| dc.contributor.advisor | Κράϊας, Γεώργιος | |
| dc.contributor.author | Πράντζιος, Πασχάλης | |
| dc.contributor.other | Prantzios, Paschalis | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-21T11:15:16Z | |
| dc.date.available | 2020-09-21T11:15:16Z | |
| dc.date.copyright | 2020-09-21 | |
| dc.date.issued | 2020-05 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2020/00144 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/4634 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή εξετάζεται ο ρόλος της τροφού στις τραγωδίες Ιππόλυτος του Ευριπίδη, Phaedra του Σενέκα και Phèdre του Ρακίνα. Ως εργαλείο ερμηνείας των εξεταζόμενων κειμένων επιλέχθηκε η διακειμενικότητα, επιχειρώντας μέσα από τις αποκλίσεις που παρουσιάζει η τροφός από ποιητή σε ποιητή να εντοπιστούν τα καινούρια στοιχεία που συνθέτουν τον ρόλο της και οδηγούν σε μία νέα ανάγνωση των έργων. Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται η προώθηση της δράσης του κάθε έργου μέσω των πρωτοβουλιών της εκάστοτε τροφού, ξεχωριστά και εν συγκρίσει, με απώτερο στόχο να αναδειχθεί ο λειτουργικός της ρόλος, ο οποίος δεν την καθιστά μόνο μοχλό προώθησης της δραματικής πλοκής, αλλά και φορέα των ιδεών του εκάστοτε ποιητή. Με εργαλείο διερεύνησης τη θεωρία της Αισθητικής Ανταπόκρισης του Iser αποσαφηνίζονται οι κοινωνικοπολιτικές και ιδεολογικές συνθήκες που διαμόρφωσαν τη σκέψη του Ευριπίδη, του Σενέκα και του Ρακίνα κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, τον 1ο και τον 17ο μ.Χ. αιώνα αντίστοιχα, στη βάση των οποίων δημιουργήθηκε ο χαρακτήρας της κάθε τροφού. Επιπρόσθετα, διερευνάται ο τρόπος με τον οποίο αξιοποίησαν οι ποιητές τον ελάσσονα αυτόν χαρακτήρα, προκειμένου να οικοδομήσουν τον δικό τους λογοτεχνικό μύθο και να τον αναπροσαρμόσουν με βάση τα κοινωνικά δεδομένα της εποχής τους, παράγοντας πολλαπλές σημασίες. Ειδικότερα, με σημείο εστίασης το πρόσωπο της τροφού, εξετάζεται ενδελεχώς το πώς μέσω της διακειμενικής ανάγνωσης τα έργα αυτά καθίστανται πρωτότυπα. Η ενεργός συμμετοχή των τροφών οδηγεί σε νέες προοπτικές ερμηνείας όχι μόνο ως προς τη συμπεριφορά των ηρώων, αλλά και ως προς τις ιδέες που εμφωλεύουν πίσω από τις λέξεις. Εν ολίγοις, παρουσιάζεται η διάκριση και η σύγκριση των παραμέτρων εκείνων που οδήγησαν τον Ευριπίδη στην ενεργοποίηση του δευτερεύοντος αυτού ρόλου σε σύγκριση με τις αντίστοιχες παραμέτρους των μεταγενέστερων, Σενέκα και Ρακίνα, οι οποίες με τη σειρά τους διαμόρφωσαν τις συνθήκες για μία νέα προσέγγιση του λογοτεχνικού μύθου, μεγεθύνοντας τον λειτουργικό ρόλο της δικής τους τροφού. | el_GR |
| dc.format.extent | vi, 66 σ. ; 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Ευριπίδης -- π. 480-406 π.Χ. -- Τροφού στον Ιππόλυτο | el_GR |
| dc.subject | Ευριπίδης -- π. 480-406 π.Χ. -- Επιβίωση στην Phaedra του Σενέκα | el_GR |
| dc.subject | Ευριπίδης -- π. 480-406 π.Χ. -- Επιβίωση στην Phedre του Ρακίνα | el_GR |
| dc.title | Ο ρόλος της Τροφού στον Ιππόλυτο του Ευριπίδη και η επιβίωσή του στην Phaedra του Σενέκα και την Phedre του Ρακίνα. | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | This postgraduate dissertation examines the character of the Nurse in the tragedies Hippolytus by Euripides, Phaedra by Seneca and Phèdre by Racine. The tool to be used for analysing the aforementioned texts is intertextuality; through the variations in the way each poet portrays the character of the Nurse an attempt is made to identify the new elements that constitute this character and which open up novel reading possibilities of the texts. Specifically, the promotion of the action of each play is presented through the initiatives of each individual Nurse, both separately and in comparison. The ultimate aim is to highlight the character’s functional role, which makes in not only a lever that promotes dramatic plot, but also a carrier of each poet’s ideas. Iser’s Aesthetic Response Theory has been used to determine the socio-political and ideological conditions that shaped the thinking of Euripides, Seneca and Racine in the 5th century BC and in the 1st and 17th century AD respectively, on which the creation of the character of the Nurse was based. In addition, this dissertation explores how poets took advantage of the minor character, in order to build the character’s own literary legend and adapt it to the social context of their time, creating a plethora of different contexts. In particular, using the character of the Nurse as the focal point, it is examined in depth how these works become original through intertextual studies. The active involvement of the Nurse leads to new perspectives for interpretation not only of the behavior of the heroes but also of the ideas behind them. In short, the determination of those parameters that led Euripides to the activation of this secondary character are presented and compared with the corresponding parameters of the later poets, Seneca and Racine, which in turn formed the conditions for a new approach to the literary legend, thus magnifying the functional role of their Nurse. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
