| dc.contributor.advisor | Λιαπής, Βάιος | |
| dc.contributor.author | Χριστοφορίδου, Ελπίδα | |
| dc.contributor.other | Christoforidou, Elpida | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-24T08:57:02Z | |
| dc.date.available | 2020-09-24T08:57:02Z | |
| dc.date.copyright | 2020-09-24 | |
| dc.date.issued | 2020-05 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2020/00146 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/4665 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι ο εντοπισμός ιχνών των Βακχών του Ευριπίδη στο αμερικανικό θέατρο κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, και κυρίως κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960, οι οποίες είχαν χαρακτηριστεί από ιδιαίτερα σημαντικές κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις. Επιλέξαμε να μελετήσουμε τον Tennessee Williams και τον Richard Schechner με την ομάδα του (The Performance Group), καθώς στα έργα τους εντοπίζεται, λιγότερο ή περισσότερο έντονα, ο διονυσιασμός που κυριάρχησε στα Long Sixties. Εξετάσαμε τα έργα του Tennessee Williams Ορφέας στον Άδη (1957), Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι (1958), Γλυκό πουλί της νιότης (1959) και Η Νύχτα της Ιγκουάνα (1961), καθώς και την παράσταση Dionysus in 69 (1968) του Performance Group. Επιμέρους στόχοι ήταν: α) η αντιστοίχιση ή η σύγκριση ανάμεσα στους δραματικούς χαρακτήρες του Ευριπίδη και του Tennessee Williams, καθώς και μεταξύ των δραματικών προσώπων των Βακχών και του Dionysus in 69· β) η ανάλυση συγκεκριμένων κοινών θεματικών, όπως ήταν ο θεός, η ταυτότητα και η βία.
Η μεθοδολογία που ακολουθήσαμε επικεντρώθηκε στη μελέτη πρωτογενών, κυρίως, πηγών, καθώς και στην ανάλυση των παραπάνω έργων, σε συνδυασμό με την εξέταση των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών στις οποίες παρήχθησαν τα έργα αυτά. Τα μεθοδολογικά εργαλεία αντλήθηκαν κυρίως από τον χώρο της σημειωτικής και της ανθρωπολογίας, καθώς στα εξεταζόμενα έργα εμπεριέχονται ποικίλοι σημειωτικοί κώδικες και τελετουργικά στοιχεία. Στην ανάλυση λήφθηκε υπόψη και η θεωρία της πρόσληψης.
Τα αποτελέσματα της διατριβής μας έδειξαν συγκλίσεις ανάμεσα στα δραματικά πρόσωπα των Βακχών και σε εκείνα των εξεταζόμενων έργων, με τις ομοιότητες να εντοπίζονται κυρίως στις μορφές του Πενθέα, του Διονύσου, της Αγαύης και των Βακχών. Επίσης, η θεματική ανάλυση εντόπισε συσχετισμούς μεταξύ συγκεκριμένων θεμάτων και ειδικών τελετουργικών διαδικασιών (η ‘θυσία’ των δραματικών προσώπων, για παράδειγμα, συνδέθηκε με τις διαβατήριες τελετές του van Gennep). | el_GR |
| dc.format.extent | vi, 69 σ. ; 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Ευριπίδης -- π. 480-406 π.Χ.-- Βάκχες | el_GR |
| dc.subject | Tennessee Williams -- 1911-1983 | el_GR |
| dc.subject | Richard Schechner | el_GR |
| dc.title | Οι Βάκχες του Ευριπίδη στο αμερικάνικο θέατρο του 20ού αιώνα: Tennessee Williams και Richard Schechner. | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | The aim of this thesis is to detect traces of Euripides’ The Bacchae in American theatre during the second half of the 20th century, especially during the 1950s and 1960s, a time of particularly important socio-political changes. We chose to study the playwrights Tennessee Williams and Richard Schechner, the latter in conjunction with his team (The Performance Group), since their work is representative, in varying degrees, of the “Dionysiac” element in The Long Sixties. Specifically, we have examined Tennessee Williams’ plays Orpheus Descending (1957), Suddenly Last Summer (1958), Sweet Bird of Youth (1959), and The Night of the Iguana (1961), as well as Schechners’ performance Dionysus in 69 (1968). Our main objectives were: a) to match or compare Euripides’ and Williams’ dramatic characters, as well as those of The Bacchae and Dionysus in 69, and b) to analyse a number of common themes, such as God, identity, and violence.
Our methodology focused on the study of (mostly) primary sources, as well as on the analysis of the plays and performances under discussion, with special emphasis on the socio-political conditions in which these plays were produced. Our methodological tools were drawn mainly from the field of semiotics and anthropology, since the works under discussion feature a variety of semiotic codes and ritual elements. Reception theory was also taken into account.
The results of our thesis have identified convergences between the characters of The Bacchae and those of the modern works examined, with most of the similarities centering around the characters of Pentheus, Dionysus, Agave and the Bacchants. In addition, our thematic analysis has identified a correlation between specific issues and special ritual processes (for example, the characters’ ‘sacrifice’ may be viewed as an instance of van Gennep’s analysis of rites of passage). | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
