| dc.contributor.advisor | Σαμαράς, Αθανάσιος | |
| dc.contributor.author | Λιναρδάκη, Χριστίνα | |
| dc.contributor.other | Linardaki, Christina | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2018-09-10T07:45:53Z | |
| dc.date.available | 2018-09-10T07:45:53Z | |
| dc.date.copyright | 2018-09-07 | |
| dc.date.issued | 2018-06 | |
| dc.identifier.other | ΕΔΜ/2018/00036 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/3692 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Η συνάφεια της επικοινωνίας με τη λογοτεχνία μοιάζει να είναι μεγάλη: και στις δύο λειτουργεί το σχήμα πομπός – μήνυμα – δέκτης (ή: συγγραφέας – λογοτεχνικό έργο – αναγνώστης), αλλά επίσης και οι δύο εμπλέκουν αφηγήσεις. Ωστόσο υπάρχουν εγγενείς αντιστάσεις, που προκύπτουν από γεγονότα όπως το ότι στην επικοινωνία σκοπός είναι η μεταβίβαση ενός μηνύματος που αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, ενώ η πρώτη ύλη της λογοτεχνίας είναι η μυθοπλασία.
Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η εδραίωση μιας διαλεκτικής μεταξύ των δύο πεδίων. Προς τούτο χρησιμοποιείται η μέθοδος της εμπειρικά θεμελιωμένης θεωρίας, η οποία όμως εφαρμόζεται με καινοτόμο τρόπο. Συγκεκριμένα, επιλέγεται ένας αριθμός επικοινωνιακών μοντέλων από τη θεωρία της επικοινωνίας, προκειμένου να εξαχθούν τύποι με βάση αυτά, ενώ η θεωρία της λογοτεχνίας χρησιμοποιείται ως το εμπειρικό υλικό επί του οποίου δοκιμάζεται η διαλεκτική των δύο πεδίων και η δυνατότητα σύγκρισής τους.
Κατόπιν, εφαρμόζεται η μέθοδος της διαρκούς σύγκρισης και διερευνάται η δυνατότητα μετασχηματισμού των τύπων της θεωρίας της επικοινωνίας κατά τρόπο ώστε να αντιστοιχίζονται με ανάλογους, προφανείς ή υπόρρητους, τύπους στη θεωρία της λογοτεχνίας και αντιστρόφως. Ο βαθμός κατά τον οποίο οι τύποι που προκύπτουν από τη θεωρία της επικοινωνίας μπορούν να αντιστοιχιστούν με τύπους από τη θεωρία της λογοτεχνίας καθορίζει και τον βαθμό συνάφειας των δύο πεδίων.
Αναζητούνται απαντήσεις στα ακόλουθα ερευνητικά ερωτήματα:
Ερευνητικό Ερώτημα 1: Ποιος βαθμός συνάφειας υπάρχει ανάμεσα στις θεωρίες οι οποίες καταγράφονται στα δύο επιστημονικά πεδία;
Ερευνητικό Ερώτημα 2: Είναι εφικτή η σύγκριση των δύο επιστημονικών πεδίων με αυτήν τη μεθοδολογία;
Ερευνητικό Ερώτημα 3: Υφίσταται δυνατότητα εμπλουτισμού της λογοτεχνικής θεωρίας και της θεωρίας της επικοινωνίας μέσω της συστηματικής διερεύνησης της διαλεκτικής μεταξύ τους;
Από την έρευνα που διεξάγεται προκύπτει ότι οι δύο θεωρίες έχουν μεγάλο βαθμό συνάφειας και ότι η σύγκρισή τους είναι εφικτή στο πλαίσιο της εμπειρικά θεμελιωμένης θεωρίας. Όσο για τη δυνατότητα εμπλουτισμού των δύο θεωριών, η έρευνα δείχνει ότι ο μεγάλος βαθμός συνάφειάς τους δεν αφήνει σημαντικά περιθώρια εμπλουτισμού της μίας από την άλλη, επιτρέπει όμως να αναδυθούν ερωτήματα από τις ρωγμές της μίας θεωρίας, για τις οποίες δεν υπάρχει επικάλυψη από την άλλη θεωρία. Το εάν και πώς αυτά θα απαντηθούν, συνιστά αντικείμενο μελλοντικής έρευνας αναφορικά με τα δύο αυτά πεδία. | el_GR |
| dc.format.extent | 105 σ. 30 εκ, | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Θεωρία επικοινωνίας -- Λογοτεχνία | el_GR |
| dc.subject | Theory of communication -- Literature | el_GR |
| dc.title | Θεωρία της επικοινωνίας και θεωρία της λογοτεχνίας: Μια διαλεκτική | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | The relevance of communication to literature seems to be great: in both there is the active chain sender – message –receiver (or: author – literary work – reader), and both involve narratives. However, there are differences that arise from certain facts e.g. that in communication the aim is to transfer a message that responds to reality, whereas the materia prima of literature is fiction, i.e. imagination.
In this dissertation, we attempt to establish a dialectic between the two fields. To this end, we apply grounded theory, however in an innovative way: a number of models from the theory of communication is selected and factors are extracted from them, whilst literary theory is used as the empirical data on which the dialectic of the two fields is tested, along with their possibility to be compared.
Afterwards, the method of constant comparison helps us to explore the possibility of transforming the factors from communication theory in such a way so as to correspond to other, obvious or not, factors from literary theory and vice versa. The degree to which the factors from communication theory can be matched with factors from literary theory defines the degree of relevance between the two fields.
Answers to the following research questions are sought:
Research Question 1: What is the degree of relevance between the theories in the two scientific disciplines?
Research Question 2: Is the comparison of the two scientific disciplines possible, with the selected methodology?
Research Question 3: Does the possibility of enriching literary theory and communication theory through the systematic exploration of the dialectic between them exist?
From our research, it becomes obvious that the two theories have a large degree of relevance and that their comparison with the selected methodology is possible. As far as the possibility of enriching the two theories is concerned, research has shown that their large affinity does not allow much for enrichment; however, it allows the emergence of questions from gaps in one theory that are not covered by the other. Whether and how these questions can be answered, is something that needs to be discovered in the framework of future research concerning these two fields. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
