Ο ρόλος της ηλεκτρονικής υγείας στη γήρανση του πληθυσμού. Προκλήσεις και πολιτικές σε διεθνές και εθνικό επίπεδο.
Προβολή/ Άνοιγμα
Ημερομηνία
2020-05Συγγραφέας
Γκούβελου, Ευσταθία
Μεταδεδομένα
Εμφάνιση πλήρους εγγραφήςΕπιτομή
Ένα από τα βασικά θέματα, τα οποία καλείται να αντιμετωπίσει η ΕΕ και γενικότερα ο ανεπτυγμένος κόσμος είναι η γήρανση του πληθυσμού. Πιστεύεται, ότι θα είναι δύσκολο να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας και συνταξιοδότησης σε χώρες, όπου το ποσοστό των ηλικιωμένων διπλασιάζεται. Η υπογεννητικότητα οδηγεί στη μείωση του αριθμού νεότερων ατόμων στην αγορά εργασίας και σε αύξηση του πληθυσμού μεγάλης ηλικίας, δημιουργώντας δύο παραμέτρους. Η μείωση των νεότερων εργαζομένων αποτελεί κατασταλτικό παράγοντα για την ασφάλιση και για τις προσφερόμενες αποδοχές, μετά το πέρας της εργασιακής ζωής, αλλά και τις υπηρεσίες, καθώς χάνεται η αναλογικότητα.
Επιπλέον, το κόστος για τη δημόσια υγεία φαίνεται να αυξάνει δραματικά λόγω του γηράσκοντας πληθυσμού. Η εφαρμογή ηλεκτρονικής υγείας, μπορεί να βοηθήσει στην συγκράτησή του σε ανεκτά επίπεδα, συμβάλλοντας στον εξορθολογισμό και στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Επιπλέον μπορεί να αναδείξει πρακτικές καινοτομίας, που θα αποτελούν θετικό πρόσημο, ώστε η γήρανση του πληθυσμού, να ειδωθεί από την αξιοποιήσιμη πλευρά της ‘’υγιούς και ενεργούς’’ γήρανσης, προάγοντας την οικονομία. Έτσι, σε αντίθεση με τις κοινές αρνητικές αντιλήψεις, μπορούμε να πούμε, ότι η γήρανση, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο ως πρόβλημα, αλλά μπορεί να μας δώσει οφέλη, οικονομικής δυναμικής και στοχευμένης φροντίδας, αξιοποιήσιμης μέσα από εφαρμόσιμες πολιτικές στρατηγικής ηλεκτρονικής υγείας. Οι ίδιες προάγοντας μέσω των ΤΠΕ και των εφαρμογών πληροφορικής και διαδικτύου βέλτιστες πρακτικές προληπτικών μέτρων και σύγχρονων θεραπευτικών μοντέλων, εκπαίδευσης αυτοδιαχείρισης της υγείας του γηράσκοντος πληθυσμού και ενεργούς συμμετοχής του, θα δώσουν την δυνατότητα για την προώθηση ενός νέου μοντέλου στο πλάνο φροντίδας υγείας των όλων των συστημάτων, της εξωνοσοκομειακής, από το οποίο ενδέχεται μελλοντικά να εξαρτηθεί και η βιωσιμότητά τους.