Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΤσολακίδου, Αικατερίνη
dc.contributor.authorΑβρααμίδη, Αθηνά
dc.contributor.otherAvraamidi, Athina
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2015-08-23
dc.date.accessioned2015-08-24T11:29:53Z
dc.date.available2015-08-24T11:29:53Z
dc.date.copyright2015-06
dc.date.issued2015-08-24
dc.identifier.otherΕΓΛ/2015/00019el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/2053
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΗ παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή επιχειρεί ερμηνεία του ανδρικού ήθους που παρουσιάζουν τρεις τραγικές ηρωίδες, η Κλυταιμνήστρα (Αγαμέμνων Αισχύλου), η Ελένη (του Ευριπίδη) και η Αντιγόνη (του Σοφοκλή). Το θέμα προσεγγίζεται ξεχωριστά για κάθε τραγωδία με παράμετρο τη θέση της γυναίκας την εποχή της δημιουργίας των τραγωδιών. Τότε που η γυναίκα είναι αποκλεισμένη από την δημόσια ζωή και περιορισμένη στα όρια του οίκου, όπως διαφαίνεται από ιστορικές πηγές αλλά και μέσα από τα ίδια τα κείμενα των τραγωδιών. Η σύγκριση με την ανδρόγυνη ηρωίδα προβάλλει την εκτροπή από το κανονικό, την ανατροπή της τάξης και την ανάγκη επαναφοράς αυτής της τάξης. Επιβεβαιώνεται ότι η ανατροπή είναι ολέθρια και οδηγεί στην κατάρρευση του οίκου και περαιτέρω της πόλης όπως συμβαίνει στον Αγαμέμνονα με τη σφαγή του βασιλιά από την Κλυταιμνήστρα και στην Αντιγόνη με τη θανάτωση της ηρωίδας. Στην Ελένη η εκτροπή έχει καλό σκοπό και οδηγεί στην αποκατάσταση του οίκου και την ευημερία της πόλης. Σε κάθε περίπτωση, η εκτροπή χρησιμοποιεί τη γυναίκα για αφετηρία (επανα-)καθορισμού της ανδρικής ταυτότητας καθιστώντας κεντρικό πρόσωπο της τραγωδίας τον άνδρα.el_GR
dc.format.extentvi, 71 σ. 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΑισχύλος -- 524-456 π.Χ. -- Αγαμέμνωνel_GR
dc.subjectΣοφοκλής -- 497/6-406/5 π.Χ. -- Αντιγόνηel_GR
dc.subjectΕυριπίδης -- π. 480-406 π.Χ.-- Ελένηel_GR
dc.titleΤο ανδρικό ήθος των γυναικείων ρόλων στους τρείς τραγικούς. [Η Κλυταιμνήστρα του Αισχύλου (Αγαμέμνων), η Αντιγόνη του Σοφοκλή, η Ελένη του Ευρυπίδη]el_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThis postgraduate thesis attempts to investigate the male ethos of three tragic heroines, Clytemnestra (Aeschylus’ Agamemnon), Helen and Antigone in Euripides’ and Sophocles’ namesake plays. A chapter is devoted to each play, taking into account the status of women at the time of creation of tragedies. At the time women were excluded from public life and limited within the oikos’ limits as it is evidenced by the historical sources and the texts of tragedies themselves. The comparison with the androgynous heroine displays the deviation from normal, the reversal of the order and the need to restore this order. In the Agamemnon in which the king is slaughtered, and in the Antigone, in which the heroine dies the reversal is disastrous and leads to the collapse of the oikos and further of the city. In the Helen the reversal has a good purpose and leads to the restoration of the oikos and the prosperity of the city. In any case the reversals use the woman as a starting-point for the (re)definition of masculinity, thus making the male the central figure of tragedy.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής