Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΑθανασάκης, Κωνσταντίνος
dc.contributor.authorΜπάρμπα, Βασιλική
dc.contributor.otherMparmpa, Vasiliki
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2019-08-06T08:39:04Z
dc.date.available2019-08-06T08:39:04Z
dc.date.copyright2019-08-06
dc.date.issued2019-06
dc.identifier.otherΠΥΣΣ/2019/00192el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/4247
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΣκοπός της εργασίας: Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια χρόνια, ανίατη, αυτοάνοση, απομυελινωτική νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, που προκαλεί αναπηρία σε άτομα της νεαρής και μέσης ηλικίας και συχνότερα σε γυναίκες. Τα τελευταία 25 χρόνια, χρησιμοποιούνται στη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου νοσοτροποποιητικές φαρμακευτικές ουσίες, οι οποίες ανήκουν στην κατηγορία των μεγαλομοριακών ενώσεων, βιολογικών παραγόντων, ή μονοκλονικών αντισωμάτων με κοινό χαρακτηριστικό το υψηλό κόστος. Το αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η συστηματική ανασκόπηση των μελετών κόστους-αποτελεσματικότητας των νοσοτροποποιητικών θεραπειών πρώτης γραμμής για την πολλαπλή σκλήρυνση. Υλικό και μέθοδος: Για τους σκοπούς της μελέτης πραγματοποιήθηκε συστηματική έρευνα στη βιβλιοθήκη PubMed (Medline). Ακολουθήθηκε η διαδικασία PICO και αναζητήθηκαν σχετικές μελέτες στην αγγλική γλώσσα, δημοσιευμένες από το 2012 μέχρι σήμερα. Επιλέχτηκαν τελικά 25 μελέτες για να συμπεριληφθούν στην ανασκόπηση. Πραγματοποιήθηκε εξαγωγή και περιγραφή των δεδομένων. Για τον έλεγχο της ποιότητας των εργασιών χρησιμοποιήθηκε η λίστα CHEERS. Αποτελέσματα: Οι μελέτες ήταν αρκετά υψηλού επιπέδου, αλλά και αρκετά ανομοιογενείς μεταξύ τους. Η πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη, ο φουμαρικός εστέρας και η αλεμτουζουμάμπη ήταν κατά τους περισσότερους συγγραφείς τα αποτελεσματικότερα ως προς το κόστος φάρμακα σε σχέση με τα υπόλοιπα συγκρινόμενα, αλλά ο δείκτης οριακού κόστους ξεπερνούσε συχνά τον αποδεκτό ουδό. Τα παλαιότερα ενέσιμα φάρμακα φάνηκε να είναι λιγότερο οικονομικά αποδοτικά σε σχέση με τα νεώτερα που χορηγούνται από το στόμα, ή σε σχέση με τα πιο δραστικά, όπως η αλεμτουζουμάμπη. Συμπεράσματα: Οι παραινέσεις προηγούμενων ερευνητών και οι συστάσεις φορέων ΑΤΥ, όπως το NICE, έχουν μάλλον επιδράσει θετικά στην άνοδο της ποιότητας των μελετών κόστους- αποτελεσματικότητας. Η σύγκριση ανάμεσα στα φάρμακα δεν είναι εύκολη λόγω της ανομοιογένειας των αναλύσεων. Η φαρμακευτική βιομηχανία παίζει σημαντικό ρόλο στη διενέργεια των μελετών.el_GR
dc.format.extent95 σ. ; 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΚόστος-αποτελεσματικότητα -- Νοσοτροποιητικές θεραπείες
dc.titleΣυστηματική ανασκόπηση των μελετών κόστους-αποτελεσματικότητα των νοσοτροποιητικών θεραπειών πρώτης γραμμής για την πολλαπλή σκλήρυνση με εξάρσεις-υφέσεις.el_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractIntroduction and objective: Multiple sclerosis is an autoimmune, demyelinating disease of the Central Nervous System. It’s a chronic, incurable, debilitating condition that affects young and middle-aged people and mostly women. The past 25 years a number of disease modifying drugs have been used in the treatment of MS. They are large molecule biologics of very high cost and many of them are proposed as first-line therapy for the disease. The objective of this study is to address the issue of cost-effectiveness of first-line DMDs for MS by conducting a systematic review of the literature. Methods: For the purposes of the study, a systematic research using the PICO methodology was conducted in PubMed (Medline), to identify relevant cost-effectiveness analysis papers written in english and published between 2012 and the date of the search. 25 papers were finally selected and data were extracted and presented. The quality of the studies was assessed by the Consolidated Health Economic Evaluation Reporting Standards (CHEERS) statement. Results: The studies were of high quality, but lacked homogeneity. Peginterferon beta-1a, Dimethyl fumarate and Alemtuzumab were dominants in most of the cases, but ICERs were usually above the accepted threshold. The older injectable drugs appeared to be less cost-effective comparing to the newer, orally administered, or to the more efficient ones like Alemtuzumab. Conclusions: Previous reviewers and HTA agencies (NICE) recommendations seem to have had a positive impact on the quality of the reports, but due to heterogeneity, comparisons are difficult to make. The pharmaceutical industry seems to have a pivotal role in cost-effectiveness studies.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής