| dc.description.abstract | Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στην αναζήτηση ενός βιώσιμου αναπτυξιακού μοντέλου
για τον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του εμπορίου,
της ψυχαγωγίας και του πολιτισμού του 21ου αιώνα, το οποίο θα μετατρέψει τη μεγάλη
εγκαταλελειμμένη περιοχή της πρώην λιμενο-βιομηχανικής παράκτιας περιοχής των
Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα σε νέα, με πράσινο και υψηλής ποιότητας περιβάλλον, με
τόπους για γραφεία, εμπορικά κέντρα, με πολιτιστικά πολύκεντρα και αίθουσες
ψυχαγωγίας, ανοίγοντας ουσιαστικά μία νέα διαδρομή της πόλης προς τη θάλασσα.
Αρχικά παρουσιάζεται μία αναδρομή στο παρελθόν και στα πρώτα χρόνια λειτουργίας
της Ανωνύμου Ελληνικής Εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων (Α.Ε.Ε.Χ.Π.-Λ), η
οποία ιδρύθηκε το 1909 και επέδειξε μεγάλη οικονομική πρόοδο κατά το πέρασμα των
χρόνων, προσφέροντας εργασία σε εκατοντάδες ανθρώπους, οι οποίοι στη συνέχεια
διαμόρφωσαν οικιστικά τη γύρω περιοχή. Παράλληλα, καταγράφονται οι διάφορες όψεις
των εκάστοτε προτάσεων και πολεοδομικών μελετών που είχαν συνταχθεί για την
περιοχή στο πέρασμα των χρόνων.
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στο σχέδιο ανάπλασης της πόλης του Λίβερπουλ της
Αγγλίας, η οποία -εξαιτίας της αποβιομηχάνισης τη δεκαετία του ’80 και του κλεισίματος
των εργοστασίων- μετατράπηκε σε μια παρακμιακή πόλη με ολοένα φθίνουσα πορεία,
που δεν μπορούσε να συντηρήσει ούτε τους ίδιους της τους κατοίκους.
Μέσω της συγκριτικής επισκόπησης της περιοχής της Δραπετσώνας με την αντίστοιχη
των docklands στο Λίβερπουλ, εξετάζεται η αναγέννηση αυτών των παράκτιων περιοχών
βάσει στρατηγικών επιλογών και δημιουργίας ποικίλων εστιών ανάπτυξης
ενδιαφέροντος, κυρίως για τους επισκέπτες, ενώ δίνεται έμφαση στην πολιτιστική
πολιτική που ασκείται κατά την ανάπλαση αυτών των πρώην βιομηχανικών χώρων.
Επίσης, μέσω της κριτικής προσέγγισης του ζητήματος της αστικής αναβίωσης και της
προώθησης των πόλεων, διερευνώνται τρόποι βελτίωσης του υπαίθριου χώρου, έλξης
δραστηριοτήτων πολιτισμού και τουρισμού, δημιουργίας νέων χρήσεων, στοχεύοντας
στην κοινωνική και οικονομική αναζωογόνηση της περιοχής, στην ένωση της πόλης με τη
6
θάλασσα, στην καλύτερη αξιοποίηση των φυσικών, αλλά και οικονομικών πόρων και
στην ανάγκη για βιωσιμότητα του περιβάλλοντος.
Στη σημερινή εποχή της απόλυτης οικονομικής δυσπραγίας το κράτος και οι οργανισμοί
τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν να επινοήσουν ένα σχέδιο παρεμβατικής πολιτικής, με
στόχο την αειφόρο ανάπτυξη της πόλης, η οποία θα ωθεί τις δημιουργικές δυνάμεις της
κοινωνίας να εκφράζονται, να δημιουργούν και να συγκλίνουν σε στρατηγικούς στόχους,
με μεγαλύτερη ενέργεια απ’ ότι στο παρελθόν.
Μετά τις πρόσφατες πολιτικές αποφάσεις που αποδίδουν τη χρήση μεγάλου τμήματος
αυτής της τέως βιομηχανικής ζώνης της Δραπετσώνας, έκτασης περίπου 600
στρεμμάτων, οριστικά και αποκλειστικά και μόνο στον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας,
χωρίς ο Δήμος να οφείλει αντάλλαγμα για την άσκηση της χρήσης και με γνώμονα τη
διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αλλά και την αειφόρο και βιώσιμη
ανάπτυξη, θα γίνει προσπάθεια να αποδοθεί η περιοχή σε αστική χρήση, με έμφαση στον
πολιτισμό και στην κατανάλωση, έτσι ώστε να αναδειχθεί ο καθοριστικός ρόλος της στην
ανάπτυξη της περιφερειακής οικονομίας. | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | The present thesis seeks for sustainable development model for the Municipality of
Keratsini-Drapetsona, taking into account commerce, entertainment and culture of 21st
century, that can change the broad abandoned former industrial area of Lipasmata in
Drapetsona into a new ecological and high quality environment with modern facilities,
cultural centers, malls and entertainment villages, introducing a new root of the city
towards the sea.
At first, there is a presentation in the past years of the Chemical Company S.A. which was
founded in 1909 and experienced high economic growth during the years offering job
positions to hundreds of people who inevitably started living in the suburbs. At the same
time suggestions and rural studies are recorded for a whole area during the period of
time.
Later a reference to the Liverpool urban renewal project is made, explaining the
progress it made after having experienced de-industrialization in the late 80’s,
unemployment and a foregoing decadence which had kept its citizens to pure poverty.
There is a comparative overview between the city of Drapetsona and the Liverpool
docklands. We examine the renewal of the areas by the sea, based on the strategic
choices made to establish different development and commercial centers for the visitors
with an emphasis to cultural policies intending to promote the economy in former
industrial areas.
Furthermore, we investigate ways to improve cultural activities, tourist and leisure
sectors through urban regeneration policies. All these main to upgrade the social and
economic status of the city, to unite the city with the sea and to make the most out of the
natural resources as long as the financial potentials fulfilling the need for a sustainable
development.
At the present time with the severe economic crisis, state and local authorities must
come up with a creative plan aiming at sustainable development, which will enhance
creativity and convergence among the multi-cultural society members.
8
In the aftermath of recent political developments which have resulted in the
unconditional offering of a 600m2 area of the former industrial region to the public, the
local government of Keratsini-Drapetsona will do whatever it takes to make the best out
of it in order to achieve progress, in trade, culture and significant urban renewal, thus
promoting the city’s role in the regional economy. | el_GR |
