Show simple item record

dc.contributor.advisorΚυπριωτάκη, Μαρία
dc.contributor.authorΜαργαρίτη, Χρυσή
dc.contributor.otherMargariti, Chrysi
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2017-09-12
dc.date.accessioned2017-09-12T10:56:44Z
dc.date.available2017-09-12T10:56:44Z
dc.date.copyright2017-05
dc.date.issued2017-09-12
dc.identifier.otherΕΠΑ/2017/00045el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/3105
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΣκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει, αρχικά, τις απόψεις των τυπικά αναπτυσσόμενων μαθητών προσχολικής ηλικίας απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές πριν την πραγματοποίηση κάποιας παρέμβασης. Στη συνέχεια, αφού πραγματοποιηθούν παρεμβάσεις με την ανάγνωση ιστοριών και παρουσίαση βίντεο που να τους ενημερώνουν για τα παιδιά με νοητική καθυστέρηση να εξετασθούν πάλι οι απόψεις τους και ο αντίκτυπος που είχε σε αυτά η αντίστοιχη παρέμβαση. Οι κύριες υποθέσεις της παρούσας εργασίας είναι ότι η ανάγνωση ιστοριών και η παρουσίαση βίντεο σχετικά με τη νοητική καθυστέρηση σε παιδιά προσχολικής ηλικίας θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη θετικότερων αντιλήψεων για τα άτομα αυτά, καθώς και ότι διαφοροποιείται η επίδραση των παρεμβάσεων στα δύο φύλα ασκώντας μεγαλύτερη επίδραση στις απόψεις των κοριτσιών. Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 60 παιδιά προσχολικής ηλικίας, οι απόψεις των οποίων μελετήθηκαν με τη Κλίμακα αποδοχής Acceptance Scale for Kindergarters- Revised (ASK-R). Συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα έδειξαν, πως τα παιδιά πριν την παρέμβαση δεν παρουσίαζαν ευνοϊκή στάση απέναντι στα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ενώ οι πλειοψηφία τους δεν είχε καμία επαφή με κάποιο άτομο με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Επίσης, έδειξαν πως και τα δύο είδη παρεμβάσεων βελτίωσαν σημαντικά τις απόψεις των παιδιών, χωρίς να παρατηρηθεί σημαντική διαφορά ανάμεσα στην επίδραση των δύο παρεμβάσεων. Όσον αφορά στα δύο φύλα οι απόψεις των κοριτσιών ήταν κατά μέσο όρο πιο θετικές από αυτές των αγοριών τόσο πριν όσο και μετά από τις παρεμβάσεις, ενώ αυτές φάνηκε να επηρεάζουν τις απόψεις των δύο φύλων με τον ίδιο τρόπο. Η παροχή, δηλαδή, γνώσεων ακόμα και για κάποια κατηγορία ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών, όπως η νοητική καθυστέρηση, που δεν είναι εύκολα αντιληπτή στα παιδιά προσχολικής ηλικίας συμβάλει στην ανάπτυξη θετικών στάσεων.el_GR
dc.format.extent138 σ. 30 εκ,el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΠροσχολική ηλικίαel_GR
dc.subjectPre-school ageel_GR
dc.subjectΕιδικές εκπαιδευτικές ανάγκεςel_GR
dc.subjectSpecial education needsel_GR
dc.titleΠαρεμβάσεις για την τροποποίηση των στάσεων παιδιών προσχολικής ηλικίας απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκεςel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThe purpose of the present study was to investigate the attitudes of typical pre-school children towards children with special educational needs before performing any intervention. Then, after the interventions with reading stories and presenting videos, informing them about children with mental retardation, their attitudes and the impact of the intervention on them was examined again. The main hypothesis of the study was that non-disabled preschoolers who were to be read stories or watched films referring mental retardation would develop more positive beliefs toward the disabled children and that the gender influences the impact of interventions with girls would develop more positive believes than boys. A total of 60 kindergarten-age children participated in the study, whose attitudes were examined by using Acceptance Scale for Kindergarters- Revised (ASK-R). More specifically, the results showed that preschoolers’ attitudes before the interventions were negative to moderate, while the majority of them had no contact with a person with special educational needs. They also showed that both types of interventions improved preschoolers’ attitudes significantly, without any significant difference between the effects of the two interventions. Comparing both sexes, the girls’ attitudes were on average more positive than the boys’ both before and after the interventions and these seemed to affect the gender perspective in the same way. The provision of knowledge for even a disability that is not easily perceived by children, such as mental retardation, contributes to the development of positive attitudes.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record