Αξιολόγηση απόδοσης και ανάπτυξης προσωπικού: Μελέτη περίπτωσης

Abstract

Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή έχει σκοπό την αξιολόγηση του συστήματος αξιολόγησης της απόδοσης των εργαζομένων και των μεθόδων ανάπτυξης εργαζομένων που εφαρμόζονται σε μια συγκεκριμένη Κυπριακή Εταιρεία, με απώτερο σκοπό τον εντοπισμό σημείων βελτίωσης του συστήματος και την επισήμανση καλών πρακτικών που μπορούν να εφαρμοστούν και από άλλες εταιρείες. Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί στην διερεύνηση και κατάδειξη των αντιλήψεων ανάμεσα στους προϊσταμένους και τους υπαλλήλους σχετικά με το σύστημα αξιολόγησης της απόδοσης των εργαζομένων και των μεθόδων ανάπτυξης τους που εφαρμόζονται από την συγκεκριμένη επιχείρηση. Εντοπίζοντας τις κοινές αντιλήψεις και τις διαφοροποιήσεις των δύο, τονίζεται και αξιολογείται ο ρόλος των ατόμων στο σύστημα, των αντιλήψεων τους καθώς και το πώς αυτά επηρεάζουν την αποτελεσματική εφαρμογή τους στον οργανισμό. Η διαδικασία διερεύνησης βασίστηκε στην ανάλυση των δεδομένων ποιοτικής έρευνας τα οποία συλλέχθηκαν με την διεξαγωγή συνεντεύξεων σε δείγμα εργαζομένων του οργανισμού οι οποίοι κατέχουν τόσο προϊστάμενες όσο και υφιστάμενες θέσεις εργασίας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η βαθύτερη ανάλυση των δεδομένων με σκοπό την διερεύνηση στον τομέα της αξιολόγησης απόδοσης και ανάπτυξης του προσωπικού. Βασισμένη στα αποτελέσματα που προέκυψαν από την διεξαγωγή της έρευνας, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως υπάρχει κοινή αντίληψη προϊσταμένων και υπαλλήλων σχετικά με τις διαδικασίες αξιολόγησης και ανάπτυξης εργαζομένων αλλά ταυτόχρονα προκύπτει και μια διαφοροποίηση στις αντιλήψεις τους όσων αφορά την αντικειμενικότητα του συστήματος. Αυτό οφείλεται στον καθορισμό κριτηρίων αξιολόγησης απόδοσης, τα οποία θέτονται από τους προϊσταμένους και αμφισβητούνται από τους υπαλλήλους παρά την ακρίβεια και τυπικότητα του συστήματος. Επιπλέον, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως οι διαδικασίες αξιολόγησής και ανάπτυξης εργαζομένων χρίζουν συνεχής βελτίωσης και ανάπτυξης. Τα κριτήρια του συστήματος αξιολόγησης πρέπει να καθοριστούν επίσημα από το τμήμα ανθρωπίνου δυναμικού για κάθε θέση εργασίας ανάλογα με τις ανάγκες και απαιτήσεις έτσι ώστε να πάψει να εναπόκειται σε κάθε προϊστάμενο τμήματος ο καθορισμός τους, κάνοντας έτσι αυτόματα το σύστημα πιο δίκαιο και αντικειμενικό.