Show simple item record

dc.contributor.advisorΠαναγοπούλου-Κουτνατζή, Φερενίκη
dc.contributor.authorΣέργη, Ανδρέας
dc.contributor.otherSergi, Andreas
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2023-01-25T08:01:50Z
dc.date.available2023-01-25T08:01:50Z
dc.date.copyright2022-01-24
dc.date.issued2022-12
dc.identifier.otherBIH/2022/00007el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/5436
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΕισαγωγή: Η άσκηση της ιατρικής απαιτεί, εκτός από την επιστήμη, και τέχνη. Ο ιατρός, μετά την απόκτηση της ιατρικής γνώσης, θα πρέπει να την ασκήσει με έναν τρόπο και με μια τέχνη βασιζόμενος σε επαγγελματικές, νομικές και ηθικές αρχές, έτσι ώστε η αλληλεπίδρασή του με τους ασθενείς, τους συναδέλφους, τους θεσμούς και γενικά την κοινωνία να έχει συγκεκριμένα όρια. Η «καλή ιατρική πρακτική» και το τι «αναμένει η κοινωνία» συνοψίζονται σε ένα πολύτιμο εργαλείο: τον ΚΙΔ που κατοχυρώνει και κατευθύνει την εργασία του ιατρού σε ένα επιστημονικό, νομικό και ηθικό πλαίσιο. Ο ΚΙΔ δεν είναι ένα στατικό, αλλά ένα δυναμικά μεταβαλλόμενο έγγραφο, που υφίσταται συνεχείς αλλαγές, έτσι ώστε να συμβαδίζει με τις τρέχουσες κοινωνικές και επιστημονικές εξελίξεις σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Σκοπός: Σκοπός της μεταπτυχιακής διατριβής, είναι να διερευνήσει κατά πόσο ο σχετικά απαρχαιωμένος Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας της Κύπρου, που έχει συνταχθεί το 1991, μπορεί να ανταποκριθεί στα σύγχρονα κοινωνικά και ιατρικά δεδομένα της εποχής. Μεθοδολογία: Για τη διεκπεραίωση της μεταπτυχιακής διατριβής, έγινε βιβλιογραφική ανασκόπηση ΚΙΔ αντιστοίχων χωρών από τον διεθνή χώρο, περιλαμβανομένου του ΚΙΔ του Παγκόσμιου Ιατρικού Συλλόγου και έλαβε χώρα σύγκρισή τους με τον ΚΙΔ Κύπρου. Αποτελέσματα: Ο ΚΙΔ Κύπρου χρήζει συνολικής επικαιροποίησης και εκμοντερνισμού. Η συναίνεση του ενημερωμένου ασθενούς (ΣΕΑ), η Συνεχιζόμενη Ιατρική Εκπαίδευση, ο προγραμματισμός για το τέλος της ζωής και η ανακουφιστική ιατρική, η διευκρίνιση ιατρικών ορισμών, εννοιών και αρετών και η φροντίδα ψυχικής υγείας είναι μερικά από τα κεφάλαια που χρειάζεται να προστεθούν στον νέο ΚΙΔ, καθώς δεν αναφέρονται καθόλου. Ενόψει, μάλιστα, πρόσφατων σημαντικών εξελίξεων που έχουν σημειωθεί στην Κύπρο, όπως η εφαρμογή του Γενικού Συστήματος Υγείας (ΓΕΣΥ), η ίδρυση των ιατρικών σχολών και η εφαρμογή καινοτόμων μεθόδων διάγνωσης και θεραπείας, όπως για παράδειγμα, με την χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, επιβάλλεται η τροποποίηση άρθρων όπως είναι η σχέση του ιατρού με τους «αυτόνομους και κυρίαρχους» ασθενείς, ενώ δικαιολογείται η προσθήκη ειδικών ρυθμίσεων όπως είναι η σχέση του ιατρού με την εκπαιδευτική και ερευνητική δραστηριότητα. Συμπέρασμα: Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή ευελπιστεί να αποτελέσει το έναυσμα για την ανάπτυξη διαλόγου και διαβούλευσης των εμπλεκόμενων εταίρων (Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος, Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής Κύπρου, σύνδεσμοι ασθενών) με σκοπό τη συγγραφή ενός νέου και σύγχρονου ΚΙΔ, που θα αποτελεί χρήσιμο οδηγό για τον «καλό ιατρό» που ασκεί ιατρική στην Κύπροel_GR
dc.format.extent76 σ. ; 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΙατρική ηθικήel_GR
dc.subjectMedical ethicsel_GR
dc.subjectΚώδικες ιατρικής δεοντολογίαςel_GR
dc.subjectMedical code of ethicsel_GR
dc.titleΚώδικας ιατρικής δεοντολογίας Κύπρου. Ανάγκη για επικαιροποίησηel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractBackground: The practice of medicine requires both science and art. The physician, after the acquisition of medical knowledge, should practice it with a way, and with an art based on professional, legal and ethical principles, so that his interaction with the patients, colleagues, the statutes and generally the society will be within specific limits. The “good medical practice” and “what the society expects” are summarized in a valuable tool: the code of medical ethics which establish and directs physician’ s work in a scientific, legal and ethical framework. The code is not a static, but a live variable document which undergoes continues change in order to be in line with the topical and global evolutions in science and society. Aim: The aim of the M.A. dissertation is to examine whether the rationally old code of medical ethics of Cyprus, written in 1991, is in line with the contemporary evolvements of the seasonal social and medical data. Methods: For the purpose of the study a literature review of codes of medical ethics of different countries globally, including the International Medical Association’s one, was done and a correlation with the CME of Cyprus took place. Results: The CME of Cyprus needs full update and modernization. The informed consent, the continuous medical education, the planning of the end of life and the palliative medicine, the clarification of medical terms, definitions and virtues, and the psychiatric health care are some of the chapters which need to be added to the new CME because are not referred at all. Having in mind important evolutions which took place in Cyprus, like the implementation of General Health System, the establishment of the medical schools and the use of new methods of diagnosis and treatment, for example, based on artificial intelligence, the update of some articles like the relationship of the physician with the ‘autonomous and dominant’ patients it must be done. Furthermore, the addition of specific regulations, like the relationship of the physician with the process of teaching and research is justified. Conclusion: The present M.A. dissertation hopes to be the trigger of the beginning of a public dialogue between the scientific associations (Cyprus Medical Association, National Bioethics Committee, association of patients), in order to author a new updated and modern CME as a useful guidebook for the “good doctor” who practice medicine in Cyprus.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record