| dc.contributor.advisor | Αραμπατζής, Γαρύφαλλος | |
| dc.contributor.author | Τσιάλης, Παναγιώτης | |
| dc.contributor.other | Tsialis, Panagiotis | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2016-03-11 | |
| dc.date.accessioned | 2016-03-11T08:34:29Z | |
| dc.date.available | 2016-03-11T08:34:29Z | |
| dc.date.copyright | 2015-08 | |
| dc.date.issued | 2016-03-11 | |
| dc.identifier.other | ΔΠΠ/2015/00047 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/2194 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Η Ελλάδα διαθέτει εξαιρετικά πλούσιο εκμεταλλεύσιμο δυναμικό από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και έχει λάβει αποφάσεις και δράσεις για την αξιοποίησή του. Όσον αφορά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ως μέλος της Διακυβερνητικής Ομάδας για την Κλιματική Αλλαγή (Intergovernmental Panel for Climate Change - IPCC), η Ελλάδα έχει εκπληρώσει την πρώτη περίοδο δέσμευσης (Πρωτόκολλο του Κιότο) και ξεκίνησε μια δεύτερη περίοδος δέσμευσης (Doha Amendment), αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως το 2020.
Σύμφωνα με την Οδηγία 2009/28/ΕΚ για τις ΑΠΕ και το Ν.3851/2010 έχουν τεθεί υψηλοί στόχοι για την εισαγωγή των ΑΠΕ στη συνολική τελική κατανάλωση ενέργειας έως το 2020. Ο κύριος στόχος αφορά την εισαγωγή των ανανεώσιμων πηγών σε ποσοστό 20%, το οποίο θα επιτευχθεί με συνδυασμό μέτρων για την ενεργειακή απόδοση καθώς και την ενίσχυση της διείσδυσης των τεχνολογιών ΑΠΕ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στην παροχή θερμότητας και στις μεταφορές. Ειδικά για τον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής ο στόχος που τέθηκε είναι 40% έως το 2020.
Ο σκοπός της έρευνας αυτής είναι να διερευνήσει την ανομοιογενή ανάπτυξη των επιμέρους τεχνολογιών ΑΠΕ σε χωρικό επίπεδο περιφερειακής ενότητας στην Ελλάδα και συγκεκριμένα τη διείσδυση των ΑΠΕ παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε σχέση με την αντίστοιχη χωρική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, με απώτερο στόχο την τυπολογία των περιφερειακών ενοτήτων, η οποία δύναται να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με πολιτικές ΑΠΕ στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από του αρμόδιους φορείς (ΥΠΕΚΑ, Ρ.Α.Ε., ΕΛ.ΣΤΑΤ., ΑΔΗΜΙΕ, ΔΕΔΔΗΕ, ΛΑΓΗΕ), και περιελάμβαναν στοιχεία των εγκατεστημένων ΑΠΕ, καθώς και της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για οικιακή, εμπορική, βιομηχανική και γεωργική χρήση ανά περιφερειακή ενότητα της Ελλάδας. Η μεθοδολογία που εφαρμόστηκε στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή για την ομαδοποίηση των περιφερειακών ενοτήτων της Ελλάδας σε ομάδες με ομοιογενή χαρακτηριστικά είναι η τεχνική της ιεραρχικής ανάλυσης συστάδων, στην οποία ο αριθμός των ομάδων δεν είναι γνωστός από την αρχή της μελέτης.
Αρχικά η 1η ομαδοποίηση πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας 4 μεταβλητές της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας και δημιουργηθήκαν 4 ομάδες-συστάδες. Ακολούθως χρησιμοποιηθήκαν 16 μεταβλητές της ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ και δημιουργήθηκαν 5 συστάδες.
vi
Τέλος στην 3η ομαδοποίηση χρησιμοποιήθηκαν όλες οι προηγούμενες μεταβλητές και δημιουργήθηκαν 4 συστάδες. Στην πρώτη ομάδα ανήκουν 24 περιφερειακές ενότητες, στη δεύτερη 16 περιφερειακές ενότητες, στην τρίτη 9 περιφερειακές ενότητες και στην τέταρτη ομάδα 2 περιφερειακές ενότητες της Ελλάδας. Η μεγαλύτερη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας εμφανίζεται στη συστάδα 4 κυρίως για οικιακή, εμπορική και βιομηχανική χρήση, η οποία περιλαμβάνει τις περιφερειακές ενότητες Αττικής (περιφέρεια) και Βοιωτίας. Όσον αφορά τη μεγαλύτερη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, αυτή εμφανίζεται στη συστάδα 3, όπου ο λόγος κατανάλωσης ενέργειας προς εγκατεστημένη ισχύ είναι GWh/MW = 1,65 στοιχείο που δείχνει ότι οι ενεργειακές ανάγκες των περιφερειακών ενοτήτων που ανήκουν στη συστάδα αυτή καλύπτονται σχεδόν πλήρως από την παραγόμενη ενέργεια από μονάδες ΑΠΕ, ήτοι σε ποσοστό 85,72%. Αντιθέτως η ενεργειακά φτωχότερη ομάδα είναι η συστάδα 4 με λόγο GWh/MW = 23,26 (ήτοι ποσοστό παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ 7,91%) γεγονός που δείχνει ότι οι ενεργειακές ανάγκες των περιφερειακών ενοτήτων που βρίσκονται σε αυτή την ομάδα καλύπτονται από συμβατικές πηγές ενέργειας. Ανάμεσα στις δύο ενδιάμεσες συστάδες 1 και 2, ενεργειακά πλουσιότερη είναι η συστάδα 1 με λόγο GWh/MW = 4,52 (ήτοι ποσοστό 42,27%) και η φτωχότερη η συστάδα 2 με λόγο GWh/MW = 9,44 (ήτοι ποσοστό 16,12%).
Συμπερασματικά, θα πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα από την πλευρά της πολιτείας προκειμένου να ενισχυθούν οι περιφερειακές ενότητες που εντάσσονται στις συστάδες 2 και 4, έτσι ώστε να αυξηθεί το ποσοστό διείσδυσης των ΑΠΕ και να μειωθεί χωρικά ο βαθμός ανομοιογένειας. | el_GR |
| dc.format.extent | xiii, 164 σ. 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας -- Ηλεκτρική Ενέργεια | el_GR |
| dc.subject | Renewable Energy Sources -- Production of power | el_GR |
| dc.subject | Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας | el_GR |
| dc.subject | Renewable Energy Sources | el_GR |
| dc.title | Τυπολογία των περιφερειακών ενοτήτων της Ελλάδας με βάση τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Greece has extremely rich exploitable potential of renewable energy sources (RES) and has taken decisions and actions for utilization. Regarding the greenhouse gas emissions, as a member of the Intergovernmental Panel on Climate Change (Intergovernmental Panel for Climate Change - IPCC), Greece has fulfilled the first commitment period (Kyoto Protocol) and launched a second commitment period (Doha Amendment ), starting from January 1st 2013 to 2020.
According to the Directive 2009/28 /EC for renewable energy and the Law no. 3851/2010 high targets have been set up for the introduction of renewable energy sources in total final energy consumption up to 2020. The main target is the introduction of renewable sources at a rate 20%. This will be achieved through a combination of measures for energy efficiency, strengthening also the penetration of RES technologies in electricity generation, in heat supplement and in transportation. Especially for the power generation sector, the target is 40% up to 2020.
The main aim of this master thesis is to investigate the uneven growth of individual RES technologies in spatial level of regional unit in Greece and mainly the penetration of RES in electricity production compared with the corresponding spatial electricity consumption with a view to typology of county, which can be used as a tool for decisions on RES policies in Greece and also in the European Union (EU).
The data collected from the competent bodies and included elements of renewable energy installed (RES) and electricity consumption for residential, commercial, industrial and agricultural use by prefecture (regional section) of Greece. The methodology used in this thesis, for the classification of prefectures and regions in groups with homogeneous characteristics is the process of hierarchical cluster analysis in which the number of groups is not known from the beginning of the study.
Initially the first classification-grouping was performed using 4 variables of electricity consumption and four groups-clusters were created. Following, 16 variables of electricity from RES were used and five clusters were created.
Finally in the third grouping were used all previous variables and four clusters were created. The first cluster consists of 24 counties, the second has 16 counties, the third has 9 counties and the fourth cluster has 2 prefectures of Greece. The greatest electricity consumption occurs in cluster 4 mainly for domestic,
viii
commercial and industrial use. This cluster includes the prefectures of Attica and Viotia. As for the largest energy production from RES, it appears in the cluster 3, where the ratio of electricity consumption to installed capacity is GWh/MW = 1,65. This evidence shows that the energy needs of the county belonging to the cluster is covered almost completely from the energy produced by RES units at a rate 85,72%. On the other hand, the poorest energy group is the cluster 4, where the ratio GWh/MW is 23,26 (power percentage from renewable sources 7,91%). These results show (indicate) that the energy needs of the county that are in this group are covered by conventional energy sources. Between the two intermediate blocks 1 and 2, the richest cluster energy is the one with ratio GWh/MW = 4,52 (percentage 42,27%) and the poorest the block two with ratio GWh/MW = 9,44 (percentage 16,12%).
In conclusion, appropriate measures should be taken in terms of state in order to strengthen the counties included in clusters 2 and 4, in order to increase the penetration of RES and reduce the degree of spatial heterogeneity. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
