Ανάληψη κινδύνων από τις τράπεζες στο πλαίσιο της προοπτικής θεωρίας

Abstract

H μελέτη εξετάζει την ανάληψη χρηματοοικονομικών κινδύνων από τις Ευρωπαϊκές τράπεζες σε ένα εναλλακτικό πλαίσιο, την Προοπτική Θεωρία των Kahneman & Tverky. Η ανάληψη κινδύνων αποτελεί την κεντρική λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και έχει σημαντικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.

Με τη χρήση ιστορικών δεδομένων από τη βάση δεδομένων Bankscope, μελετήσαμε τη συσχέτιση μεταξύ της απόστασης από το σημείο αναφοράς και της μεταβλητότητας επτά χρηματοοικονομικών δεικτών ως μέτρηση του κινδύνου. H αντίληψη αυτή του κινδύνου καθορίστηκε από τον Fishburn. Οι δείκτες αφορούν σε κερδοφορία, ποιότητα ενεργητικού, κεφαλαιακή επάρκεια και ρευστότητα

Σε ένα συμπεριφορικό πλαίσιο, το φαινόμενο της πλαισίωσης (framing) μπορεί να οδηγήσει σε μετατόπιση του σημείου αναφοράς, τον τρόπο δηλαδή που ένας manager μεταφράζει την περιοχή των κερδών ή των απωλειών. Η Προοπτική Θεωρεία προβλέπει αναζήτηση κινδύνου στις απώλειες, Αν η μεταβλητότητα (τυπική απόκλιση) συσχετίζεται θετικά με την απόσταση από το σημείο αναφοράς στην περιοχή των απωλειών, τα αποτελέσματα θα είναι σύμφωνα με την Προοπτική Θεωρεία. Ως μετρό της συσχέτισης χρησιμοποιήσαμε το συντελεστή Kendall τ.

Δείκτες που μπορούν να συνδεθούν κατά κάποιο τρόπο με αποδόσεις, ανεξάρτητα από την κατηγορία που κατατάσσονται (κεφαλαιακής επάρκειας, ποιότητας ενεργητικού ή ρευστότητας) έδειξαν αναζήτηση κινδύνου στην περιοχή των απωλειών. Στη περιοχή των κερδών, η απόσταση από το στόχο έδειξε μικρότερη συσχέτιση με την διασπορά γύρω από το μέσο, κάτι που επιβεβαιώνει ότι η μέτρηση του κινδύνου κατά Fishburn είναι μια μέτρηση για τις απώλειες. Τα αποτελέσματα στις διαφορετικές περιοχές δεν έδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η Προοπτική Θεωρία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτικό περιγραφικό πλαίσιο για τη μελέτη της συμπεριφοράς ανάληψης κινδύνων στον τραπεζικό τομέα.