| dc.contributor.advisor | Γκίνη, Ελένη | |
| dc.contributor.author | Τσιαήλης, Χρίστος | |
| dc.contributor.other | Tsiailis, Christos | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2023-09-01T10:54:25Z | |
| dc.date.available | 2023-09-01T10:54:25Z | |
| dc.date.copyright | 2023-09-01 | |
| dc.date.issued | 2023-05 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2023/00181 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/5687 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Ο στόχος της παρούσας διατριβής είναι ο εντοπισμός των νοηματικών προκλήσεων που προκύπτουν από τον αποδομημένο χαρακτήρα της γραφής της Σάρα Κέιν στα έργα Λαχταρώ και 4:48 Ψύχωση. Οι παράμετροι αποδόμησης που εξετάζονται είναι η φόρμα του κειμένου, η διακειμενικότητα και ο διαχωρισμός σώματος-πνεύματος με αποτέλεσμα τη διάσπαση της συνειδήσεως των χαρακτήρων.
Στο πρώτο μέρος της διατριβής γίνεται σύντομη αναφορά στο ψυχολογικό προφίλ της Σάρα Κέιν καθώς κατά τη διάρκεια της έρευνας έχουμε διαπιστώσει ότι επηρεάζει τόσο την πρόσληψη του κοινού και των κριτικών, όσο και τις σκηνοθετικές-παραστατικές επιλογές. Ιδιαίτερη σημασία δίδεται στην ανάλυση των υπό εξέταση έργων με βάση την ένταξή τους στο μεταδραματικό και το In-Yer-Face θέατρο. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάλυσης παρατίθενται αναφορές στις αρχές του Hans-Thies Lehmann για τα μεταδραματικά παραστατικά σημεία, όπως επίσης και στον Ντεριντά σχετικά με τις αρχές της αποδόμησης και της Julia Kristeva για τη σημειωτική του διαχωρισμού του σώματος από τη γλώσσα.
Με το πέρας της θεωρητικής ανάλυσης των έργων, αναλύονται οι παραστάσεις των έργων που έγιναν στην Κύπρο με συγκριτική προσέγγιση, και εντοπίζονται οι καινοτόμες μέθοδοι και τεχνικές που εφαρμόστηκαν από τους σκηνοθέτες για να αποκωδικοποιηθεί το κείμενο. Μέσα από το παραστατικό υλικό που επισυνάπτεται, τις συνεντεύξεις των σκηνοθετών που έδωσαν για την παρούσα διατριβή, καθώς και κριτικές ή συνεντεύξεις κατά την περίοδο των παραστάσεων των έργων, εντοπίζονται τα κύρια ειδοποιά σημεία στα οποία δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στις παραστάσεις, όπως για παράδειγμα το στοιχείο του νερού, ο κατακερματισμός της συνείδησης και ο χαρακτηριστικός ποιητικός ρυθμός και μουσικότητα του λόγου των έργων.
Η προσμέτρηση όλων των ομοιοτήτων και διαφορών που θα εντοπιστούν στις παραστατικές προσεγγίσεις που εξετάζουμε, θα βοηθήσει σε μια ολοκληρωμένη παράθεση συμπερασμάτων που μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για τον σκηνοθέτη που ενδιαφέρεται για τη μεταδραματική σκηνική αποτύπωση των έργων. Κατά τη διάρκεια της ανάλυσης των παραστάσεων εξετάζεται ο μεταδραματικός τους χαρακτήρας, το μέλλον του μεταδραματικού θεάτρου στην Κύπρο, και η ανάγκη για περισσότερο In-Yer-Face θέατρο με στόχο την αφύπνιση και την αυτοκριτική του θεατρικού κοινού. | el_GR |
| dc.format.extent | 91 σ. ; 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | el_GR |
| dc.subject | Μεταδραματικό Θέατρο -- Κύπρος | el_GR |
| dc.title | Ο Αποδομημένος Λόγος στα Έργα 4:48 Ψύχωση και Λαχταρώ της Σάρα Κέιν, και η Μεταδραματική του Προσέγγιση από την Κυπριακή Σκηνή του 21ου Αιώνα. | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | The aim of this thesis is to identify the semantic challenges that arise from the deconstructed nature of Sarah Kane's writing in the works Crave and 4:48 Psychosis. The deconstruction parameters examined are the form of the text, intertextuality and the separation of body-spirit resulting in the disintegration of the characters' consciousness.
In the first part of the thesis, a brief reference is made to Sarah Kane's psychological profile, as during the research we have found that it affects both the reception of the public and the critics, as well as the directorial-performance choices. Particular attention is given to the analysis of the works under speculation, based on their inclusion in the post-dramatic and In-Yer-Face theatre. Throughout the analysis, references are made to Hans-Thies Lehmann's principles of post-dramatic performative signs, as well as to Derrida’s principles of deconstruction and to Julia Kristeva regarding the semiotics of separating the body from language.
After the theoretical analysis of the works is completed, we follow a comparative approach to analyze the performances of the plays that were given in Cyprus, and we identify the innovative methods and techniques the directors applied in order to decode the text. Through the performance material attached, the interviews the directors provided for this thesis, as well as reviews or interviews of the directors during the period of the performances of the two plays, we identify the main distinctive points on which particular emphasis was given in the performances, such as the element of water, the defragmentation of consciousness and the characteristic poetic rhythm and musicality of the discourse.
Counting all the similarities and differences that will be identified in the performance approaches that we are considering, will help in a comprehensive list of conclusions that can be a guide for the director who is interested in the post-dramatic staging of the works. During the analysis of the performances, we also examine their post-dramatic character, the future of post-dramatic theater in Cyprus, and the need for more In-Yer-Face theater with the aim of awakening and self-criticism of the theater audience. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
