Η στρατηγική επικοινωνία της ΕΚΕ στην ελληνική βιομηχανία: μια εμπειρική μελέτη μικτής μεθοδολογίας για τη συγκριτική ανάλυση της επικοινωνίας της ΕΚΕ στο ψηφιακό περιβάλλον αμφιλεγόμενων και μη αμφιλεγόμενων βιομηχανιών.

Abstract

Η επικοινωνία των ενεργειών ΕΚΕ αποτελεί τη βασική παράμετρο της ανάδειξης των δράσεων ΕΚΕ του οργανισμού. Η εφαρμοσμένη στρατηγική επικοινωνία μπορεί να ρυθμίσει την απήχηση του μηνύματος της ΕΚΕ στην κοινωνία. Η παρούσα έρευνα διερευνά τους σκοπούς και τους τρόπους με τους οποίους τέσσερις ελληνικές επιχειρήσεις επικοινωνούν την κοινωνική τους υπευθυνότητα στα ενδιαφερόμενα μέρη. Μέσα από τη συγκριτική παρουσίαση της εφαρμοσμένης στρατηγικής επικοινωνίας που υιοθετούν τέσσερις ελληνικές εταιρείες από διαφορετικές βιομηχανίες για την προώθηση της κοινωνικής τους υπευθυνότητας καταγράφονται οι ομοιότητες και οι διαφορές στην επικοινωνιακή τους στρατηγική, τα μοντέλα επικοινωνίας που εφαρμόζουν, το είδος του μηνύματος της ΕΚΕ και τα αποτελέσματα της επικοινωνιακής τους στρατηγικής. Η διερεύνηση για την στρατηγική τους λαμβάνει ακόμη υπόψη τη διάκριση τους σε αμφιλεγόμενες και μη αμφιλεγόμενες εταιρείες και έχει ως σημείο αναφοράς δυο κεντρικές θεωρίες, τη θεωρία των ενδιαφερόμενων μερών (Freeman, 1984 Stakeholder Theory) και τη θεωρία των καταστάσεων (Grunig &Repper, 1992 Situation Theory). Τέλος, βάσει των ευρημάτων της έρευνας προτείνονται η υιοθέτηση του μοντέλου της αμφίδρομης επικοινωνίας ως επιδραστικότερης για την επικοινωνία της ΕΚΕ. Το μήνυμα δε για την ΕΚΕ προτείνεται να εστιάζει στις ωφέλειες και τα μετρήσιμα αποτελέσματα των ενεργειών αυτών προς την κοινωνία. Λέξεις κλειδιά: Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη# Στρατηγική Επικοινωνία #Αμφίδρομη Ασύμμετρη Επικοινωνία# Τμηματοποίηση κοινού# Θεωρία των Ενδιαφερόμενων μερών# Θεωρία των Καταστάσεων# Μήνυμα ΕΚΕ# Αμφιλεγόμενες και μη Αμφιλεγόμενες Βιομηχανίες