Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΝεοφύτου, Μάριος
dc.contributor.authorΣτούμπος, Άγγελος
dc.contributor.otherStoumpos, Aggelos
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2018-07-19T07:11:44Z
dc.date.available2018-07-19T07:11:44Z
dc.date.copyright2018-07-19
dc.date.issued2018-05
dc.identifier.otherΕΠΤ/2018/00006el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/3557
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΗ εφαρμογή και η υλοποίηση των Εθνικών Συστημάτων Υγείας, ταλανίζει εδώ και αρκετά χρόνια τα κράτη της γηραιάς ηπείρου. Σημαντικά βήματα έχουν γίνει στο τομέα αυτό, από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της, όπως η νέα νομοθεσία για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, η νέα νομοθεσία της Κύπρου για την ηΥγεία κ.α. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αναζήτηση των υφιστάμενων καταστάσεων, των υπαρχόντων δεδομένων, της ανάλυσης υιοθέτησης Εθνικού Συστήματος Υγείας και της μελέτης αντίστοιχων συστημάτων υγείας σε χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα Εθνικά συστήματα υγείας, διακρίνονται σε τέσσερις τύπους συστημάτων. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (τύπου Beveridge), το Σύστημα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (τύπου Bismarck), το Σκανδιναβικό μοντέλο και το Φιλελεύθερο Σύστημα Υγείας. Το Εθνικό σύστημα υγείας, Beveridge, βασίζεται στη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το σύστημα Bismarck, στηρίζεται στην κοινωνική ασφάλιση, ενώ στο Σκανδιναβικό μοντέλο η τοπική αυτοδιοίκηση είναι επιφορτισμένη με την οικονομική διαχείριση και αξιολόγηση του συστήματος. Το Φιλελεύθερο Σύστημα, χρηματοδοτείται κατά κύριο λόγο από την ιδιωτική ασφάλιση. Η Ελλάδα διαθέτει ένα απαρχαιωμένο σύστημα υγείας, με κύριο φορέα λειτουργίας το Υπουργείο Υγείας. Όσες φορές κι αν προσπάθησε το κράτος από την ίδρυση του, έως και σήμερα, να αναπτύξει και να εκσυγχρονίσει το υγειονομικό του σύστημα, δεν είχε αντίκρισμα στην κοινωνία και κατ’ επέκταση στις δομές του κράτους. Η οικονομική κρίση, ωστόσο, έφερε την χώρα υπό το καθεστώς Μνημονίου, το οποίο εξανάγκασε την Ελλάδα, να μεταβεί σε ένα νέο, σύγχρονο, φιλικό, συνάμα οικονομικά βιώσιμο και βελτιωμένο σύστημα υγείας. Στόχος του Υπουργείου Υγείας είναι η παροχή σύγχρονων υπηρεσιών υγείας. Προκειμένου να το επιτύχει αυτό, δίνει έμφαση στην ανάπτυξη της ηλεκτρονικής υγείας και επιδιώκει την ένταξη της, σε διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα υγείας. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Ελλάδας ψηφίστηκε το 1983 και έκτοτε βελτιώνεται συνεχώς. Από την άλλη, οι υπηρεσίες υγείας στην Κύπρο, αποτελούν κατάλοιπο της βρετανικής αποικιοκρατίας. Όπως η Ελλάδα, έτσι και αυτή, οδηγήθηκε υπό καθεστώς Μνημονίου, υποχρεώνοντας την να εκσυγχρονίσει τις υπηρεσίες υγείας της. Σε χώρες που ακολουθούν προγράμματα προσαρμογής, η ηλεκτρονική υγεία έχει αποκτήσει σημαντικό βάρος, ως μέσο για τη βελτίωση της απόδοσης και της αποτελεσματικότητας των συστημάτων και του ελέγχου τους, καθώς και για τη μείωση των δαπανών τους. Έτσι, το 2017, η Κύπρος ψήφισε το Γενικό Σύστημα Υγείας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με οδηγία της το 2011, καθιέρωσε το δίκτυο ηΥγείας, το οποίο αποτέλεσε ένα ακόμη βήμα προς την επίσημη συνεργασία σε θέματα ηλεκτρονικής υγείας, με στόχο τη μεγιστοποίηση του κοινωνικού και οικονομικού οφέλους, μέσω της διαλειτουργικότητας και της εφαρμογής συστημάτων ηΥγείας. Πιο συγκεκριμένα, η Οδηγία αυτή, καλύπτει όλες τις υγειονομικές υπηρεσίες που παρέχονται από επαγγελματίες υγείας στους ασθενείς και διευκρινίζει τα δικαιώματα των ασθενών για πρόσβαση σε ασφαλής και καλής ποιότητας περίθαλψη σε διασυνοριακή βάση. Οι ασθενείς, έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τις υπηρεσίες υγείας, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και να τύχουν ανάλογης αποζημίωσης που δικαιούνται, ως ευρωπαίοι πολίτες. Η διευκόλυνση της ηλεκτρονικής υγείας είναι μία από τις συγκεκριμένες δράσεις για την προώθηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, πρωτοπόροι σε θέματα ηλεκτρονικής υγείας στην Ευρώπη είναι η Σουηδία και η Εσθονία. Οι χώρες αυτές κατάφεραν να αναπτύξουν σύγχρονους ηλεκτρονικούς φακέλους ασθενών, καλύπτοντας το σύνολο των πολιτών τους, σε όλη την επικράτεια τους. Η Κύπρος και η Ελλάδα, παρά την οικονομική κρίση που βιώνουν προσπαθούν και επιδιώκουν, τη συνεχή αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας, που προσφέρουν στους πολίτες τους. Ενώ, η Μάλτα, αν και πρωτοπόρος στη λειτουργία συστημάτων ηΥγείας, κατάφερε με μεγάλη επιτυχία να επεκτείνει τα συστήματα της σε θέματα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και διασυνοριακής περίθαλψης. Τέλος, θα αναφερθούμε στα προβλήματα του ελληνικού συστήματος υγείας και θα το συγκρίνουμε με τα υπόλοιπα, σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα συμπεράνουμε ακόμη, ότι το Ελληνικό Εθνικό Σύστημα Υγείας, θα πρέπει να είναι πολυφασικό. Δηλαδή, να έχει ως κύριο ασφαλιστικό φορέα τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. (Ελληνικός Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας), δίχως όμως να τερματίζεται και ο ρόλος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Παράλληλα, θα διαπιστώσουμε ότι, η εφαρμογή ενός Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος Υγείας, το οποίο θα συνδέει τον ιδιωτικό με το δημόσιο τομέα και η αναβάθμιση της υφιστάμενης ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, θα επιλύσει πολλά χρονίζοντα προβλήματα και θα δώσει ώθηση στην περαιτέρω ανάπτυξη της ηλεκτρονική υγείας.el_GR
dc.format.extentxii, 93 σ. 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΕθνικό Σύστημα Υγείας -- Ελλάδαel_GR
dc.subjectNational Health System -- Greeceel_GR
dc.subjectΕθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείαςel_GR
dc.subjectNational Organization for Health Care Services Provisionel_GR
dc.subjectΕθνικό Σύστημα Υγείας -- Ευρωπαϊκή Ένωσηel_GR
dc.subjectNational Health System -- European Unionel_GR
dc.subjectΗλεκτρονική υγείαel_GR
dc.subjecte-healthel_GR
dc.titleΕθνικά συστήματα υγείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.)el_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThe application and implementation of National Health Systems has been an affront to the old continent states for several years. Significant steps have been taken in this area by the European Union and its Member States, such as the new legislation on personal data protection, Cyprus's new legislation on health, etc. The purpose of this work is to look at existing situations, existing data, analysis of the adoption of the National Health System and the study of corresponding health systems in the member countries of the European Union. National health systems are divided into four types of systems. The Beveridge National Health System, the Bismarck Social Insurance System, the Scandinavian Model and the Liberal Health System. The National Health System, Beveridge, is based on funding from the state budget. The Bismarck system is based on social security, while in the Scandinavian model; local government is charged with financial management and evaluation of the system. The Liberal System is funded primarily by private insurance. Greece has an obsolete health system, with the Ministry of Health being the main operator. Whenever the state has tried to develop and modernize its health system since its establishment until today, it did not have an impact on society and, by extension, state structures. The economic crisis, however, brought the country under the Memorandum of Understanding, which forced Greece to move to a new, modern, friendly, yet economically viable and improved health system. The aim of the Ministry of Health is to provide modern health services. In order to achieve this, it emphasizes the development of e-Health and seeks to integrate it into various European health programs. The National Health System of Greece was voted in 1983 and has been constantly improving ever since. On the other hand, health services in Cyprus are a remnant of British colonialism. Like Greece, Cyprus was led under a Memorandum of Understanding, obliging her to modernize it health services. In countries with adaptation programs, e-health has gained considerable weight as a means to improve the efficiency and effectiveness of systems and their control and to reduce their costs. Thus, in 2017, Cyprus voted for the General Health System. The European Union, with its directive in 2011, established the Health Network, which was another step towards formal cooperation on e-health issues, aiming at maximizing the social and economic benefits through the interoperability and implementation of health systems. In particular, this Directive covers all health services provided by healthcare professionals to patients and clarifies the rights of patients to access safe and good - quality care on a cross-border basis. Patients have the opportunity to make use of health services within the European Union and receive the right to compensation as European citizens. Facilitating e-health is one of the specific actions to promote the free movement of citizens of the European Union. However, e-health pioneers in Europe are Sweden and Estonia. These countries have been able to develop modern patient envelopes, covering all their citizens throughout their territory. Cyprus and Greece, despite the economic crisis they are experiencing, are trying and pursuing the constant upgrading of the health services they offer to their citizens. While Malta, although a pioneer in the operation of health systems has successfully succeeded in extending its systems of e-Government and cross - border care. Finally, we will address the problems of the Greek health system and compare it with the rest in other European Union countries. We will also conclude that the Greek National Health System should be multi-phase. That is, to have the main insurance provider the HNHS (Hellenic National Health Service), but also the role of private insurance companies. At the same time, we will see that the implementation of an Integrated Health Information System, linking the private and public sectors and upgrading existing e-prescription, will solve many time-consuming problems and stimulate the further development of e-health.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής