιστώνεται η περιορισμένη και μη αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση του θεατρικού είδους, ο τυχαίος τρόπος κατανομής των κειμένων στα σχολικά εγχειρίδια, η αποσπασματική παράθεση και η συνήθης φιλολογική προσέγγισή τους, παράμετροι οι οποίες αποτελούν τροχοπέδη για την κατανόηση της διττής φύσης του θεάτρου από τους μαθητές. Τα παραπάνω δεδομένα αποτέλεσαν εφαλτήριο για τη συγγραφή της επόμενης ενότητας, η οποία επικεντρώνεται στην ανάδειξη της διαχρονικής παιδαγωγικής αξίας των δραματικών κειμένων και κατ’ επέκταση στην αναγκαιότητα ενσωμάτωσης τους στη διδακτέα ύλη. Η αναφορά στα πολλαπλά οφέλη που μπορεί να αποκομίσει ο μαθητής από τη διδασκαλία τους υποστηρίχθηκε με παραδείγματα από συγκεκριμένα ανθολογούμενα κείμενα (Ερωφίλη του Γ. Χορτάτση, Ο Αρχοντοχωριάτης του Μολιέρου, Βασιλιάς Ληρ του Ο. Σαίξπηρ, Το Παραμύθι χωρίς Όνομα του Ι. Καμπανέλλη, Ο Σπιούνος του Μ. Μπρεχτ). Τέλος, η διατριβή ολοκληρώνεται με προτάσεις για μια εναλλακτική διδασκαλία των δραματικών κειμένων, η οποία θα αναδεικνύει τη θεατρική τους διάσταση και παράλληλα θα προωθεί την αυτενέργεια των μαθητών και τη μάθηση με βιωματικό και άμεσο τρόπο.el_GR
dc.format.extentvi, 79 σ. 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΝεοελληνική Λογοτεχνία -- Δραματικά κείμενα -- Δευτεροβάθμια εκπαίδευσηel_GR
dc.subjectModern Greek Literature -- Dramatic texts -- Secondary educationel_GR
dc.titleΗ παρουσία των δραματικών κειμένων στο μάθημα της Νεοελληνικής Γραμματείας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Μορφοπαιδευτική αξία και διδακτική προσέγγισηel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractOn the introductory chapter the analysis is focused on the relation between theatre and literature and the particular characteristics of the dramatic text, which differentiate it from the rest literary genres. The awareness of its particularity constitutes a foundation on which the successful teaching and consequently the complete intake of dramatic texts from the students will be structured. The second chapter includes the conclusions, which are drawn by the examination of the dramatic texts that are anthologized in the students’ books of Modern Greek Literature Texts. The presence of the theatric genre in those particulars handbooks is presented in details in Annex A. The limited and unrepresentative representation of the theatric genre, the random manner of distributing the texts in school textbooks, the fragmentary citation and the common literary approach of the texts are established, all of which constitute an obstacle to the comprehension of the dual nature of theatre by the students. All the above mentioned data constituted a starting point for the writing of the next chapter, which focuses on the enhancement of the all-time classic educational value of the dramatic texts and consequently the necessity for their integration on the curriculum. The reference on the multiple benefits that a student can gain by being taught of dramatic texts is supported by examples by particular anthologized texts (Erofili by G. Chortatsis, The Bourgeois Gentleman by Moliere, King Lear by W. Shakespeare, A Fairy tale with no name by I. Kampanellis, The Spy by B. Brecht). Lastly, the thesis is completed with suggestions for an alternative teaching of dramatic texts, which will enhance their theatric dimension and at the same time it will promote students’ self-motivation and learning through an experiential and direct way.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής