| dc.contributor.advisor | Πίγκου-Ρεπούση, Μυρτώ | |
| dc.contributor.author | Παπαδοπούλου, Μαρία | |
| dc.contributor.other | Papadopoulou, Maria | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2016-07-25 | |
| dc.date.accessioned | 2016-07-25T07:42:47Z | |
| dc.date.available | 2016-07-25T07:42:47Z | |
| dc.date.copyright | 2016-05 | |
| dc.date.issued | 2016-07-25 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2016/00053 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/2482 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Το εκπαιδευτικό θέατρο ή εκπαιδευτικό δράμα (drama in education) αποτελεί πρωτοποριακή μορφή θεατρικής πρακτικής, με έντονα ερευνητικό χαρακτήρα και έναν αριθμό θεατρικών τεχνικών ενταγμένων οργανικά στις πρακτικές του. Θέτει τον μαθητή στο κέντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δίνοντάς του τη δυνατότητα να αναπτύξει την κριτική και δημιουργική του σκέψη, να συνεργαστεί και να εμπλακεί βιωματικά στην ανακάλυψη της γνώσης.
Στην παρούσα εργασία εντοπίζουμε τις θεατρικές τεχνικές, εστιάζοντας στον τρόπο που εφαρμόζονται στο εκπαιδευτικό θέατρο, ερευνώντας παράλληλα τις καταβολές τους που ανιχνεύονται στην πρακτική σημαντικών θεατρανθρώπων, όπως οι Στανισλάβσκι, Μπρεχτ, Μποάλ, Μπρουκ και Γκροτόφσκι.
Από το «μαγικό εάν» του Στανισλάβσκι και την είσοδο των μαθητών στον φανταστικό κόσμο του θεάτρου, περνούμε στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης μέσα από τον αναστοχασμό που καλλιεργούν οι τεχνικές από το θέατρο του Μπρεχτ και στην εμβάθυνση γύρω από τους λόγους που οδηγούν στη δόμηση συγκεκριμένων τρόπων συμπεριφοράς. Η ενεργός εμπλοκή στη θεατρική δράση και ο μετασχηματισμός της όπως εντοπίζονται στο θέατρο του Μποάλ δίνουν τη βάση για τη δημιουργία υπεύθυνων πολιτών, συμμέτοχων στη διατήρηση και την επέκταση δημοκρατικών τακτικών, ενώ οι τεχνικές που πηγάζουν από την διαπολιτισμική προσέγγιση του θεάτρου του Πίτερ Μπρουκ οδηγούν στην αποδοχή του διαφορετικού και την αξιοποίηση του πολιτιστικού του κεφαλαίου προς όφελος της μαθητικής κοινότητας, εξαλείφοντας ρατσιστικές, ξενοφοβικές αντιλήψεις και στερεότυπα. Τέλος, η έμφαση που δίνει ο Γκροτόφσκι στη σχέση ηθοποιού –θεατή καταργώντας την απόσταση ανάμεσα σε σκηνή και πλατεία καθορίζει τη διαρκώς εναλλασσόμενη ροή μεταξύ δρώντων και παρατηρητών στο εκπαιδευτικό θέατρο, ενώ η έννοια του «φτωχού θεάτρου» με το σώμα του ηθοποιού να καθορίζει τον σκηνικό χώρο και την οικονομία των υλικών, εντοπίζεται στη δουλειά των μαθητών, οι οποίοι με αυτό τον τρόπο αξιοποιούν και εκφράζουν το πλούσιο φαντασιακό τους. | el_GR |
| dc.format.extent | vii, 81 σ. 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Θεατροπαιδαγωγική -- Εκπαίδευση | el_GR |
| dc.subject | Theatre education | el_GR |
| dc.title | Τεχνικές του επαγγελματικού θεάτρου: Η εφαρμογή τους στο εκπαιδευτικό θέατρο και η παιδαγωγική τους αξία | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Theatre in education or drama in education is a pioneering form of theatrical practice, with intensely inquiring character and a number of theatre and dramatic conventions organically included in its practices. It sets the student at the centre of the educational process, giving her the possibility of developing her critical and creative thought, through collaboration and living through experiences.
In this thesis we identify these conventions, focusing in the way they are applied in educational theatre, searching their origins in the work of leading figures of international theatre establishment, as Stanislavski, Brecht, Boal, Brook and Grotowski.
From Stanislavski’s “Magic if” and the students’ entrance in the world of theatre, we move to the development of critical thought through reflection in conventions from Brecth’s theatre, and the examination of the causes of specific ways of behavior. The active engagement in the theatrical event as it is detected in Boal’s theatre practice contributes to the formation of responsible citizens who participate in activities which sustain and expand democracy. The techniques that derive from the cross-cultural approach of Peter Brook’s theatre, lead to the acceptance of other cultures and the use of their cultural capital in order to benefit the student community by eliminate racism and stereotypes. Finally, Grotowski’s emphasis in actor -spectator relationship eliminates the distance between them, determines the way that doers and observers react and change places in theatre in education. At the same time in his idea of “poor theatre” the actor’s body defines the theatre space and is related to the way students develop their creativity, through the use of space and objects in the classroom. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
