Show simple item record

dc.contributor.advisorΚουτσούρης, Δημήτρης
dc.contributor.authorΘεοφιλοπούλου, Χαριτίνη
dc.contributor.otherTheofilopoulou, Charitini
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2018-02-28T11:31:21Z
dc.date.available2018-02-28T11:31:21Z
dc.date.copyright2018-02-28
dc.date.issued2018-01
dc.identifier.otherΠΥΣΣ/2018/00142el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/3304
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΗ παρούσα εμπειρική έρευνα μελέτησε την πρόσβαση και αποτελεσματική χρήση εφαρμογής της τηλεϊατρικής για την υποστήριξη και ενίσχυση της παρακολούθησης και φροντίδας του γυναικείου πληθυσμού, σε περιοχές απομακρυσμένες από τα αστικά κέντρα, από Μαίες-Μαιευτές. Μεθοδολογία Η διεξαγωγή της μελέτης έγινε με τη χρήση ερωτηματολογίου που βασίστηκε στο υπάρχον ερωτηματολόγιο (TUQ) των Parmanto et, al., (2016), το οποίο αναπτύχθηκε για την αξιολόγηση της ευκολίας της εφαρμογής των υπηρεσιών της τηλεϊατρικής. Εστάλλησαν διακόσια πενήντα ερωτηματολόγια μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων, σε συλλόγους Μαιών-Μαιευτών και ατομικά. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν εκατό επαγγελματίες υγείας, Μαίες-Μαιευτές που εργάζονται σε μονάδες ΠΦΥ στην ελληνική επικράτεια, με ή χωρίς εμπειρία στις τεχνολογίες της τηλεϊατρικής. Για την συλλογή των δεδομένων και στοιχείων της παρούσας διπλωματικής εργασίας έγινε ανασκόπηση Ελληνικής και Ξένης βιβλιογραφίας που αναφέρεται στο θέμα, με λέξεις κλειδιά, μέσω διαδικτύου, στο Google, στο Pubmed, στο Prime Pubmed, στο Google Scholar, στο My Athens, στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, και της Eurostat. Αποτελέσματα Τα αποτελέσματα της έρευνας από την στατιστική ανάλυση των ερωτηματολογίων στο δείγμα των 100 συμμετεχόντων ήταν αρκετά ικανοποιητικά και έδωσαν μια αρκετά σαφή εικόνα, για το θέμα που μελετάει η εν λόγω διατριβή. Όλοι οι συμμετέχοντες ήταν απόφοιτοι ΤΕΙ Μαιευτικής, ελληνικής καταγωγής, το 45% ήταν ηλικίας από 50-59 ετών, το 35% από 40-49 ετών, το 19% από 30-39 ετών και μόνο το 1% του δείγματος ήταν ηλικίας από 20-29 ετών. Το 97% του δείγματος ήταν γυναίκες και μόνο το 3% ήταν άνδρες και το ποσοστό 86% ήταν έγγαμοι (85 γυναίκες και ένας άντρας). Επίσης, σε ποσοστό 18% ήταν κάτοχοι μεταπτυχιακού διπλώματος (17 γυναίκες, ένας άντρας) με την πλειοψηφία των συμμετεχόντων να εργάζεται από 10-30 έτη. Στο 56% του δείγματος εκ των οποίων 54 γυναίκες και 2 άντρες (7 άτομα κάτοχοι μεταπτυχιακού διπλώματος) δήλωσαν πως δεν έχουν εμπειρία με τηλε-υγεία, αλλά ανέφεραν πως επικοινωνούν με τις γυναίκες στη κοινότητα, μέσω διαδικτύου ή κινητού τηλεφώνου. Όλοι οι ερωτηθέντες εκτός ενός των μαιών - μαιευτών είχαν θετική άποψη για τη χρησιμότητα της τηλεϊατρικής. Όπως, προέκυψε από τις απαντήσεις τους, υποστήριξαν πως οι εφαρμογές της τηλεϊατρικής βελτιώνουν την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, εξοικονομούν χρόνο αντί μιας επίσκεψης ασθενή ή επαγγελματία υγείας και συμβάλλουν στην ικανοποίηση των αναγκών περίθαλψης. Επίσης, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων μαιών - μαιευτών, είχε θετικές αντιλήψεις αναφορικά με την ευκολία χρήσης και εκμάθησης του συστήματος της τηλεϊατρικής. Τέλος, περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες στην παρούσα έρευνα ήταν αρκετά ικανοποιημένοι με το σύστημα τηλεϊατρικής καθώς θεώρησαν πως είναι αποδεκτή μέθοδος για την παροχή υπηρεσιών υγείας. Συμπεράσματα Στην παρούσα έρευνα εξετάστηκε η πρόσβαση και αποτελεσματική χρήση εφαρμογών τηλεϊατρικής στην υποστήριξη και ενίσχυση των μαιών-μαιευτών της ΠΦΥ τόσο για την παροχή φροντίδας όσο και εξειδικευμένης φροντίδας ακόμα και στις απομακρυσμένες γυναίκες-έγκυες. Διαπιστώθηκε πως όλοι οι ερωτηθέντες εκτός ενός συμφώνησαν στο ότι οι εφαρμογές της τηλεϊατρικής βελτιώνουν την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, εξοικονομούν χρόνο αντί μιας επίσκεψης ασθενή ή επαγγελματία υγείας και συμβάλλουν στην ικανοποίηση των αναγκών περίθαλψης. Επίσης, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων μαιών-μαιευτών, θεώρησε πως μια εύκολη εφαρμογή χωρίς πολλά δεδομένα και με γρήγορη ανάκτηση πληροφορίας σε περίπτωση λάθους, θα μπορούσε να αντικαταστήσει την προσωπική αλληλεπίδραση και να γίνει αποδεκτή μέθοδος παροχής υπηρεσιών υγείας.el_GR
dc.format.extent168 σ. 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjecte-healthel_GR
dc.subjectΗλεκτρονική υγείαel_GR
dc.subjectΠρωτοβάθμια φροντίδα υγείαςel_GR
dc.subjectPrimary health careel_GR
dc.titleΗ τηλεϊατρική ως ενισχυτικό και υποστηρικτικό μέσο στην πρόληψη ασθενειών του γυναικείου πληθυσμού, σε απομακρυσμένες περιοχές, από τις Μαίες / Μαιευτές στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείαςel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThis empirical study has examined the access and effective use of telemedicine applications to support and enhance the monitoring and care of the female population in areas remote from urban centers, by midwives. Methodology The study was conducted using a questionnaire based on the existing questionnaire (TUQ) of Parmanto, et, al., (2016), which was developed to assess the ease of implementation of telemedicine services. Two hundred and fifty questionnaires were sent via e-mails, to Clubs of Midwives and Individuals. The participants in the survey were one hundred health professionals, midwives who work in PHC units in the Greek territory, with or without experience in telemedicine technologies. In order to collect the data and information of this diploma thesis, a review was done, of Greek and foreign bibliography referring to the subject, with key words, via the internet, Google, Pubmed, Prime Pubmed, Google Scholar, My Athens, European Union, the World Health Organization, and Eurostat. Results The results of the survey from the statistical analysis of the questionnaires, in the sample of the 100 participants were quite satisfactory and gave a fairly clear picture of the subject studied in this dissertation. All participants were graduates of Midwifery Technological Universities, of Greek origin, 45% were aged 50-59, 35% from 40-49 years, 19% from 30-39 years and only 1% of the sample were aged 20-29 years. 97% of the sample were women and only 3% were men and 86% were married (85 women and one male). Also, 18% were holders of a postgraduate diploma (17 women, one man) with the majority of participants working from 10-30 years. 56% of the sample, including 54 women and 2 men (7 postgraduates) said they did not have tele-health experience, but reportedly communicating with women in the community via the internet or mobile phone. All respondents, except one, of the midwives had a positive view of the usefulness of telemedicine. As emerged from their responses, they argued that telemedicine applications improve access to health services, save time instead of visiting a patient or health professional and help meet health care needs. Also, the majority of midwives interviewed had positive perceptions about the ease of use and learning of the telemedicine system. Finally, more than half of the respondents in the present study were quite satisfied with the telemedicine system as they considered it an acceptable method for providing health services. Conclusions This study examined the access and the effective use of telemedicine applications to support and strengthen midwifery carers for both care and specialized care even for distant pregnant women. It was found that all respondents, except one, agreed that telemedicine applications improve access to health services, save time instead of visiting a patient or healthcare professional and help with the satisfaction of health care needs. Also, the majority of midwives interviewed, felt that an easy application without much data and quick recovery of information, in the event of an error, could replace personal interaction and accept a method of providing health services.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record