| dc.contributor.advisor | Λιαπής, Βάϊος | |
| dc.contributor.author | Αδαμοπούλου, Μαρία | |
| dc.contributor.other | Adamopoulou, Maria | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2016-07-25 | |
| dc.date.accessioned | 2016-07-25T07:42:59Z | |
| dc.date.available | 2016-07-25T07:42:59Z | |
| dc.date.copyright | 2016-05 | |
| dc.date.issued | 2016-07-25 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2016/00052 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/2483 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Βασικό κριτήριο της επιλογής του θέματος στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή υπήρξε η απόπειρα να αναδειχθεί η διαχρονικότητα του πανάρχαιου θηβαϊκού μύθου, που αφορά τον οίκο των Λαβδακιδών, με επίκεντρο την υιοθέτησή του από δύο δημιουργούς του 20ου αιώνα, τον Jean Anouilh και τον Γιάννη Ρίτσο. Η μεταπτυχιακή διατριβή έχει διττό στόχο: Πρώτιστο μέλημα αποτελεί ο αντιστικτικός παραλληλισμός της Αντιγόνης του Jean Anouilh και της Ισμήνης του Γιάννη Ρίτσου από το έργο του Τέταρτη Διάσταση με την τραγωδία Ἀντιγόνη του Σοφοκλή. Σε δεύτερο επίπεδο γίνεται απόπειρα αποκρυπτογράφησης στα δύο νεότερα έργα των στοιχείων της Αισθητικής της Πρόσληψης (Rezeptionsästhetik) του Robert Jauss, που «επαληθεύουν» την ευελιξία και την επιβίωσή του θηβαϊκού μύθου στη σύγχρονη εποχή. Μέσα από τη συγκριτική ανάλυση του σοφόκλειου δράματος και της Αντιγόνης του Jean Anouilh επισημαίνονται οι ανατροπές και οι διαφοροποιήσεις του Anouilh από το αρχαίο διακείμενο, που καθορίζουν την προσέγγιση του συγγραφέα στον αρχαίο μύθο μέσα από το πρίσμα του Υπαρξισμού και του Θεάτρου του Παραλόγου. Με την εξ αντιδιαστολής μελέτη της Ἀντιγόνης του Σοφοκλή και της Ισμήνης του Γιάννη Ρίτσου γίνεται προσπάθεια να αναδειχθεί η διαφοροποίηση των νεότερων έργων από το πρωτότυπο, όπως αυτή παρου-σιάζεται με έντονη την επίδραση του λογοτεχνικού ρεύματος του Μοντερνισμού και της φιλοσοφικής προοπτικής του Υπαρξισμού. Προκύπτει κατόπιν έρευνας ότι οι δύο νεότεροι συγγραφείς «ανοικειώνουν» τον οικείο μύθο δημιουργώντας μια αισθητική απόκλιση και στοχεύοντας στην ανασυγκρότηση του ορίζοντα προσδοκιών του σύγχρονου αναγνώστη αποδεικνύοντας την καθολική και τη διαχρονική ποιητική αξία του σοφόκλειου δράματος. | el_GR |
| dc.format.extent | vi, 62 σ. 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Αρχαίο δράμα | el_GR |
| dc.title | Αντιγόνη: μύθος και ήθος της dramatis personae: Η επιβίωση του αρχαίου δράματος από την Αντιγόνη του Σοφοκλή έως την Αντιγόνη του Jean Anouilh και την Ισμήνη του Γιάννη Ρίτσου | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | This MA dissertation attempts to explore the reception of the Theban mythic cycle, with special emphasis on the House of Oedipus, in two 20th-century authors, namely Jean Anouilh and Yannis Ritsos. Its aim is twofold. First, it seeks to examine Jean Anouilh's play Antigone and Yannis Ritsos’ monologue Ismene (from his collection The Fourth Dimension) in com-parison with Sophocles’ Antigone. Secondly, it seeks to analyze the two 20th-century plays from the point of view of Hans Robert Jauss’ ‘aesthetics of reception’ (Rezeptionsästhetik), with a view to demonstrating the adaptability of Theban myth in modern times. A comparative analysis of Sophocles’ and Anouilh’s Antigone plays shows how latter diverges from the ancient text in crucial ways, which determine the approach to the ancient myth from the perspective both of existentialist philosophy and of the Theatre of the Absurd. Further, a comparative study of Sophocles' Antigone and Ritsos’ Ismene brings out the latter’s social dimension as shaped by the pervasive influence of modernist poetics and existentialist philosophy. This thesis argues that the Anouilh’s and Ritsos’ attempt defamiliarize the familiar ancient myth by creating aesthetic divergences and redefining the modern reader’s horizon of expectations, thereby demonstrating the universal and timeless poetic value of Sophocles’ drama. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
