Show simple item record

dc.contributor.advisorΚατσικίδης, Σάββας
dc.contributor.authorΜιχαήλ, Μιχάλης
dc.contributor.otherMichael, Michalis
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2015-09-09
dc.date.accessioned2015-09-10T11:41:28Z
dc.date.available2015-09-10T11:41:28Z
dc.date.copyright2015-06
dc.date.issued2015-09-10
dc.identifier.otherMBA/2015/00345el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/2128
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΗ Κυπριακή οικονομία μέχρι και το 2010 κατέγραφε μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης και αξιόλογους μακροοικονομικούς δείκτες σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Με την έναρξη της διεθνούς οικονομικής κρίσης το 2008, άρχισαν να εμφανίζονταν και στην Κύπρο οι πρώτες επιπτώσεις, οι οποίες ωστόσο δεν εκτιμήθηκαν σωστά με αποτέλεσμα να μην παρθούν μέτρα έγκαιρα. Οι πρώτες ανησυχίες ξεκίνησαν το 2010 λόγω της φθίνουσας πορείας των ξένων επενδύσεων και της μείωσης του ρυθμού ανάπτυξης, ενώ οι συνθήκες επιδεινώθηκα το 2012 με το κούρεμα του Ελληνικού Χρέους (Ελληνικά Ομόλογα), που είχε ως αποτέλεσμα τις μεγάλες οικονομικές ζημιές για τα κυπριακά τραπεζικά ιδρύματα. Το Μάρτιο του 2013 ακολούθησε το μεγάλο πλήγμα για την Κυπριακή οικονομία, με την υποχρεωτική συρρίκνωση των δυο μεγάλων τραπεζικών ιδρυμάτων (Τράπεζα Κύπρου και Λαϊκή), το κούρεμα καταθέσεων και την αυστηρή εφαρμογή περιοριστικών μέτρων στην διακίνηση κεφαλαίων. Οι εξελίξεις αυτές οδήγησαν την Κύπρο να ζητήσει βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ως αποτέλεσμα των εξελίξεων αυτών οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις ήταν τεράστιες, με αποτέλεσμα δυο βασικοί πυλώνες της οικονομίας να πληγούν ανεπανόρθωτα (χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και τομέας ακινήτων). Ο Τομέας των Ακινήτων αποτελούσε διαχρονικά έναν από τους βασικούς στυλοβάτες της Κυπριακής οικονομίας με σημαντικά οφέλη για την κοινωνία καθώς και για το ίδιο το κράτος. Με αφετηρία την μεταπολεμική περίοδο του 1974 ο τομέας των ακινήτων και κυρίως ο κατασκευαστικός κλάδος συνείσφερε στην ανέγερση μεγάλου αριθμού κατοικιών για την στέγαση των προσφύγων, ενώ από το 1990 μέχρι και σήμερα θεωρείτο ένας από τους σημαντικούς παράγοντες για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων (με την ανέγερση μόνιμων και παραθεριστικών κατοικιών, καθώς και μεγάλων ενιαίων σύνθετων αναπτύξεων, όπως γηπέδων γκολφ, μαρίνες κ.α.). Απασχολούσε μεγάλο αριθμό εργαζομένων (40.000 άτομα) και είχε σημαντική συνεισφορά στο ΑΕΠ της Κύπρου (10%). Η φθίνουσα πορεία του τομέα άρχισε το 2009 με την εμφάνιση της διεθνούς οικονομικής κρίσης (μείωση ξένων επενδύσεων) και συνεχίστηκε με αυξητική τάση μέχρι και σήμερα λόγω της χρηματοοικονομικής κρίσης που έπληξε την Κύπρο. Ως αποτέλεσμα των εξελίξεων αυτών, ο αριθμός νέων αναπτύξεων μειώθηκε, μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων έχει τερματίσει την λειτουργία του, η απασχόληση συρρικνώθηκε, ενώ εκτιμάται ότι η δυναμική του τομέα μέσα σε διάστημα πέντε ετών μειώθηκε σχεδόν στο 50%. Η κρίση του τομέα έφερε στην επιφάνεια τα διαρθρωτικά προβλήματα που οφείλονται κυρίως στο χαμηλό επίπεδο επαγγελματισμού, στον υπερδανεισμό, την χαμηλή εξειδίκευση, την ανεξέλεγκτη ανάληψη επενδυτικών πρωτοβουλιών και άλλα. Κύρια γνωρίσματα του τομέα σήμερα είναι η υπερπροσφορά κατοικιών, ενώ σημαντική αρνητική εξέλιξη που συνδέεται με τον τομέα είναι η ύπαρξη μεγάλου αριθμού μη εξυπηρετούμενων δανείων (επιχειρήσεων και ιδιωτών) που η διαχείριση τους σίγουρα εκτιμάται ότι θα έχει αρνητικές εξελίξεις για την προοπτική του τομέα. Με βάση την διεθνή εμπειρία ο τομέας των ακινήτων και ειδικότερα η αγορά ακινήτων σε συνδυασμό με τα τραπεζικά ιδρύματα αποτέλεσαν την αφετηρία της διεθνούς οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ (2008) και είχε επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό και άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως είναι η Ιρλανδία και η Ισπανία. Η σπουδαιότητα του τομέα ακινήτων για την οικονομία της Κύπρου είναι τεράστια και είναι βέβαιο, πως δεν πρέπει να αφεθεί στη τύχη του. Η ανάκαμψη του τομέα και ειδικότερα των κατασκευών θα δημιουργήσει συνθήκες για επιστροφή της χώρας σε τροχιά ανάπτυξης. Για σκοπούς ανάκαμψης του τομέα προτείνονται μια σειρά από μέτρα και ενέργειες που πρέπει να υλοποιηθούν από το Κράτος, τα Τραπεζικά Ιδρύματα καθώς και τους ίδιους επαγγελματίες του. Οι ενέργειες αυτές περιλαμβάνουν απλοποίηση και εκσυγχρονισμό των νομοθετικών ρυθμίσεων, παροχή οικονομικών κινήτρων, εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος και εφαρμογή τραπεζικών πρακτικών για στήριξη αναπτυξιακών πρωτοβουλιών καθώς και ανάληψη καινοτόμων πρακτικών από πλευράς των επαγγελματιών του τομέα ακινήτων για βελτίωση του επιπέδου επαγγελματισμού.el_GR
dc.format.extent93 σ. εικ., 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΧρηματοοικονομική κρίση -- Κύπροςel_GR
dc.subjectFinancial crisis -- Cyprusel_GR
dc.titleΗ χρηματοοικονομική κρίση στην Κύπρο και οι επιπτώσεις στον τομέα των ακινήτωνel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThe Cyprus economy up to 2010 recorded high growth rates and notable macroeconomic indicators compared to other European countries. With the onset of the global financial crisis in 2008, Cyprus encountered the first signs of decline, which were not assessed properly and as a result actions towards recovery were not taken in time. The first concerns began in 2010 due to the decline in foreign investments and the reduction in growth rate, while in 2012 conditions worsened significantly with Greece's debt cut (Greek bonds) resulting in large financial losses for the Cyprus banking institutions. In March 2013, the Cyprus economy faced a huge blow with the imminent merger of the two largest banks in Cyprus (Bank of Cyprus and Laiki Popular Bank), the deposit “haircut” and the implementation of the imposed restrictive measures on capital movements. These developments led Cyprus to seek help from the European Stability Mechanism (ESM) and the International Monetary Fund (IMF). This move had huge impacts on the economy and society, causing two main pillars of the economy to suffer (financial services and real estate sector). The real estate sector over time was one of the main pillars of the Cyprus economy with significant benefits to society and the Republic. By considering the post-invasion period of 1974 as a starting point, the real estate sector and especially the construction industry, contributed by providing housing for the refugees. Since 1990, this sector has been considered one of the significant factors in attracting foreign investments (with the construction of permanent homes, holiday homes and large single complex developments, such as golf courses, marinas etc.). The real estate sector employed a large number of people (40,000 people) and had a significant contribution (10%) to the Gross Domestic Product (GDP) of Cyprus. The decline of the sector began in 2009 with the onset of the global financial crisis (decrease in foreign investments) and continued with increasing trend until today. Consequently the number of new developments dropped drastically, a large number of enterprises terminated their operations, employment shrank, while it is estimated that the dynamics of the sector within five years decreased by almost 50%. The crisis in the real estate industry revealed the structural problems caused by the low level of professionalism, the over borrowing, the low-skilled manpower, the uncontrolled undertake of investments and other. In today's climate, the real estate industry features an oversupply of homes, while a significant negative development associated with the industry, is the large number of non-performing loans (NPLs) (business and private loans) whose management is expected to have negative impact to the future of the sector. The crisis emerged from the American housing market and the banking system (2008) and spread across other European countries such as Ireland and Spain. The importance of the real estate sector to the economy of Cyprus is significant and should certainly not be left to chance. The recovery of the real estate sector and constructions in general will create the conditions for the country's return to growth. For the recovery of the real estate sector, a series of measures and actions are proposed to be implemented by the government, the banking institutions and the professionals of the field. These actions include the simplification and modernization of legislative regulations, the provision of financial incentives, consolidation of the banking system and implementation of banking practices to support development initiatives as well as adoption of innovative practices, to improve the level of professionalism among realtors. el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record