Η συμπεριφορά των παιδιών ως καταναλωτές ηλεκτρονικών παιχνιδιών

Abstract

Η παρούσα έρευνα στόχο έχει να διερευνήσει τη συμπεριφορά των παιδιών – καταναλωτών στην περίπτωση της επιλογής και αγοράς ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Πιο συγκεκριμένα, οι τρεις στόχοι αυτής της έρευνας είναι να προσδιοριστούν οι παράγοντες που επηρεάζουν την πρόθεση των καταναλωτών να επιλέξουν και να αγοράσουν ηλεκτρονικά παιχνίδια, να προσδιοριστεί η μετα – αγοραστική συμπεριφορά των καταναλωτών και τέλος να προσδιοριστεί η πρόθεση συμμετοχής των καταναλωτών σε ομαδικές – κοινωνικές δραστηριότητες, εκτός του ηλεκτρονικού παιχνιδιού. Για το σκοπό της έρευνας επιλέχθηκε η ποσοτική μέθοδος με τη χρήση δομημένων ερωτηματολογίων σε δείγμα 100 Κύπριων καταναλωτών (μαθητών), ηλικίας 10 – 12 ετών. Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια. Τέσσερα στα δέκα παιδιά παίζουν σε καθημερινή βάση, με τα αγόρια σε μεγαλύτερο ποσοστό. Εφτά στα δέκα παιδιά παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια τις καθημερινές λιγότερο από μια ώρα, ενώ το Σαββατοκυρίακο τα μισά παιδιά παίζουν τουλάχιστο δύο ώρες. Σχετικά με την προτίμηση στις κατηγορίες ηλεκτρονικών παιχνιδιών, υπάρχει διαφοροποίηση σε σχέση με το φύλο, με τα αγόρια να προτιμούν τα παιχνίδια δράσης και αθλητικού περιεχομένου, ενώ τα κορίτσια προτιμούν τα παιχνίδια προσομοίωσης και γρίφων. Τα εργαλεία «Προϊόν», «Τιμή» και «Τόπος» από το μίγμα μάρκετινγκ, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ενώ το εργαλείο «Προώθηση» σε μικρότερο βαθμό. Για παράδειγμα, η συσκευασία, ο σχεδιασμός, τα χαρακτηριστικά και να είναι δωρεάν, είναι πολύ σημαντικά κριτήρια για την επιλογή ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού, ενώ η διαφήμιση ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού είναι λιγότερο σημαντική. Επίσης, οι ομάδες αναφοράς, από τους κοινωνικούς παράγοντες, έχουν σημαντικό ρόλο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Τα κίνητρα που ωθούν τα παιδιά να παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι κατά κύριο λόγο προσωπικά, όπως ανάγκη για διασκέδαση και χαλάρωση, ενώ αναφορά γίνεται και σε κοινωνικά κίνητρα. Οι στάσεις των παιδιών απέναντι στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, είναι θετικές για την ευκολία χρήσης, ούτε θετικές ούτε αρνητικές για τη χρησιμότητα και το περιεχόμενο, ενώ αρνητικές στάσεις έχουν λόγω του εύκολου εθισμού και της ακτινοβολίας που εκπέμπουν οι συσκευές. Η πρόθεση συμμετοχής τους σε ομαδικές – κοινωνικές δραστηριότητες, εκτός του ηλεκτρονικού παιχνιδιού, είναι πολύ μεγάλη όταν συμμετέχουν και οι φίλοι/ες τους, ενώ χαμηλή προς μέτρια για οικογενειακές δραστηριότητες. Τέλος, σημαντικές σχέσεις αναδείχθηκαν ανάμεσα στα δημογραφικά χαρακτηριστικά φύλο, τάξη και περιοχή σχολείου φοίτησης και σε διάφορες πτυχές της καταναλωτικής συμπεριφοράς, όπως τα αγόρια νιώθουν πιο αγχωμένοι από τα κορίτσια όταν παίζουν το αγαπημένο τους ηλεκτρονικό παιχνίδι ή τα παιδιά που φοιτούν σε σχολείο αγροτικής περιοχής επιλέγουν να παίζουν δωρεάν ηλεκτρονικά παιχνίδια σε μεγαλύτερο βαθμό, απ’ ότι τα παιδιά που φοιτούν σε σχολείο αστικής περιοχής.