Show simple item record

dc.contributor.advisorΣωτηριάδης, Ελπιδοφόρος
dc.contributor.authorΣκέντος, Θεόδωρος
dc.contributor.otherSkentos, Theodwros
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2022-06-28T10:21:05Z
dc.date.available2022-06-28T10:21:05Z
dc.date.copyright2022-06-28
dc.date.issued2022-05
dc.identifier.otherΔΜΥ/2022/00485el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/5182
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΗ πανδημία COVID-19 επηρέασε σε σημαντικό βαθμό την φροντίδα των ογκολογικών ασθενών, ιδιαίτερα κατά την κορύφωση του πρώτου και του δεύτερου κύματος. Από τα αποτελέσματα των μελετών και των μητρώων καρκίνου μπορούμε να συμπεράνουμε πως τόσο η πρόσβαση στην διάγνωση όσο και στην θεραπεία υπήρξε δυσκολότερη το έτος 2020, ως απόρροια κυρίως των περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν από τις κυβερνήσεις σχεδόν σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή επικράτεια. Η πανδημία πρόσθεσε επιπλέον εμπόδια στην εξειδικευμένη διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου, εκτός από άλλους παράγοντες που ακόμη και πριν την πανδημία καθυστερούσαν την πρόσβαση των ασθενών στις αντίστοιχες δομές (Vintura, 2020). Η πτώση στις νέες διαγνώσεις καρκίνου ξεπέρασε σε πολλές χώρες ακόμη και το 40% το 2020 σε σχέση με το 2019. Η μείωση υπήρξε μεγαλύτερη στους ηλικιωμένους άνω των 80 ετών. Στα παιδιά και στους εφήβους υπήρξε επίσης μείωση, αλλά σε σημαντικά μικρότερο βαθμό από ότι στους ηλικιωμένους. Η μείωση ήταν μεγαλύτερη σε καρκίνους με καλύτερη πρόγνωση και συνήθως καλύτερη έκβαση όπως δερματικούς καρκίνους εκτός του μελανώματος αλλά και στον καρκίνο του προστάτη. Από την άλλη, σε καρκίνους με επιθετική έκβαση και χειρότερη πρόγνωση, όπως καρκίνο του πνεύμονα, παγκρέατος αλλά και κάποιες αιματολογικές κακοήθειες, η πτώση ήταν επίσης μικρή σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά Ο Sud και οι συνεργάτες (Sud, 2020) υπολόγισαν πως ακόμη και μικρές καθυστερήσεις στην αντιμετώπιση του καρκίνου έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην επιβίωση των ασθενών. Στα ίδια συμπεράσματα κατέληξε και η μελέτη των Ηanna και συνεργατών (Hanna, 2020). Για παράδειγμα μία καθυστέρηση από 3 έως 6 μήνες αναμένεται να οδηγήσει σε μείωση από 19% έως και 43% της πιθανότητας επιβίωσης από την νεοπλασματική νόσο. Το κατά πόσον η καθυστέρηση λόγω των ειδικών συνθηκών της πανδημίας θα οδηγήσει και σε αντίστοιχη χειρότερη πρόγνωση των ασθενών με νεοπλασματική νόσο παραμένει ένα ερωτηματικό, καθώς πρέπει να ληφθεί υπόψη πως τουλάχιστον στην έρευνα αυτή, η μεγαλύτερη μείωση στις νέες διαγνώσεις αφορά χαμηλής κακοήθειας καρκίνου του προστάτη, όπου η καθυστέρηση θεραπείας ακόμα και ως 6-12 μήνες δεν αναμένεται να έχει σημαντική επίπτωση στην επιβίωση των ασθενών με τη συγκεκριμένη νόσο. Για την καλύτερη οργάνωση τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση του καρκίνου είναι αναγκαία η καταγραφή και ανάλυση των επιδράσεων που επέφερε η πανδημία στους επιμέρους τομείς της ογκολογικής φροντίδας (χειρουργεία, χημειοθεραπείες, ακτινονοθεραπείες). Παράλληλα ο νέος ψηφιακός τρόπος εργασίας, η αύξηση της ευελιξίας στο προσωπικό και παροχή θεραπειών εκτός των νοσοκομείων θα βοηθήσει σημαντικά στην καλύτερη αντιμετώπιση αντίστοιχων μελλοντικών συμβάντων.el_GR
dc.format.extent74 σ. ; 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΟγκολογικοί ασθενείς -- Covid-19el_GR
dc.subjectOncology patients -- Covid-19el_GR
dc.titleΟι επιδράσεις της πανδημίας COVID-19 στη φροντίδα των ογκολογικών ασθενώνel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThe SARS-CoV-2 pandemic significantly affected the care of oncology patients, especially during the peak of the first and second wave. Using the reports from many studies and the analysis of Cancer registers we may conclude that both access to diagnosis and treatment was more difficult in 2020, mainly due to the restrictive measures imposed by european governments. The pandemic added additional barriers to the specialized diagnosis and treatment of cancer, in addition to other factors that even before the pandemic delayed patients' access to their respective structures (Vintura, 2020). The reduction in new cancer diagnoses in many countries declined by even 40% in 2020 compared to 2019. The decline was greater in the elderly over 80 years of age. There was also a decrease in children and adolescents, but to a much lesser extent than in the elderly. The reduction was greater in cancers with a better prognosis and usually better outcome such as skin cancers other than melanoma with the biggest decline documented in new diagnoses of prostate cancer. On the other hand, in cancers with an aggressive outcome and a worse prognosis, such as lung, pancreatic cancer and some hematological malignancies, the decline was mild compared to the previous year. Sud (Sud et al, 2020) estimated that even small delays in cancer treatment have a significant impact on patient survival. The study of Hanna came to the same conclusions. (Hanna et al, 2020). For example, a delay of 3 to 6 months is expected to lead to a 19% to 43% reduction in the chance of surviving cancer. Whether the delay due to the specific conditions of the pandemic will lead to a corresponding worse prognosis in patients with neoplastic disease is open for consideration, as it should be considered that the largest reduction in new diagnoses is for low-grade prostate cancer, where treatment delay of up to 6-12 months is not expected to have a significant impact on the patient survival. For better organization in both the prevention and treatment of cancer, it is necessary to record and analyze the effects of the pandemic in the individual areas of oncological care (surgeries, chemotherapy, radiotherapy). At the same time, the new digital way of working, the increase of staff flexibility and the implementation of out-of-hospital treatments will significantly help in better dealing with similar future events. el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record