Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΛιαπής, Βάϊος
dc.contributor.authorΓεωργίου, Αντώνης
dc.contributor.otherGeorgiou, Antonis
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2015-08-18
dc.date.accessioned2015-08-18T10:35:30Z
dc.date.available2015-08-18T10:35:30Z
dc.date.copyright2015-05
dc.date.issued2015-08-18
dc.identifier.otherΘΣΠ/2015/00029el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/1992
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΣκοπός της παρούσας διατριβής είναι να μελετήσει τις παραστάσεις της Μήδειας του Ευριπίδη από ελληνοκυπριακές ομάδες και θιάσους, ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της πρόσληψης του αρχαίου δράματος στην Κύπρο. Μελέτησα τη σχετική βιβλιογραφία και αρχειακό υλικό (προγράμματα παραστάσεων, αποκόμματα εφημερίδων και φωτογραφίες από το Θεατρικό Μουσείο Κύπρου, το Αρχείο ΘΟΚ και προσωπικά αρχεία), παρακολούθησα οπτικογραφήσεις παραστάσεων και πήρα συνεντεύξεις από δημιουργούς. Οι πρώτες παραστάσεις αρχαίου δράματος στην Κύπρο ήταν μαθητικές και χρονολογούνται από το 1889. Η πρώτη επαγγελματική παράσταση ήταν ο Πλούτος του Αριστοφάνη από τον ΟΘΑΚ. Με την ίδρυση του ΘΟΚ το 1971, αρχίζει συστηματικά το ανέβασμα αρχαίου δράματος, ενώ μεμονωμένες προσπάθειες γίνονται και από άλλους θιάσους. Μετά το 2000 κυρίως παρατηρείται πως το αρχαίο δράμα ανεβαίνει με πειραματική διάθεση από μικρές θεατρικές ομάδες και νέους δημιουργούς. Όσον αφορά τις παραστάσεις της Μήδειας, μελετήσαμε εννέα μαθητικές παραστάσεις που ανέβηκαν τις χρονιές 1940, 1944, 1953, 1961, 1965, 1971, 1975 και δύο το 2012. Η επιλογή της Μήδειας σε όλες τις περιπτώσεις έγινε από τον καθηγητή/ την καθηγήτρια που αναλάμβανε τη διδασκαλία του έργου, κυρίως με προσωπικό αισθητικό κριτήριο και λιγότερο παιδαγωγικό, ενώ συχνά καταβαλλόταν προσπάθεια να εξηγηθεί η πράξη της Μήδειας, και να εξαχθεί ένα ηθικό δίδαγμα που να δικαιολογεί την επιλογή της τραγωδίας από το σχολείο. Μελετήσαμε επίσης τις παραστάσεις του έργου που ανέβηκαν από επαγγελματικούς θιάσους, δηλαδή: την παραγωγή του ΘΟΚ το 1984, η οποία συνάντησε επιφυλάξεις από την κριτική στην Ελλάδα λόγω της σκηνοθετικής προσέγγισης· δύο παραστάσεις με έντονη πειραματική διάθεση το 2011 (Buzz Productions Theatre) και το 2013 (bUilt uP aRea)· και τέλος μια μονοπρόσωπη παραγωγή, βασισμένη στη Μήδεια, από την Ομάδα Μίτος το 2010. Παρατηρήσαμε πως το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος, που διοργανώνει το Κυπριακό Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου αλλά και το Μικρό Φεστιβάλ που διοργάνωνε η Ομάδα Μίτος βοήθησαν στην ανάπτυξη των παραστάσεων αρχαίου δράματος, ειδικά από νέους δημιουργούς. Εντοπίζεται η τάση κάποιοι νέοι δημιουργοί να αμφισβητούν την ύπαρξη παράδοσης στην πρόσληψη του αρχαίου δράματος στην Κύπρο και να δημιουργούν με σχετική ελευθερία και με ευρηματικότητα.el_GR
dc.format.extent61 σ. 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΕυριπίδης -- Μήδειαel_GR
dc.subjectΠαραστάσεις θεάτρου -- Κύπροςel_GR
dc.subjectTheater -- Cyprusel_GR
dc.titleΠαραστάσεις της Μήδειας του Ευριπίδη: Ένα παράδειγμα της πρόσληψης του αρχαίου δράματος στην Κύπροel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThe aim of this master's thesis was to study the productions of Euripides' Medea by Greek-Cypriot theatre groups and companies as a representative example of the reception of ancient drama in Cyprus. I have studied the relevant bibliography, as well as archival material (performance programmes, newspaper clippings and photographs found at the Theatrical Museum of Cyprus, the Cyprus Theatre Organisation [ΤΗΟC] archive and private archives). Further, I have watched recordings of performances and interviewed creators. The first productions of ancient drama to have taken place in Cyprus were student productions and date back to 1889. The first professional production was Aristophane' Plutus by OTHAK (Cyprus Organization for Theatrical Development). The establishment of THOC in 1971 led to regular productions of ancient drama, while other groups made limited attempts. Since 2000 small theatre groups and emerging creators have staged ancient drama in the spirit of experimentation. Concerning Medea, we have studied nine school performances. The years 1940, 1944, 1953, 1961, 1965, 1971, and 1975 each saw one performance of the play, while 2012 saw two. It has been observed that, each time, the choice of Medea would be made by the tutor/school teacher and was usually based on personal aesthetics rather than educational criteria. At the same time, an effort was made to explain Medea's actions and draw moral conclusions that would justify the school's choice of play. We have also studied the professional productions of Medea on the island. These are the production by THOC in 1984, which—due to its directorial approach—was met with reservation by critics in Greece, two highly experimental shows—one staged in 2011 by Buzz productions and the other in 2013 by bUilt uP aRea— and Mitos theatre group's one-person show (2010). It was observed that the International Festival of Ancient Greek Drama organised annually by the Cyprus Centre of the International Theatre Institute, as well as the Mikro Festival of Ancient Drama that Mitos theatre group used to organise, have contributed to the development of ancient drama performances on the island, especially by emerging creators. A trend is observed among some young creators to question the existence of a specific tradition in the reception of ancient drama in Cyprus and to demonstrate certain freedom and resourcefulness in their work.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής