| dc.contributor.advisor | Σπανού, Γεωργία | |
| dc.contributor.author | Σμπώκου, Αγάπη | |
| dc.contributor.other | Smpokou, Agapi | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2023-09-01T10:53:22Z | |
| dc.date.available | 2023-09-01T10:53:22Z | |
| dc.date.copyright | 2023-09-01 | |
| dc.date.issued | 2023-05 | |
| dc.identifier.other | ΠΠΑ/2023/00186 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/5679 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου, τα κράτη προσπάθησαν να διατηρήσουν τη σταθερότητα και την ειρήνη μέσα από τον σεβασμό σε ηθικές αξίες και τον σεβασμό στη διαφορετικότητά τους. Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκαν διεθνείς οργανισμοί όπως UNESCO και Ηνωμένα Έθνη για να πετύχουν τους παραπάνω στόχους. Η UNESCO, παράλληλα με τις άλλες δράσεις της στον τομέα της παιδείας, τεχνολογίας και του περιβάλλοντος, έχει διαμορφώσει ένα συμβουλευτικό, διπλωματικό δίκτυο με σκοπό την προστασία και την προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ένα ευαίσθητο θέμα, το οποίο προκαλεί εντάσεις ανάμεσα στις χώρες αφορά στον επαναπατρισμό των πολιτιστικών αντικειμένων, τα οποία έχουν παράνομα απομακρυνθεί από τον τόπο-καταγωγής τους.
Η UNESCO, κυρίως μετά το 1970, έχει διαμορφώσει ένα νομικό και διπλωματικό περιβάλλον, μέσω Διεθνών Συνθηκών και άλλων συναφών προγραμμάτων, σε συνεργασία με τα κράτη. Σκοπός τους είναι ο προσδιορισμός της ταυτότητας των πολιτιστικών αντικειμένων και του τρόπου συντήρησής τους, την ανάπτυξη της συναφούς έρευνας, τη δημιουργία τεχνογνωσίας και εν τέλει, την προσαρμογή των εθνικών νομοθεσιών με σκοπό την προστασία της πολιτιστικής κληρονομίας, αλλά και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα άλλων ομάδων.
Η Διακυβερνητική Επιτροπή της UNESCO (ICPRCP) συστάθηκε το 1978 και έχει πετύχει αρκετά ως διαμεσολαβητής σε διεκδικήσεις επαναπατρισμού πολιτιστικών αντικειμένων. Η Επιτροπή έχει διπλωματικό και συμβουλευτικό χαρακτήρα. Αυτό συνεπάγεται ότι υπόκειται σε περιορισμούς στα μέσα που μπορεί να χρησιμοποιήσει. Ο επιτυχής επαναπατρισμός ενός πολιτιστικού αντικειμένου είναι μια χρονοβόρα διαδικασία και χρειάζεται μια καλή στρατηγική που να συνδυάζει μεταξύ άλλων την συνεργασία της UNESCO, διπλωματικές κινήσεις και δυναμική χρήση των social media. Τα Γλυπτά του Παρθενώνα είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση, η οποία υποδεικνύει τις δυσκολίες που εμφανίζονται αναφορικά με την αποτελεσματικότητα της Επιτροπής.
Η διεκδίκηση της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα πίσω στην Ελλάδα, από το Βρετανικό Μουσείο του Ηνωμένου Βασιλείου έχει ξεκινήσει, ήδη, από το 1830. Η Ελλάδα έχει χρησιμοποιήσει όλες τις διπλωματικές οδούς και τα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια της UNESCO, των social media και της πολιτιστικής διπλωματίας παρατηρείται μια αλλαγή της διεθνούς κοινής γνώμης στο ζήτημα του επαναπατρισμού τους. Αυτή η εξέλιξη δημιουργεί μια ευφορία σχετικά με μια μελλοντική θετική εξέλιξη στο ζήτημα. | el_GR |
| dc.format.extent | vii, 57 σ. ; 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | el_GR |
| dc.subject | Διακυβερνητική Επιτροπή της UNESCO | el_GR |
| dc.subject | Intergovernmental Commission - UNESCO | el_GR |
| dc.subject | Πολιτιστική διπλωματία | el_GR |
| dc.subject | Cultural diplomacy | el_GR |
| dc.subject | Πολιτιστική διπλωματία -- Ελλάδα | el_GR |
| dc.subject | Cultural diplomacy -- Greece | el_GR |
| dc.title | Η διακυβερνητική επιτροπή της UNESCO για την προώθηση της επιστροφής πολιτιστικών αγαθών στις χώρες προέλευσης τους: Το παρόν και το μέλλον της στα ζητήματα επαναπατρισμού αρχαιοτήτων. Αναφορά στην περίπτωση των γλυπτών του Παρθενώνα | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | After the Second World War, governments tried to maintain stability and peace, with respect to the moral values and diversity. In this context, the foundation of international organizations such as UNESCO and the United Nations aim at the achievement of the aforementioned goals. UNESCO, alongside with its other actions in sections of education, technology and the environment, has formed a consultative, diplomatic network aiming at the protection and promotion of cultural heritage. A sensitive issue, which has caused many tensions over the years amonr states is the repatriation of cultural objects, which have been illegally removed from their homeland.
UNESCO, mainly after 1970, created a legal and diplomatic environment, through treaties and programs, in cooperation with states. The aim of determining the origin of cultural objects and their maintenance, research and development, creation of know-how and finally, the adaptation of national legislations to protect the cultural heritage, but also to respect the diversity of other groups.
The ICPRCP, Intergovernmental Commission, was established in 1978 and has achieved many successes as a mediator in claims for the return of cultural objects. The committee has a diplomatic and advisory character. This means that it is subject to limitations in the means it can use. The successful repatriation of a cultural object is a time-consuming process and needs a good strategy that combines, among others, the cooperation of UNESCO, diplomatic moves and dynamic use of social media. The Parthenon Sculptures are a typical case that shows the difficulties faced, but also the effectiveness of the committee.
The claim for the return of the Parthenon Sculptures back to Greece, from the British Museum, has started in 1830. Greece has used all diplomatic tools available. In recent years, with the help of UNESCO, social media and cultural diplomacy, a change of international public opinion is observed which leads to the aspiration about a future positive development regarding the issue. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
