| dc.description.abstract | Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 είναι μία χρόνια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία. Στην Κύπρο, ο επιπολασμός του διαβήτη τύπου 2 είναι περίπου 10%.
Σκοπός
Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση της σχέσης της αυτοφροντίδας, της ψυχολογικής επιβάρυνσης και της αυτοαποτελεσματικότητας, τόσο μεταξύ τους όσο και με τον γλυκαιμικό έλεγχο σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 στην Κύπρο.
Μεθοδολογία
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε μεταξύ Νοεμβρίου 2013 και Απριλίου 2014 στην Κύπρο και συγκεκριμένα σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 που επισκέπτονταν με προγραμματισμένα ραντεβού τις διαβητολογικές κλινικές των κρατικών νοσοκομείων σε Λευκωσία, Λεμεσό, Λάρνακα και Πάφο. Η συλλογή των δεδομένων βασίστηκε σε ένα πολυδιάστατο ερωτηματολόγιο, το οποίο περιλάμβανε: κοινωνικοδημογραφικές πληροφορίες, ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, ιατρικό ιστορικό, κλίμακα αυτοφροντίδας διαβήτη (RSDSCA), κλίμακα ψυχολογικής επιβάρυνσης του διαβήτη (PAID), κλίμακα αυτοαποτελεσματικότητας λόγω διαβήτη (DES-SF) και μεταβολικές και καρδιαγγειακές μετρήσεις.
Η στατιστική μεθοδολογία περιλαμβάνει τις ακόλουθες δοκιμασίες: t-test, Man Whitney-U test, χι-τετράγωνο, γραμμική παλινδρόμηση, poisson παλινδρόμηση και διατάξιμη λογιστική παλινδρόμηση. Τα αποτελέσματα θεωρούνται στατιστικά σημαντικά όταν η τιμή Ρ είναι μικρότερη του 0,05. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποίηθηκε με τη χρήση του στατιστικού προγράμματος SPSS (SPSS for Windows, version 21.0, SPSS Inc., IL, USA).
Αποτελέσματα
Το δείγμα αποτελείται από 195 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και οι περισσότεροι είναι άνδρες (56,4% , ν=110). Οι ασθενείς έχουν μέση ηλικία 65,2 χρόνια (Τυπική.Απόκλιση-Τ.Α 9,8) με μέσο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) 31 (Τ.Α. 7.1) και μέση γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη 7,65% (Τ.Α. 1.6). Οσον αφορα στον γλυκαιμικό έλεγχο,σε 67 άτομα (40,9%) είναι σε επιθυμητά όρια, 55 ασθενείς (28,2%) είναι οριακοί και 36 (22%) έχουν φτωχό έλεγχο. Από το σύνολο των ατόμων της μελέτης 102 (52,3%) παρακολουθούνται στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, 30 (15,4%) στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού, 31 (15,9%) στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας και
32 (16,4%) στο Γενικό Νοσοκομείο Πάφου. Το 39% (n=76) των ατόμων διέμεναν σε αγροτική περιοχή. Η πλειοψηφία (83,6%) ήταν παντρεμένοι και σχεδόν 2 στους 3 (65,9%) είχαν εισόδημα που δεν υπερβαίνει τα 750 ευρώ τον μήνα. Η πλειοψηφία έπασχε από διαβήτη τύπου 2 περισσότερο από 8 χρόνια (60,5%, n=118), λάμβανε αντιδιαβητικά δισκία (54,4%, n=105), παρουσίαζε επιπλοκές (73,3%, n=143) και συνυπάρχουσες νόσους (75,9%, n=148).
Η ψυχολογική επιβάρυνση (κλίμακα PAID) συσχετίστηκε με την ηλικία (p<0,001), το φύλο (p<0,001), το επίπεδο εκπαίδευσης (p<0,001), τη διάρκεια της νόσου(p=0,001), τον Δείκτη Μάζας Σώματος (p=0,001), τη συνολική αυτοφροντίδα (p<0,001) και την ύπαρξη επιπλοκών (p<0,001).
Ο γλυκαιμικός έλεγχος συσχετίστηκε στατιστικά σημαντικά με την ηλικία (Odds Ratio-OR=0,95, 95% Confidence Interval-CI 0,912-0,986), το μορφωτικό επίπεδο (OR=3,69, 95% CI 0,995-13,681) και το είδος της θεραπείας (OR=0,29, 95% CI 0,138-0,636 ).
Συμπεράσματα
Στη συγκεκριμένη έρευνα, την πρώτη του είδους στην Κύπρο, βρέθηκε ότι οι νεότεροι σε ηλικία ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, με χαμηλότερο επίπεδο μόρφωσης και οι οποίοι ακολουθούσαν θεραπεία με ινσουλίνη είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάζουν φτωχό γλυκαιμικό έλεγχο. Επιπρόθετα, οι μικρότερες σε ηλικία, παχύσαρκες γυναίκες, με πρωτοβάθμια εκπαίδευση και μικρότερη διάρκεια διαβήτη (>3 χρόνια) με επιπλοκές, παρουσίαζαν μεγαλύτερη ψυχολογική επιβάρυνση. Τα ευρήματα αυτά θα πρέπει να αξιολογηθούν, σε συνδυασμό και με τα αποτελέσματα από άλλες σχετικές έρευνες στο μέλλον,με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των διαβητικών ασθενών στην Κύπρο. | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Type 2 diabetes is a chronic condition characterised by chronic hyperglycemia. In Cyprus, the prevalence of type 2 diabetes is 10.4% (65,900 individuals).
Aim of the study
The aim of this study was to investigate the relationship between self-care, psychosocial distress and self-efficacy, both between them and with glycemic control in people with type 2 diabetes in Cyprus.
Methodology
The study was conducted between November 2013 and April 2014 in Cyprus and more specifically among patients with type 2 diabetes visiting the diabetes clinics of public hospitals in Nicosia, Limassol, Larnaca and Paphos on scheduled appointments. Data collection was based on a multidimensional questionnaire, which included the following: socio-demographic information, anthropometric characteristics, medical history, the Revised Summay of Self-care Activities measure Scale (RSDSCA), the Problem Areas in Diabetes scale (PAID), the Diabetes Empowerment Scale Short Form (DES-SF) and metabolic and cardiovascular measurements.
The statistical methodology includes the following tests: t-test, Man Whitney-U test, xi-square, linear regression, Poisson regression and ordinal regression. The results are considered statistically significant when P<0.05. Statistical analysis was performed using the statistical programme SPSS (SPSS for Windows, version 21.0, SPSS Inc., IL, USA).
Results
Our sample consisted of 195 patients with type 2 diabetes most of whom were men (56.4%, n=110). These patients have a mean age of 65.2 years (Standard Deviation-SD 9.8) with a mean Body Mass Index-BMI of 31 (SD 7.1) and mean glycosylated hemoglobin of 7.65% (SD 1.6).
Regarding glycemic control, 67 patients (40.9%) are within desired limits, 55 patients (28.2%) are marginal and 36 (22%) have poor control. Of the total number of people in the study, 102 (52.3%) are followed up at Nicosia General Hospital, 30 (15.4%) at Limassol General Hospital,31(15.9%) at Larnaca General Hospital and 32 (16.4%) at Paphos General Hospital.Thirty-nine per cent (n = 76) of the subjects were living in rural areas, the majority (83.6%) were married and nearly 2 out of 3 (65.9%) had an income of up to 750 euros per month.
vii
Νατάσα Παπαηρακλέους 2017 ©
The majority had type 2 diabetes for more than 8 years (60.5%, n = 118), received anti-diabetic tablets (54.4%, n = 105), had complications (73.3%, n = 143) and presented comorbidities (75.9%, n = 148).
Psychological distress (PAID) was correlated with age (p <0.001), gender (p <0.001), level of education (p <0.001), the duration of the disease (p=0.001), BMI (p=0.001), total self-care (p <0.001), and the presence of complications (p <0.001).
A statisctically signifiacant correlation was established between age (Odds Ratio-OR=0.95, 95% Confidence Itnterval-CI 0.912-0.986), level of education (OR=3.69, 95% CI 0.995-13.681) and the type of treatment (OR=0.29, 95% CI 0.138-0.636).
Conclusions
This particular survey- the first of its kind in Cyprus- found that younger patients with type 2 diabetes with lower levels of education who were treated with insulin were more likely to have poor glycemic control. Moreover, younger obese women with primary education, shorter duration of diabetes (>3 years) and complications, present with higher distress levels. These results should be evaluated in conjunction with the results of other relevant future research with a view to improving the quality of life of diabetic patients in Cyprus. | el_GR |
