| dc.contributor.advisor | Γκίνη, Ελένη | |
| dc.contributor.author | Ρασσά, Ευαγγελία-Αρετή | |
| dc.contributor.other | Rassa, Evaggelia-Areti | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2018-08-21T05:34:48Z | |
| dc.date.available | 2018-08-21T05:34:48Z | |
| dc.date.copyright | 2018-08-20 | |
| dc.date.issued | 2018-06 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2018/00113 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/3589 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Η μελέτη των πεδίων που ανιχνεύει η σημειωτική στο θέατρο, η «ανάγνωση» της παράστασης από τον σκηνοθέτη ως «μοναχικού θεατή» και η παρεπόμενη δυνατότητά του να εστιάζει ή να περιθωριοποιεί σε συστήματα που επηρεάζουν το ύφος, το περιεχόμενο και τα νοήματα της παράστασης, αποτέλεσαν το έναυσμα για την εκπόνηση της παρούσας διατριβής. Ως εκ τούτου, μελετήθηκε η ανάδειξη της «ανοιχτής» ανάγνωσης του μεταμοντέρνου θεάτρου, μέσα από ένα έργο, το οποίο τοποθετημένο σε μελλοντικό χρόνο, φέρει στο σώμα του ηθοποιού την απο-ανθρωποποίηση του εαυτού, που ενώ μηχανοποιείται δραματικά, σκηνικά αποτινάσσει τη γραμμικότητα της ρεαλιστικής υπόκρισης.
Το έργο που μελετήθηκε είναι η θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος Εμείς του Γεβγκιένι Ζαμιάτιν, από τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο και την Ομάδα του «Σημείο Μηδέν». Αναλύθηκε η λειτουργία της σκηνοθεσίας ως διαλεκτικής σχέσης κειμένου-παράστασης, η σκηνική έκφραση της έννοιας της «δυστοπίας», σύμφωνα με το μετακείμενο που δημιουργήθηκε από τον σκηνοθέτη και την ομάδα του και οι τρόποι με τους οποίους παρουσιάστηκε το φουτουριστικό αυτό έργο με βάση το αισθητικό ύφος του κονστρουκτιβισμού. | el_GR |
| dc.format.extent | vi, 43 σ. 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Θέατρο -- Σημειωτική | el_GR |
| dc.subject | Theater -- Semiotics | el_GR |
| dc.title | Σκηνοθεσία και Σημειωτική: Η σημειολογία της δυστοπίας στη θεατρική διασκευή του έργου "Εμείς" του Γιεβγκιένι Ζαμιάτιν, όπως αποδόθηκε απο την ομάδα "Σημείο Μηδέν" σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | The application of semiotics in theatre analysis, alongside with the director’s interpretation of the theatrical play/performance through the scope of the ‘lonely spectator’, and his subsequent ability to identify or exclude systems that characterise the register/style, the content and the meanings of the performance initiated this dissertation. The significance of an ‘open’ reading/understanding of the post-modern theatre emerges through the study of a theatrical play. Placed in future time, it features the embodiment of man’s de-humanisation. Despite its dramatic materialisation, it disengages from the linearity of a realistic acting.
The case study is the theatrical version of a novel titled ‘We’ by Yevgeny Zamyatin, directed by Savvas Stroubos and his ’Semeo Meden’ team. This report analyses directing operating as a dialectic medium between the script and the performance. Furthermore it describes the manifestation of “dystopia” on stage through the meta-language created by the director and his team. It finally explores how this futuristic play was presented, and its connection with the aesthetic frame of constructivism. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
