Πολιτικό θέατρο, αντί-βία και αποδόμηση του αστικού κράτους:Αλμπέρ Καμύ οι Δίκαιοι, Πηγή Δημητακοπούλου ισορροπία του Nash, Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ Καταγγέλλω. Δραματουργικές και ιστορικοπολιτικές διασταυρώσεις.

Abstract

Η μεταπτυχιακή μου διατριβή εστιάζει στα ακόλουθα έργα που έχουν κοινό δραματουργικό θέμα την αντί-βία: Αλμπέρ Καμύ Οι Δίκαιοι, Πηγή Δημητρακοπούλου Ισορροπία του Nash, Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ Καταγγέλλω. Σε αυτή τη μεταπτυχιακή διατριβή, επικεντρώνομαι στην ιδέα της αντί-βίας κατά του αστικού κράτους, η οποία έχει εμπνεύσει αρκετούς συγγραφείς μέχρι σήμερα. Ο κυρίαρχος λόγος αλλά επίσης και η έμπνευση για την έρευνά μου ήταν αρχικά το βιβλίο του Σάββα Ξηρού Η Μέρα Εκείνη - 1.560 ώρες στην εντατική - Μια μαρτυρία για το δικό μας Γκουαντάναμο (2006) και μετέπειτα η παράσταση Ισορροπία του Nash που προβλήθηκε στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου (2016), στην οποία χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από το προαναφερθέν βιβλίο, αλλά και από το έργο του Καμύ Οι Δίκαιοι. Η παράσταση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις μεταξύ διαφόρων ελληνικών πολιτικών κομμάτων και ομάδων ατόμων, μέσων μαζικής ενημέρωσης κ.ά., συμπεριλαμβανομένης της αμερικανικής πρεσβείας, και ως αποτέλεσμα, το έργο λογοκρίθηκε και απαγορεύτηκε από τη θεατρική σκηνή. Εστιάζοντας σε αυτά τα έργα προέκυψαν σημαντικές δραματικές προσωπικότητες και χαρακτήρες, τόσο δραματικοί-φανταστικοί όσο και πραγματικοί-ιστορικοί, όπου σε κάθε περίπτωση, η ίδια η ιστορία ενισχύει τη δυναμική τους και αντίστροφα. Σε τελική ανάλυση, αυτοί είναι οι στόχοι του πολιτικού θεάτρου. Σε όλο τον κόσμο, η δραματουργία αντλεί υλικό και έμπνευση, όπως αποδεικνύεται, από τέτοια εμβληματικά άτομα, και αυτή η έλξη αντανακλά τη μεγάλη επιθυμία του κοινού να παρακολουθήσει την Ιστορία να μεταμορφώνεται σε θεατρικές δράσεις. Η λέξη «δράσεις» σημειώνεται σκόπιμα εδώ αντί για παραστάσεις, αφού η ίδια η Ιστορία μέσω μιας διαλεκτικής με το θεατρικό κείμενο και μέσω των στόχων των συγγραφέων καταφέρνουν να εξεγείρουν, να προκαλέσουν το κοινό, να επαναπροσδιορίσουν τα όριά του και να τα επεκτείνουν. Η μεταπτυχιακή διατριβή μου αφιερώνεται στον Σάββα Ξηρό, τον οποίο εκδικητικά καταδίκασε το ελληνικό κράτος για την συμμετοχή του στην Ε.Ο. 17 Νοέμβρη, ώστε να βρίσκεται μέχρι σήμερα έγκλειστος στις φυλακές έχοντας αναπηρία 98% εφ’ όρου ζωής, και στους ανώνυμους φίλους μου που με βοήθησαν να φτάσω ως εδώ.