| dc.description.abstract | Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και της ιατρικής στον τομέα της νεογνολογίας- εντατικολογίας νεογνών, καθώς και η βελτίωση των κοινωνικοοικονομικών συνθήκων τις τελευταίες δεκαετίες έχουν συντείνει στη βελτίωση των διεθνών επιδημιολογικών δεικτών που αφορούν την νεογνική επιβίωση. Ωστόσο, περιγεννητικές επιπλοκές όπως η εξαιρετική προωρότητα στα όρια της βιωσιμότητας, οι σοβαρές ή/και οι σύμπλοκες συγγενείς ανωμαλίες και η βαριά υποξαιμική ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια αυξάνουν την αναγκαιότητα νοσηλείας σε Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών για νεογνά με κρίσιμη κλινική εικόνα. Τα νεογνά αυτά έχουν μειωμένες πιθανότητες επιβίωσης και αναμενόμενες σοβαρές βραχυπρόθεσμες, αλλά και μακροπρόθεσμες επιπλοκές και δυσκολίες στην κοινωνική ένταξη και στην επαγγελματική προσαρμογή.
Οι αποφάσεις που λαμβάνονται, αναφορικά με τη συνέχιση ή την απόσυρση της θεραπευτικής υποστήριξης των νεογνών με κάκιστη πρόγνωση, αποτελούν μείζονος πολυπλοκότητας και σημασίας θέμα, με εμπλοκή των επαγγελματιών υγείας της ΜΕΝΝ, αλλά και των γονέων. Τα νεογνά αδυνατούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους ή να εκφράσουν άποψη. Οι εντατικολόγοι νεογνών έχουν σημαντικές ευθύνες, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψιν την εναρμόνιση με την ισχύουσα νομοθεσία. Ο νεογνολόγος θα πρέπει να λειτουργεί με στόχο το βέλτιστο συμφέρον του νεογνού, με γνώμονα πάντα την αξιοπρέπεια και την ποιότητα της μελλοντικής ποιότητας ζωής αυτού. Η απόφαση για εντατική και συνεχή υποστήριξη σοβαρά πασχόντων νεογνών στα όρια της βιωσιμότητας, εγείρουν μείζονα ηθικά και ιατρονομικά θέματα. Μέχρι σήμερα, για συγκεκριμένες κατηγορίες νεογνών, στα οποία παρέχεται εντατική νοσηλεία, η διεθνής επιδημιολογική εικόνα παραμένει μη ενθαρρυντική.
Σκοπός της μεταπτυχιακής αυτής εργασίας είναι η ανασκόπηση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας, μέσω αναζήτησης σε διεθνείς βάσεις δεδομένων, η καταγραφή των ηθικών διλημμάτων που προκύπτουν από τη διαχείριση των βαρέως πασχόντων νεογνών ή των νεογνών στα όρια της βιωσιμότητας, αλλά και οι πιθανοί τρόποι βέλτιστης διαχείρισης των ηθικών αυτών ζητημάτων. Σημαντική είναι η ανάδειξη του ευρύτερου ηθικού διλήμματος, είτε της διατήρησης της ανθρώπινης ζωής ανεξαρτήτως συνεπειών, με κάθε κόστος μέσω της εντατικής εφαρμογής υποστηρικτικών για τη ζωή μέσων, είτε του καθορισμού ορίων στην παροχή παρεμβατικών για τη ζωή φαρμάκων και τεχνικών, αναμένοντας τη φυσική, χωρίς παρεμβάσεις, εξέλιξη της πορείας νόσου του νεογέννητου. Η ύπαρξη αντικρουόμενων απόψεων για την παράταση ή όχι της ζωής με οποιοδήποτε κόστος, εγείρει σοβαρά βιοηθικά ζητήματα με νομικές προεκτάσεις. Η συμμετοχή των νεογνολόγων, αλλά και των γονέων, στις αποφάσεις διαχείρισης των βαρέως πασχόντων νεογνών είναι απαραίτητη, αλλά εξαρτάται και από τις ηθικές και προσωπικές αρχές του καθενός. Επίσης υπαρκτή είναι η σημαντική διαφοροποίηση των ιατρικών πρακτικών στο σημαντικό αυτό θέμα μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, ιδιαιτέρα σε χώρες όπως η Κύπρος, χωρίς θεσμοθετημένο νομικό πλαίσιο που να αφορά τη λήψη αποφάσεων κατά την άσκηση της εντατικής νοσηλείας νεογνών σε οριακές καταστάσεις. | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | The rapid development of technology and medicine in the field of neonatology-neonatal intensive care, as well as the improvement of socio-economic conditions in recent decades, have contributed to the improvement of international epidemiological indicators concerning neonatal survival. However, perinatal complications such as extreme prematurity at the limits of viability, severe or/and complex congenital anomalies and severe hypoxemic ischemic encephalopathy increase the necessity of admission of neonates in critical condition in Neonatal Intensive Care Units. A lot of these babies have reduced chances of survival and are at-high risk of severe short- and long-term complications as well difficulties in social integration and professional adjustment. The decisions taken, regarding the continuation or withdrawal of treatment and support of critically ill newborns are of great complexity and importance and involve the health professionals of the NICU and the parents of these babies. Newborns are unable to defend their rights or express their own opinion.
The immense responsibility of the neonatal Intensivists must be harmonized with the applicable legislation. The neonatologist should act on behalf of the best interests of the newborn with continuous consideration of the dignity and quality of the future life of the child. The decision for intensive support of these critically ill neonates at the limits of viability raises major ethical and medicolegal issues. The international epidemiological data for these specific categories of newborns with intensive care support remain discouraging.
The purpose of this paper is to review the existing literature through a search in international databases, to record the ethical dilemmas arising from the management of the critically ill newborns or of the newborns at the limits of viability and explorer the possible ways of optimally managing ethical dilemmas. It is important to highlight the main ethical dilemma of either supporting the human life regardless of consequences by intensive support of the life, or of a limitation of the intensive medical and therapeutic support of life, accepting the natural, non-interventional, progression of the disease. The existence of conflicting opinions on whether to prolong the life of critically ill neonates’ life, raises serious bioethical issues with legal ramifications. The participation of the neonatologists, but also of the parents in the management of the decisions for the support of critically ill newborns, is of major importance and depends on the ethical and personal principles of each person. There is also a significant differentiation of medical practices in this important issue between European countries, especially in countries such as Cyprus without a statutory legal framework regarding | el_GR |
