Show simple item record

dc.contributor.advisorΤσολακίδου, Αικατερίνη
dc.contributor.authorΣτεφανίδου, Παναγιώτα-Γεωργία
dc.contributor.otherStefanidou, Panagiota-Georgia
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2020-02-21T10:59:26Z
dc.date.available2020-02-21T10:59:26Z
dc.date.copyright2020-02-21
dc.date.issued2019-12
dc.identifier.otherΕΓΛ/2019/00115el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/4443
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΣτόχος της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι η μελέτη της απεικόνισης δύο διάσημων ομηρικών ηρωίδων, της Ελένης και της Ανδρομάχης, στις τραγωδίες του Ευριπίδη, Ανδρομάχη, Τρωάδες και Ελένη. Θα επιχειρηθεί η διερεύνηση του λόγου και της δράσης των μορφών αυτών, καθώς επίσης και η μελέτη της σχέσης που αναπτύσσουν οι δύο ηρωίδες αλλά και τα δράματα με το επικό παρελθόν, των αποκλίσεων και των συγκλίσεων με τις ομηρικές εκδοχές και των θεμάτων που προκύπτουν. Στην Ελένη, ο Ευριπίδης ακολουθεί μια εκδοχή του μύθου η οποία αποκλίνει από την Ομηρική: ο Τρωικός πόλεμος έγινε για ένα είδωλο, ενώ η πραγματική Ελένη βρίσκεται στην Αίγυπτο. Στην πορεία του έργου η ηρωίδα επανενώνεται με τον Μενέλαο και οργανώνει με επιτυχία ένα σχέδιο σωτηρίας, αξιοποιώντας ιδιότητες του παλιού, «Ομηρικού» της εαυτού. Στις Τρωάδες, η μοίρα της Ελένης έχει εξομοιωθεί με αυτή των αιχμάλωτων γυναικών της Τροίας. Η ηρωίδα καλείται τώρα να δώσει την προσωπική της μάχη, για να υπερασπιστεί την αθωότητά της και να σώσει τη ζωή της. Μέσα από τη μορφή της Ανδρομάχης στο ίδιο δράμα διερευνώνται οι φρικαλεότητες του πολέμου και η καταστροφή που αυτός προκαλεί στη σφαίρα του οίκου. Τα θέματα αυτά είναι κεντρικά και στην Ανδρομάχη, όπου οι συμφορές της ομώνυμης ηρωίδας επαναλαμβάνονται. Μέσα από τον λόγο και τη δράση των ηρωίδων διερευνώνται σημαντικά ζητήματα που διατρέχουν τις τρεις τραγωδίες, όπως αυτά της ευθύνης, του κόστους του πολέμου από την οπτική της γυναίκας, της φύσης και της αξίας της νίκης στον πόλεμο και των εννοιών του κλέους και του επικού ηρωισμού.el_GR
dc.format.extent72 σ. 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΕυριπίδης -- π. 480-406 π.Χ. -- Κριτική κειμένωνel_GR
dc.titleΗ Ελένη και η Ανδρομάχη από τον Όμηρο στον Ευριπίδη: Ανδρομάχη, Τρωάδες, Ελένηel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThe objective of the present M.A. dissertation is to examine the representation of two famous homerical heroines, Helen and Andromache, in Euripides’ tragedies. We will investigate their speech and actions in Andromache, Troades and Helen, and study the developed relationship of both the heroines and the dramas with the epic past, the deviance and the convergence with the homerical versions and the derived topics. In Helen, Euripides adopts a version of the myth, which differs from the homerical one; the Trojan war was caused by an eidolo, while the real Helen is in Egypt. As the play progresses the heroine rejoins with Menelaus and successfully structures an escape plan, utilizing characteristics of her former, ‘homerical’ self. In Troades, Helen’s fortune is the same with the one of the Trojan women. The heroine is called to fight her personal battle to defend her innocence and save her life. Examining Andromache in the same play, the tragedies of war and the destruction caused in the sphere of oikos are investigated. These are the main topics in Andromache as well, where the sufferings of the homonym heroine are repeated. Through the speech and the actions of the heroines significant topics of the tragedies, such as responsibility, the consequences of war as women experience them, the nature and the value of victory in war and the meaning of kleos and epic heroism.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record