Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΤσολακίδου, Αικατερίνη
dc.contributor.authorΤσολάκη, Μελίνα
dc.contributor.otherTsolaki, Melina
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2020-02-17T09:39:58Z
dc.date.available2020-02-17T09:39:58Z
dc.date.copyright2020-02-17
dc.date.issued2019-12
dc.identifier.otherΕΓΛ/2019/00110el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/4401
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractH παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή στοχεύει στη μελέτη του λόγου και της ρητορικής των κεντρικών γυναικείων μορφών που εμφανίζονται στην Εκάβη, την Ανδρομάχη και στις Τρωάδες του Ευριπίδη, εστιάζοντας σε σκηνές που παρουσιάζουν ρητορικό ενδιαφέρον και στις οποίες οι ηρωίδες έρχονται σε αντιπαράθεση και σύγκρουση με άλλες δραματικές μορφές του έργου. Στην Εκάβη η πρώην βασίλισσα της Τροίας έρχεται αντιμέτωπη με τρεις άνδρες στην πορεία της δράσης του έργου. Στην Ανδρομάχη η ομώνυμη ηρωίδα συγκρούεται με τον Μενέλαο και την κόρη του Ερμιόνη και στο τέλος των Τρωάδων παρακολουθούμε έναν συναρπαστικό αγώνα λόγων ανάμεσα στην Εκάβη και την Ελένη. Οι γυναίκες τον λόγο και τη ρητορική των οποίων θα εξετάσουμε στη συνέχεια έχουν βιώσει τη βίαιη μεταστροφή της τύχης τους και βρίσκονται σε καθεστώς αιχμαλωσίας και σε μια θέση απόλυτης αδυναμίας. Άλλο ένα γνώρισμα που είναι κοινό σε όλες είναι η δυναμική στάση που υιοθετούν και η ρητορική δεινότητα που χαρακτηρίζει το λόγο τους. Μέσα στο λόγο τους επικαλούνται ανθρώπινους και θεϊκούς νόμους και σημαντικούς θεσμούς και αξίες, προβάλλουν αιτήματα και επιχειρούν να επιτύχουν συγκεκριμένους στόχους, δίνουν σημαντικές μάχες για την τιμή, την αξιοπρέπεια ή και τη ζωή τους. Μέσα από τη μελέτη του γυναικείου λόγου σε σκηνές αντιπαράθεσης και σύγκρουσης στα τρία δράματα θα καταλήξουμε σε γενικότερα συμπεράσματα σχετικά με την απεικόνιση της γυναίκας, του γυναικείου λόγου και της γυναικείας ρητορικής στην αρχαία ελληνική τραγωδία.el_GR
dc.format.extentvi, 54 σ. 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΕυριπίδης -- π. 480-406 π.Χ. -- Κριτική κειμένωνel_GR
dc.subjectΕυριπίδης -- π. 480-406 π.Χ. -- Ρητορικήel_GR
dc.titleΓυναικεία ρητορική και πειθώ στις τραγωδίες του Ευριπίδη: Εκάβη, Ανδρομάχη, Τρωάδεςel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThis postgraduate thesis aims to study the speech and rhetoric of the central female figures appearing in Hecuba, Andromache, and the Euripides' Troades, focusing on scenes of rhetorical interest and in which the heroines confront and come into conflict with other dramatic characters of the play. In Hecuba, the former queen of Troy is confronted by three men during the action of the play. In Andromache the homonymous heroine clashes with Menelaos and his daughter Ermione and at the end of the Troades we bear witness to a fascinating competition of argument between Hecuba and Helen. The women whose speech and rhetoric we will later examine have experienced a violent turn of fortune and are in captivity and in a position of utter weakness. Another feature that is common to all is the dynamic attitude they adopt and the rhetorical fluency that characterizes their speech. In their discourse they invoke human and divine laws and important institutions and values, they make demands and attempt to achieve specific goals, they fight significant battles for their honor, dignity or even life. Through the study of the female discourse in scenes of confrontation and conflict in the three dramas we will come to general conclusions about the depiction of woman, female speech, and female rhetoric in ancient Greek tragedy.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής