Διερέυνηση της ανάγκης ανάπτυξης των κοινωνικών δεξιοτήτων στο νοσηλευτικό προσωπικό των κλινικών τμημάτων του Γ. Ν. Λεμεσού
Προβολή/ Άνοιγμα
Ημερομηνία
2015-09-07Συγγραφέας
Κανάρη, Ράνια
Μεταδεδομένα
Εμφάνιση πλήρους εγγραφήςΕπιτομή
Εισαγωγή: Η άσκηση της Νοσηλευτικής επιστήμης απαιτεί όχι μόνο επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις από μέρους των επαγγελματιών Νοσηλευτών αλλά και ένα πάζλ διαπροσωπικών, διανοητικών και κοινωνικών δεξιοτήτων (soft skills), έτσι ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις σημερινές απαιτήσεις και προκλήσεις των συστημάτων υγείας με αποτελεσματικότερο και αποδοτικότερο τρόπο.
Σκοπός: Η παρούσα διατριβή έχει ως κύριο σκοπό την διερεύνηση της ανάγκης ανάπτυξης των κοινωνικών δεξιοτήτων στο νοσηλευτικό προσωπικό των κλινικών τμημάτων του Γ.Ν. Λεμεσού.
Υλικό-Μέθοδος: Πρόκειται για μια συγχρονική μελέτη (cross-sectional survey) που πραγματοποιήθηκε στα κλινικά τμήματα του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού κατά τη διάρκεια του Φεβρουαρίου 2015, με την χρήση δομημένου ερωτηματολογίου. Το δείγμα της έρευνας αποτελείτο από 172 νοσηλευτές και 23 προϊστάμενους οι οποίοι εργάζονταν στα κλινικά τμήματα του Γ.Ν. Λεμεσού. Η ανάλυση των δεδομένων της μελέτης πραγματοποιήθηκε με στατιστικές μεθόδους της περιγραφικής και επαγωγικής στατιστικής ενώ για την στατιστική επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το Στατιστικό Πακέτο SPSS (version 22).
Αποτελέσματα: Σύμφωνα με την ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας προκύπτει ότι τόσο οι προϊστάμενοι όσο και οι νοσηλευτές αν και αντιλαμβάνονται την σημαντικότητα και την σπουδαιότητα των κοινωνικών δεξιοτήτων κατά την εκτέλεση της νοσηλευτικής εργασίας αξιολογούν το υφιστάμενο επίπεδο των ικανοτήτων των νοσηλευτών στις εν λόγω δεξιότητες με χαμηλότερη βαθμολογία επιτρέποντας έτσι να διαφανούν περιθώρια βελτίωσης.
Συμπεράσματα: Η παρούσα έρευνα αναδεικνύει την ανάγκη εισαγωγής επιπλέον εκπαιδευτικών προγραμμάτων τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε εργασιακό επίπεδο τα οποία θα πραγματεύονται την ανάπτυξη και καλλιέργεια των κοινωνικών δεξιοτήτων των Νοσηλευτών. Ο συγκερασμός της θεωρίας με την πρακτική άσκηση αποτελεί αναμφίβολα τον ιδανικό συνδυασμό εκπαίδευσης ο οποίος προσδίδει επιπλέον αξία στις γνώσεις και στις δεξιότητες συμβάλλοντας καταλυτικά στην ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων των Νοσηλευτών.