| dc.contributor.advisor | Καϊτελίδου, Δάφνη | |
| dc.contributor.author | Παπάζογλου, Σοφία | |
| dc.contributor.other | Papazoglou, Sofia | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2019-03-29T07:31:58Z | |
| dc.date.available | 2019-03-29T07:31:58Z | |
| dc.date.copyright | 2019-03-29 | |
| dc.date.issued | 2018-11 | |
| dc.identifier.other | ΔΜΥ/2018/00456 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/3984 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Εισαγωγή: Στους οργανισμούς υγείας, όπου οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν ζητήματα που αφορούν στη ζωή, συχνά κάτω από στρεσσογόνες συνθήκες, αλλά και ηθικά διλήμματα, οι συγκρούσεις ίσως είναι περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο οργανισμό.
Σκοπός: Να διερευνηθούν οι βασικές αιτίες που οδηγούν σε συγκρούσεις τους νοσηλευτές, οι επιπτώσεις στον εργασιακό χώρο του νοσοκομείου καθώς και οι στρατηγικές αντιμετώπισης για την διαχείριση τους
Μέθοδος: Διεξήχθη πρωτογενής συγχρονική ποσοτική έρευνα με τη χρήση αυτοσυμπληρούμενου δομημένου ερωτηματολογίου, σε νοσηλευτές που εργάζονται στο Βενιζέλειο νοσοκομείο Ηρακλείου Κρήτης (ΠΕ-ΤΕ ΔΕ). Η συλλογή των ερωτηματολογίων έλαβε χώρα κατά την περίοδο 2-10 Μαΐου 2018 με δείγμα ευκολίας.
Αποτελέσματα: Το ερωτηματολόγιο συμπληρώθηκε από 100 νοσηλευτές. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες (84%). Η πλειοψηφία (60.2%) δήλωσε ότι δεν είχε ενημερωθεί σχετικά με τις συγκρούσεις στον εργασιακό χώρο από κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Οι βασικές αιτίες που οδήγησαν σε συγκρούσεις στο χώρο του νοσοκομείου ήταν ο φόρτος εργασίας, το στρες ενώ έπονταν η αλληλοκάλυψη ρόλων και οι μη ακολουθούμενες διαδικασίες, αλλά και οι περιορισμένοι πόροι. Αρκετοί ζήτησαν βοήθεια από κάποιο συνάδελφο υψηλότερης βαθμίδας, ενώ άλλοι απευθύνθηκαν σε κάποιο άλλο άτομο από την υπηρεσία, που επίσης κατέχει υψηλότερη βαθμίδα. Όσον αφορά στις επιπτώσεις των συγκρούσεων στον εργασιακό χώρο του νοσοκομείου, σύμφωνα με τους συμμετέχοντες μια σύγκρουση, πιο πιθανό ήταν να οδηγήσει σε κάτι αρνητικό, όπως καταστροφικές συνέπειες στις εργασιακές σχέσεις ή μείωση της παραγωγικότητας, παρά σε κάτι θετικό όπως καλύτερες λύσεις των προβλημάτων, βελτίωση της ομαδικής απόδοσης, καλύτερη κατανόηση των άλλων ή κάποια καινοτομία. Συγκεκριμένα οι συνέπειες των συγκρούσεων, ήταν οι ύβρεις/προσβολές και το μειωμένο ενδιαφέρον για την εργασία. Αναφορικά με τις συγκρούσεις μεταξύ των νοσηλευτών παρόλο που δεν ήταν πολύ συνήθεις, αυτές συνέβαιναν. Όσον αφορά στις στρατηγικές αντιμετώπισης για την διαχείριση
5
των συγκρούσεων η μέθοδος της διαπραγμάτευσης για αμοιβαίο όφελος, ήταν η πιο συχνά εμφανιζόμενη, ακολούθησε η μέθοδος του συμβιβασμού/της αμοιβαίας υποχώρησης, η μέθοδος της αποφυγής/αγνόησης του προβλήματος, η μέθοδος της υποχώρησης και αποδοχής της άλλης πλευράς και τέλος η μέθοδος της διεκδίκησης. Τα άτομα με επίπεδο εκπαίδευσης ΠΕ ή τα άτομα που κατέχουν μεταπτυχιακό τίτλο, θεώρησαν ότι υπάρχουν συχνότερα συγκρούσεις στον εργασιακό τους χώρο, έναντι των υπολοίπων. Η θεώρηση αυτή πιθανότατα ισχύει λόγω της συχνότερης εμπλοκής τους σε τέτοιου είδους συγκρούσεις. Επίσης τα άτομα που είχαν κάποια ενημέρωση περί των συγκρούσεων, θεώρησαν πως υπάρχουν συχνότερα συγκρούσεις στο χώρο του νοσοκομείου. Ακόμη τα άτομα τα οποία θεώρησαν ότι υπάρχει αλληλεξάρτηση μεταξύ των επαγγελματιών υγείας συχνά ή αρκετά συχνά, θεώρησαν πως υπάρχουν και συχνότερες συγκρούσεις. Πιθανότατα αυτό να προκύπτει λόγω της προσωπικής τους αλληλεξάρτησης από συναδέλφους, με τους οποίους δημιουργούνται και αυτές οι «συχνότερες» συγκρούσεις. Επίσης τα άτομα που πιστεύουν περισσότερο (σχεδόν πάντα), πως τα διαφορετικά επίπεδα εκπαίδευσης αποτελούν αιτία συγκρούσεων, δήλωσαν και την ύπαρξη συχνότερων συγκρούσεων στο χώρο του νοσοκομείου. Πιθανότατα λοιπόν, η πεποίθησή τους αυτή, να είναι και η βασική αιτία της σύγκρουσης. Επίσης βρέθηκε πως όσο πιο συχνά πιστεύει κάποιος πως οι περιορισμένοι πόροι αποτελούν αιτία σύγκρουσης, τόσο πιο συχνά πιστεύει ότι εμφανίζονται και στην πραγματικότητα συγκρούσεις. Πιθανότατα, η ιδέα των περιορισμένων πόρων, προκαλεί κάποιας μορφής αποδιοργάνωση η οποία οδηγεί σε συγκρούσεις. Τέλος τα άτομα που πιστεύουν ότι ο φόρτος εργασίας αποτελεί συχνότερα αιτία εμφάνισης συγκρούσεων, είναι και αυτά που πιστεύουν ότι εμφανίζονται όντως περισσότερες συγκρούσεις. Αυτό πιθανότατα σημαίνει πως ο αυξημένος φόρτος εργασίας, επηρεάζει την ψυχολογία των ατόμων, τα οποία οδηγούνται σε κάποιες συγκρούσεις με συναδέλφους ή ασθενείς. Το νέο εύρημα της παρούσης έρευνας αφορά σύμφωνα με τους/τις νοσηλευτές/τριες, την απουσία θεραπευτικών και διαγνωστικών πρωτοκόλλων (για πράξεις και διαδικασίες).
Συμπεράσματα: Οι εργαζόμενοι σε κάθε οργανισμό υγείας θα πρέπει να εκπαιδεύονται – επιμορφώνονται αναφορικά με τους αποτελεσματικούς τρόπους διαχείρισης των συγκρούσεων, οι οποίες έχουν καταστροφικά αποτελέσματα, τόσο στους ίδιους τους εργαζόμενους, όσο και στους ίδιους τους οργανισμού. | el_GR |
| dc.format.extent | 97 σ. 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Διαχείριση συγκρούσεων | el_GR |
| dc.subject | Conflict management | el_GR |
| dc.subject | Διαχείριση συγκρούσεων -- Δημόσια νοσοκομεία | el_GR |
| dc.subject | Conflict management -- Public hospitals | el_GR |
| dc.title | Διαχείριση συγκρούσεων νοσηλευτικού προσωπικού σε ένα δημόσιο ελληνικό νοσοκομείο | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Introduction: In health organizations, where workers have to deal with life-related issues, often under stressful conditions and moral dilemmas, conflicts may be more than in any other organization.
Aim: To explore the underlying causes that lead the nursing staff to conflicts, the impact on the hospital workplace as well as the strategies for dealing with them.
Method: A primary cross-sectional quantitative research was carried out using a self-report structured questionnaire to nurses working at the Venizeleio Hospital of Heraklion, Crete (PE-TE-DE). The collection of the questionnaires took place during the period 2-10 May 2018 using a convenience sample.
Results: The questionnaire was completed by 100 nurses. The majority of participants were women (84%). The majority (60.2%) stated that they had not been informed about the conflicts in the workplace from a training program. The main causes that led to conflicts in the hospital area were the workload and the stress, followed by role overlapping and the procedures that are not observed, as well as the limited resources. Several have asked for help from a higher-level colleague, while others have approached someone else from the organization, also from a higher rank in the workplace. Concerning the impact of conflicts on the hospital’s workplace, according to the participants, a conflict was more likely to lead to something negative, such as disastrous consequences on labor relations or productivity decline, rather than something positive like better solutions to problems, improved team performance, better understanding of others or some innovation. In particular, the consequences of the conflicts were insults and reduced interest in work. Regarding the conflicts among nurses, although they were not very common, they were happening. As far as conflict management strategies are concerned, the method of negotiating for mutual benefit was the most frequently encountered, followed by the method of compromise/mutual retreat, the method of avoiding/ignoring the problem, the method of retreat and acceptance of the other side and finally the method of assertion. Individuals with higher level of education or postgraduate studies felt that there were more frequent conflicts in their workplace than others. This is probably the case because of their more frequent involvement in such conflicts. Also, participants who had some information about the conflicts believed there were more frequent conflicts in the hospital. Even those who felt that there was interdependence
8
among health professionals often or quite often felt that there were more frequent conflicts. This is probably due to their personal interdependence with colleagues, with whom these “more frequent” conflicts occur. In addition, participants who believe most (almost always) that different levels of education are the cause of conflicts have also reported more frequent conflicts in the hospital. It is likely that this belief of theirs is also the main cause of the conflict. It has also been found that the more often someone believes that limited resources are the cause of a conflict, the more often they believe that conflicts actually occur. Probably, the idea of scarce resources causes some form of disorganization that leads to conflicts. Finally, participants who believe that workload is a more common cause of conflict are also those who believe that more conflicts actually occur. This probably means that increased workload affects the psychology of individuals, which leads to some conflicts with colleagues or patients. The new finding of this research concerns, according to the nurses, the absence of treatment and diagnostic protocols (for actions and procedures).
Conclusions: Workers in every health organization should be trained – educated in effective conflict management methods, which have devastating effects on both the workers and their organizations. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
