Οι παράγοντες που διαμορφώνουν την επιλογή του φαρμάκου από τους ασθενείς.
Επιτομή
Η οικονομική κρίση που έπληξε την Ελλάδα, οδήγησε την χώρα στην εφαρμογή μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής. Τμήμα των μέτρων σκόπευε στην ελάττωση των δαπανών για την Υγεία, μέσω και ελάττωσης της φαρμακευτικής δαπάνης. Μέτρα όπως η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και η χρήση δραστικής ουσίας στην συνταγογράφηση, καθώς και η ανάγκη της αύξησης του μεριδίου των γενοσήμων στην φαρμακευτική αγορά, έδωσαν στον Έλληνα ασθενή δικαίωμα επιλογής φαρμακευτικού σκευάσματος. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση των παραγόντων που διαμορφώνουν την επιλογή συγκεκριμένου φαρμακευτικού σκευάσματος ανάμεσα στο off-patent πρωτότυπο και τα τυχόν γενόσημα διαθέσιμα για την κάθε δραστική ουσία.
Τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν προέρχονται από έρευνα που σχεδιάστηκε και διενεργήθηκε σε εθνικό επίπεδο από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας. Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τηλεφωνικές συνεντεύξεις με την χρήση του συστήματος CATI και την βοήθεια ενός γραπτού δομημένου ερωτηματολογίου. Διενεργήθηκαν περιγραφικές αναλύσεις των μεταβλητών ξεχωριστά αλλά και συνδυαστικά (διμεταβλητών) με την βοήθεια του προγράμματος SPSS.
Από την ανάλυση των δεδομένων εξάγεται ότι πρώτη πηγή ενημέρωσης για τους Έλληνες είναι η ιατρική κοινότητα (65,27 % των απαντήσεων), με τους φαρμακοποιούς (12,37%) και το διαδίκτυο (11,81%) να λαμβάνουν τις επόμενες θέσεις. Νοσηλευτές και άλλοι επαγγελματίες υγείας, εκπομπές στο ραδιόφωνο και τηλεόραση, η οικογένεια και ο κοινωνικός περίγυρος, και ο έντυπος τύπος ακολουθούν. Υψηλότερη εμπιστοσύνη δείχνουν στην ιατρική κοινότητα (με βαθμολογία 8,1 στα 10) και τους φαρμακοποιούς (7,4 στα 10) κατά κύριο λόγο, με τις υπόλοιπες πηγές να τυγχάνουν χαμηλότερης αποδοχής.
Ιατροί, φαρμακοποιοί και διαδίκτυο προτείνεται να χρησιμοποιηθούν ως μέσο επιρροής που θα διευκολύνει την διείσδυση των γενοσήμων, ενώ η περαιτέρω μελέτη των παραγόντων που εντοπίστηκαν στην έρευνα σε συσχετισμό με διάφορα χαρακτηριστικά του πληθυσμού θα βοηθήσει στην εμβάθυνση και εδραίωση της γνώσης για το αντικείμενο.