| dc.contributor.advisor | Ζηροπούλου, Κωνσταντίνα | |
| dc.contributor.author | Παναγιώτου, Σταύρος | |
| dc.contributor.other | Panagiotou, Stavros | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2020-07-07T10:54:01Z | |
| dc.date.available | 2020-07-07T10:54:01Z | |
| dc.date.copyright | 2020-07-07 | |
| dc.date.issued | 2020-06 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2020/00147 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/4509 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Η μεταπτυχιακή μου διατριβή εστιάζει στα ακόλουθα έργα που έχουν κοινό δραματουργικό θέμα την αντί-βία: Αλμπέρ Καμύ Οι Δίκαιοι, Πηγή Δημητρακοπούλου Ισορροπία του Nash, Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ Καταγγέλλω.
Σε αυτή τη μεταπτυχιακή διατριβή, επικεντρώνομαι στην ιδέα της αντί-βίας κατά του αστικού κράτους, η οποία έχει εμπνεύσει αρκετούς συγγραφείς μέχρι σήμερα. Ο κυρίαρχος λόγος αλλά επίσης και η έμπνευση για την έρευνά μου ήταν αρχικά το βιβλίο του Σάββα Ξηρού Η Μέρα Εκείνη - 1.560 ώρες στην εντατική - Μια μαρτυρία για το δικό μας Γκουαντάναμο (2006) και μετέπειτα η παράσταση Ισορροπία του Nash που προβλήθηκε στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου (2016), στην οποία χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από το προαναφερθέν βιβλίο, αλλά και από το έργο του Καμύ Οι Δίκαιοι. Η παράσταση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις μεταξύ διαφόρων ελληνικών πολιτικών κομμάτων και ομάδων ατόμων, μέσων μαζικής ενημέρωσης κ.ά., συμπεριλαμβανομένης της αμερικανικής πρεσβείας, και ως αποτέλεσμα, το έργο λογοκρίθηκε και απαγορεύτηκε από τη θεατρική σκηνή.
Εστιάζοντας σε αυτά τα έργα προέκυψαν σημαντικές δραματικές προσωπικότητες και χαρακτήρες, τόσο δραματικοί-φανταστικοί όσο και πραγματικοί-ιστορικοί, όπου σε κάθε περίπτωση, η ίδια η ιστορία ενισχύει τη δυναμική τους και αντίστροφα. Σε τελική ανάλυση, αυτοί είναι οι στόχοι του πολιτικού θεάτρου. Σε όλο τον κόσμο, η δραματουργία αντλεί υλικό και έμπνευση, όπως αποδεικνύεται, από τέτοια εμβληματικά άτομα, και αυτή η έλξη αντανακλά τη μεγάλη επιθυμία του κοινού να παρακολουθήσει την Ιστορία να μεταμορφώνεται σε θεατρικές δράσεις. Η λέξη «δράσεις» σημειώνεται σκόπιμα εδώ αντί για παραστάσεις, αφού η ίδια η Ιστορία μέσω μιας διαλεκτικής με το θεατρικό κείμενο και μέσω των στόχων των συγγραφέων καταφέρνουν να εξεγείρουν, να προκαλέσουν το κοινό, να επαναπροσδιορίσουν τα όριά του και να τα επεκτείνουν.
Η μεταπτυχιακή διατριβή μου αφιερώνεται στον Σάββα Ξηρό, τον οποίο εκδικητικά καταδίκασε το ελληνικό κράτος για την συμμετοχή του στην Ε.Ο. 17 Νοέμβρη, ώστε να βρίσκεται μέχρι σήμερα έγκλειστος στις φυλακές έχοντας αναπηρία 98% εφ’ όρου ζωής, και στους ανώνυμους φίλους μου που με βοήθησαν να φτάσω ως εδώ. | el_GR |
| dc.format.extent | vi, 103 σ. ; 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Πολιτικό θέατρο -- Αντί-βία | el_GR |
| dc.subject | Dramaturgical theme -- Anti-violence | el_GR |
| dc.subject | Άλμπερ αμύ Οι Δίκαιοι | el_GR |
| dc.subject | Albert Camus; The Righteous | el_GR |
| dc.subject | Πηγή Δημητρακοπούλου Ισορροπία του Nash | el_GR |
| dc.subject | Pigi Dimitrakopoulou's Nash's Theorem | el_GR |
| dc.subject | Ντάριο Φο και Φράνκα Ραμέ Εγώ η Ουλρίκρ Μάινχοφ Καταγγέλλω | el_GR |
| dc.subject | Dario Fo and Franca Rame;s, I, Ulrike Meinhof, Cry | el_GR |
| dc.title | Πολιτικό θέατρο, αντί-βία και αποδόμηση του αστικού κράτους:Αλμπέρ Καμύ οι Δίκαιοι, Πηγή Δημητακοπούλου ισορροπία του Nash, Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ Καταγγέλλω. Δραματουργικές και ιστορικοπολιτικές διασταυρώσεις. | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | My MA dissertation is focused on the following plays that have in common the dramaturgical theme of anti-violence: Albert Camus’ The Righteous, Pigi Dimitrakopoulou’s Nash's Theorem and Dario Fo and Franca Rame’s, I, Ulrike Meinhof, Cry.
In this MA dissertation, I focus on the idea of anti-violence against the organized state, which has inspired several playwrights to date. The reason and the original inspiration for my research was the book by Savvas Xiros, That Day - 1,560 hours in Intensive Care Unit - A testimony to our personal Guantanamo, and consequently the play Nash's Theorem that was staged on the Experimental Stage of the Greek National Theater (2016), in which excerpts from the aforementioned book were used, but also from Camus' play, The Righteous. The performance provoked strong reactions and controversy among various Greek political parties and groups of people, media, etc., including the American embassy and as a result, the play was censored, and banned from the stage.
Focusing on these plays, important theatrical figures and characters emerged, both dramatic-fictional and real-historical, where in each case the story itself reinforces their momentum as dramatic figures and vice versa. After all, these are the aims of political theater. Worldwide, dramaturgy draws material and inspiration, as it turns out, from such emblematic individuals, and this attraction reflects the audience's great desire to follow history transforming into theatrical actions. The word ‘‘actions’’ is intentionally noted here while not performances, since history itself through a dialectic with the text and via the authors’ objectives manages to revolt, provoke the audience, redefine its limits, and expand them. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
