dc.contributor.advisor | Χαραλάμπους, Μαριάννα | |
dc.contributor.author | Γιαννιός, Δημήτριος | |
dc.contributor.other | Giannios, Demetrios | |
dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
dc.date.accessioned | 2018-06-27T06:55:19Z | |
dc.date.available | 2018-06-27T06:55:19Z | |
dc.date.copyright | 2018-06-22 | |
dc.date.issued | 2018-05 | |
dc.identifier.other | ΔΜΥ/2018/00425 | el_GR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/3508 | |
dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
dc.description.abstract | Εισαγωγή: Το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης ( burnout ) αποτελεί μια αντίδραση στο μακροχρόνιο στρες, το οποίο εμφανίζεται σε άτομα που εργάζονται συνεχώς και για μεγάλο χρονικό διάστημα κάτω από ιδιαίτερα πιεστικές και στρεσογόνες καταστάσεις. Το νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων αποτελεί μια ομάδα εργαζομένων που βιώνει υψηλά επίπεδα εργασιακού στρες και κατά συνέπεια είναι περισσότερο επιρρεπείς στην επαγγελματική εξουθένωση.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνηθεί το επίπεδο της επαγγελματικής εξουθένωσης του νοσηλευτικού προσωπικού του νοσοκομείου Μυτιλήνης και να βρεθούν οι προσδιοριστές που σχετίζονται με την επαγγελματική εξουθένωση του προσωπικού του συγκεκριμένου νοσοκομείου.
Υλικό – Μέθοδος: Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από182 νοσηλευτές/ τριες του Γενικού Νοσοκομείου Μυτιλήνης, οι οποίοι κλήθηκαν να απαντήσουν σε ένα ανώνυμο ερωτηματολόγιο αποτελούμενο από το ερωτηματολόγιο καταγραφής της επαγγελματικής εξουθένωσης το Maslach Burnout Inventory (MBI) ( 22 προτάσεις που αντιστοιχούν στους εξής παράγοντες : α) τη συναισθηματική εξάντληση, β) την αποπροσωποποίηση και γ) τα προσωπικά επιτεύγματα.
Αποτελέσματα. Από την έρευνα προέκυψε μέτριας μορφής επαγγελματική εξουθένωση στο νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου Μυτιλήνης, με μέσο όρο 22.17 για τη συνιστώσα της συναισθηματικής εξάντλησης, με μέσο όρο 9.02 για τη συνιστώσα της αποπροσωποποίησης και με μέσο όρο 33.48 για τη συνιστώσα των προσωπικών επιτευγμάτων.
Συμπεράσματα. Η έγκαιρη αναγνώριση συμπτωμάτων και συμπεριφορών της επαγγελματικής εξουθένωσης τόσο από τους ίδιους τους νοσηλευτές όσο και από τη διοίκηση του νοσοκομείου, μέσω καλύτερης εποπτείας, μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην αποτελεσματική αντιμετώπισή της και να οδηγήσει σε μια ικανοποιητική εργασιακή ζωή. | el_GR |
dc.format.extent | 76 σ. 30 εκ. | el_GR |
dc.language | gr | el_GR |
dc.language.iso | gr | el_GR |
dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
dc.subject | Επαγγελματίες υγείας -- Επαγγελματική εξουθένωση | el_GR |
dc.subject | Health professionals -- Burnout syndrome | el_GR |
dc.title | Επαγγελματική εξουθένωση νοσηλευτικού προσωπικού σε δημόσιο νοσοκομείο. Μελέτη περίπτωσης Γενικό Νοσοκομείο Μυτιλήνης | el_GR |
dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
dc.description.translatedabstract | Introduction: Burnout syndrome is thought to be a reaction to long-term stress, which occurs in people who are constantly and for a long time under particular stressful situations. Hospital nursing staff is a group of workers experiencing high level of work-related stress and more susceptible to the burnout syndrome.
Aim: The purpose of this research is to investigate the level of burnout in nursing staff of the General Hospital of Mytilene and to find the determinants related to its appearance.
Method: The sample of the survey consisted of 182 nurses from the General Hospital of Mytilene, who were asked to complete an anonymous questionnaire consisting of the Maslach Burnout Inventory (MBI) questionnaire ( 22 proposals corresponding to the following factors: a) emotional exhaustion b) depersonalization and c) personal achievements.
Results: The survey revealed a moderate form of burnout in the nursing staff of the hospital, with an average of 22.17 in the component of emotional exhaustion, with an average of 9.02 in the depersonalization component and an average of 33.48 in the personal achievements component.
Conclusions: Early recognition of symptoms and behaviors by both the nurses themselves and the hospital administration, through better supervision, can make a significant contribution to effectively addressing it and lead to a satisfactory working life. | el_GR |
dc.format.type | pdf | el_GR |