Πανδημία COVID-19 και επιπτώσεις στην οικονομία

Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από την εμφάνιση του COVID-19 και οι επιπτώσεις του είναι ακόμη αισθητές τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Ο ιός COVID-19, ονομάστηκε κορονοϊός της Γιουχάν, και αυτό διότι αυτού του είδους κορονοϊός εμφανίστηκε στην Κίνα, στην πόλη Γιουχάν. Ο πιο διαδεδομένος τρόπος εξάπλωσής του είναι μέσω σταγονιδίων από βήχα ή φτέρνισμα σε απόσταση μικρότερη από δύο μέτρα καθώς και από την επαφή μολυσματικών επιφανειών.
Λόγω της γρήγορη μετάδοση του ιού, οι κυβερνήσεις των διαφόρων χωρών, επέβαλαν διάφορα περιοριστικά μέτρα.
Λόγω της επιβολής των παραπάνω περιοριστικών μέτρων οι οικονομίες αντέδρασαν αρνητικά. Όπου ο τομέας του τουρισμού, οι εταιρίες ταξιδιών, τα ξενοδοχεία, οι χώροι εστίασης και οι καφετέριες είδαν τα κέρδη τους να μειώνονται κατακόρυφα. Γενικότερα θα λέγαμε πως οι τομείς τις οικονομίας που έχουν άμεσα, υψηλή ανθρώπινη επαφή, ήταν αυτοί που είχαν τον μεγαλύτερο αρνητικό αντίκτυπο της, πανδημικής κρίσης του COVID-19.
Στόχος αυτής της διατριβής είναι να μελετήσει τις επιπτώσεις του COVID-19 στην οικονομία των Ευρωπαϊκών χωρών.
Η εργασία δομείτε σε δύο τομείς: ο πρώτος τομέας επικεντρώνεται σε βιβλιογραφικές αναφορές για τις επιπτώσεις COVID-19, στον χρηματοπιστωτικό τομέα, και ο δεύτερος τομέας επικεντρώνεται στην στατιστική ανάλυση των επιδράσεων σε βασικούς οικονομικούς δείκτες.
Συγκεκριμένα, αυτή η εργασία, αναλύει την πανδημία COVID-19 όπου, μέσω της ανάπτυξης μίας σειράς υποθέσεων και στατιστικών δεδομένων, μας δείχνουν πως η πανδημία COVID-19 επηρέασε διάφορες οικονομικές μεταβλητές. Ποιο συγκεκριμένα: το κατά-κεφαλήν ΑΕΠ, την ανεργία, τον πληθωρισμό, το βραχυχρόνιο και μακροχρόνιο επιτόκιο
Συγκεκριμένα, στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφονται γενικά στοιχεία για το τι είναι ο COVID-19, όπου, παρατίθεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή, από πού ξεκίνησε πως μεταδίδεται και κατ’ επέκταση ποια τα μέτρα περιορισμού που εφαρμόστηκαν. Η προσοχή μας θα εστιάσει στην ανάλυση στατιστικών δεδομένων στην Ευρώπη, Η.Π.Α και Αυστραλίας με σκοπό την κατανόηση της έκταση του προβλήματος. Μέσω της χρήσης διαγραμμάτων επιτυγχάνεται μια ολοκληρωμένη εικόνα το πως κυμάνθηκε ο COVID-19.
Το Δεύτερο κεφάλαιο, παρουσιάζει πώς, το χρηματοπιστωτικό σύστημα επηρεάστηκε από την πανδημική κρίση. Αρχικά, προκειμένου να καταλάβουμε τι κάνει την πανδημική κρίση, COVID-19, διαφορετική, θα εστιάσουμε την προσοχή μας στην σύγκριση της Χρηματοπιστωτικής Κρίσης 2008-2009 με την πανδημική κρίση. Μετέπειτα, η προσοχή εστιάζεται, στο πως ο τραπεζικός τομέας, το χρηματιστήριο και ο τομέας της ασφάλισης επηρεάστηκαν λόγω της πανδημίας.
Σε αυτό το κεφάλαιο αναλύονται και τα ρυθμιστικά μέτρα που οι Κεντρικές τράπεζες έλαβαν ώστε να επέλθει ισορροπία στην οικονομία. Συγκεκριμένα, αναφέρονται οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Αμερικής καθώς και γίνεται μια συγκριτική ανάλυση μεταξύ των Κεντρικών Τραπεζών των αναδυόμενων και των προηγμένων οικονομιών.
Το Κεφάλαιο τρία, περιγράφει την πορεία που ακολούθησαν οι Ευρωπαϊκές οικονομίες πριν και μετά την πανδημία. Η ανάλυση αυτή έγινε με μία βάση δεδομένων για την ανάπτυξη του κατά-κεφαλήν ΑΕΠ, τα μακροχρόνια επιτόκια, τα βραχυχρόνια επιτόκια, τον πληθωρισμό καθώς και την ανεργία σε τέσσερις περιοχές της Ευρώπης. (Κεντρική, Ανατολική, Σκανδιναβική, Νότια).
Στο τέταρτο κεφάλαιο, με την βοήθεια της γραμμικής παλινδρόμησης, αναλύεται, ποια είναι η ceteris paribus επίδραση του COVID-19 πάνω στην ανάπτυξη του κατά-κεφαλήν ΑΕΠ, τα μακροχρόνια επιτόκια, βραχυχρόνια επιτόκια, τον πληθωρισμό καθώς και την ανεργία. Οι μεταβλητές που μετράνε την επίδραση του COVID-19 είναι τα κρούσματα, οι θάνατοι, τον εμβολιασμό και ένας δείκτης αυστηρότητας.
Ο δείκτης αυστηρότητας καταγράφει την αυστηρότητα των κυβερνητικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν για την αντιμετώπιση του COVID-19. Ο δείκτης αυστηρότητας υπολογίζεται με βάση εννέα μέτρα όπως το κλείσιμο σχολείων, κλείσιμο χώρων εργασίας, ακύρωση δημοσίων εκδηλώσεων, περιορισμοί στις δημόσιες συγκεντρώσεις, κλείσιμο των μέσω μαζικής μεταφοράς, απαιτήσεις διαμονής στο σπίτι, εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού, περιορισμοί στις εσωτερικές μετακινήσεις και διεθνείς ταξιδιωτικούς ελέγχους.