Show simple item record

dc.contributor.advisorΠαυλάκης, Ανδρέας
dc.contributor.authorΓεωργίου Γάη, Ευανθία
dc.contributor.otherGewrgiou Gai, Evanthia
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2011-08-02
dc.date.accessioned2011-08-02T13:25:32Z
dc.date.available2011-08-02T13:25:32Z
dc.date.copyright2010-10
dc.date.issued2011-08-02
dc.identifier.otherΔΜΥ/2010/00035el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/147
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΕισαγωγή: Στην Κύπρο δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί μελέτες που να αναφέρονται στην αυτονομία των νοσηλευτών που εργάζονται σε ΜΕΘ και να σχετίζονται με την συνεργασία νοσηλευτών – ιατρών στο συγκεκριμένο χώρο. Η αυξημένη νοσηλευτική αυτονομία σχετίζεται με τη βελτίωση των αποτελεσμάτων για τους ασθενείς και είναι παράγοντας για την εργασιακή ικανοποίηση των νοσηλευτών, την παραμονή τους στο κλινικό χώρο καθώς και την εφαρμογή επιστημονικά τεκμηριωμένης πρακτικής. Η συνεργασία των νοσηλευτών με τους γιατρούς ίσως σχετίζεται σημαντικά με την επαγγελματική τους αυτονομία και είναι θέμα το οποίο αναγνωρίστηκε ως ένας από τους τρεις πυλώνες για εξαιρετικά ‘υγιές’ περιβάλλον εργασίας (magnetic) ικανό να προσελκύσει αλλά και να διατηρήσει το προσωπικό του Σκοπός: H διερεύνηση του επιπέδου αυτονομίας των Κύπριων νοσηλευτών Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και η συσχέτιση με το βαθμό συνεργασίας μεταξύ Νοσηλευτών – Ιατρών. Δείγμα-Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν νοσηλευτές που εργάζονται σε ΜΕΘ των δημόσιων Νοσοκομείων της Κύπρου. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο το οποίο δομήθηκε σε τρεις ενότητες. Η πρώτη ενότητα αφορούσε στα γενικά χαρακτηριστικά των εργαζομένων, η δεύτερη και τρίτη ενότητα περιλάμβανε κλίμακα με την οποία μελετάται η αυτονομία των νοσηλευτών και τη κλίμακα CSACD (Collaboration and Satisfaction about Care Decisions Scale) με την οποία μελετάται η συνεργασία Νοσηλευτών – Ιατρών και η ικανοποίηση τους κατά την διαδικασίας λήψης κλινικών αποφάσεων. Τα αποτελέσματα έτυχαν επεξεργασίας και στατιστικής ανάλυσης με το στατιστικό λογισμικό Statistical Package for Social Sciences 16 (SPSS 16). Τα δεδομένα αναλύθηκαν με τη χρήση των συχνοτήτων, πίνακες διπλής εισόδου και στατιστικά μη παραμετρικά τεστ. Αποτελέσματα: Οι νοσηλευτές ΜΕΘ θεωρούν πολύ σημαντικό να έχουν αυτονομία και ανεξαρτησία στην εργασία τους (ΜΟ 8.33 εύρος κλίμακας 1-10 με το 10 εξαιρετικά σημαντική, ΤΑ=1.48) η αυτονομία τους όμως κυμαίνεται σε μέτριο επίπεδο με τον μέσο όρο αυτονομίας να είναι ελαφρά πάνω από το μέσο της κλίμακας (ΜΟ=4.23, εύρος κλίμακας 1-6 με το 6=συμφωνώ απόλυτα, ΤΑ=0.92). Οι νοσηλευτές απολαμβάνουν περισσότερη αυτονομία στην κατηγορία των αξιών (ΜΟ= 4.36, ΤΑ= 1.18). Η συνεργασία των νοσηλευτών με τους γιατρούς στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων είναι ουδέτερη προς χαμηλή (ΜΟ = 3.74 σε κλίμακα 1-7 με το 7=συμφωνώ απόλυτα). Παράλληλα, οι νοσηλευτές που δηλώνουν χαμηλά επίπεδα συνεργασίας κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων είναι και οι λιγότερο ικανοποιημένοι. Ο βαθμός αυτονομίας των νοσηλευτών ΜΕΘ Κύπρου σχετίζεται θετικά με το βαθμό συνεργασίας τους με τους γιατρούς (r= 0.542, p= 0.000). Η θετική αυτή σχέση μεταξύ αυτονομίας και συνεργασίας είναι εμφανώς εξαρτώμενη από παράγοντες όπως η γενική εμπειρία αλλά και η εμπειρία ειδικά στην ΜΕΘ. Επιπρόσθετα έχουν εντοπιστεί σημαντικές διαφορές όσο αφορά το βαθμό συνεργασίας μεταξύ γιατρών-νοσηλευτών στις διάφορες ΜΕΘ που έχουν μελετηθεί. Συμπεράσματα:Η εφαρμογή αυτόνομης νοσηλευτικής πρακτικής αλλά και η ανάπτυξη συλλογικών και συνεργατικών σχέσεων μεταξύ των γιατρών και νοσηλευτών στην ΜΕΘ οδηγούν στην ανάπτυξη υγιούς εργασιακού περιβάλλοντος και αυξάνουν την ικανοποίηση των νοσηλευτών στην διαδικασία λήψεως αποφάσεων. Επιπρόσθετα, οι καλές πρακτικές συνεργασίας μεταξύ νοσηλευτών - γιατρών μπορεί να ενισχύσουν την αυτονομία των νοσηλευτών. Για αυτό τον λόγο θα πρέπει να διερευνηθούν οι οργανωτικές δομές και οι βέλτιστες πρακτικές που θα επιτρέψουν την ενίσχυση της επαγγελματικής τους αυτονομίας αλλά και την ανάπτυξη συλλογικών και συνεργατικών σχέσεων ανάμεσα σε γιατρούς και νοσηλευτές.el_GR
dc.format.extent112 σ. πιν., 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.subjectΔημιουργία και λειτουργία των ΜΕΘel_GR
dc.subjectΠρακτικές συνεργασίας νοσηλευτών-ιατρώνel_GR
dc.titleΕπαγγελματική αυτονομία και συσχέτιση με το βαθμό συνεργασίας νοσηλευτών - ιατρών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας Κύπρουel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractIntroduction: Issues of critical and intensive care nurses’ autonomy and nurse- physician collaboration have not been studied yet in Cyprus. Autonomy in everyday nursing practice is one way to achieve greater visibility to the work of nurses. Furthermore, autonomy is generally considered a desirable feature within the nursing profession. Increased nursing autonomy has been associated with improved patient outcomes and is a factor in nursing satisfaction and staff retention, and evidence-based practice. Collaboration with medical staff may be a significant correlate of nurses’ autonomy and it has been identified as one of the three cornerstones for healthy work environments, magnetic, capable to recruit and retain their staff. Purpose: To explore the level of critical and intensive care nurses’ autonomy in Cyprus and to assess potential associations with nurse-physician collaboration. Sample-Methodology: The sample consisted of nurses employed at intensive care units (ICUs) of public hospitals in Cyprus. Data were collected through a questionnaire, consisting of 3 sections. The first section included general/demographic questions and the second and third section 2 validated Likert-type scales, the Varjus et al (2003) scale which assessed Nurses’ autonomy and the CSACD (Baggs, 1992) witch assessed nurse-physician collaboration and satisfaction about care decisions. Data were analyzed through the Statistical Package for Social Sciences version 16.00 (SPSS 16). Frequencies Crosstabulation as well as non-parametric tests were employed. Results: The majority of nurses regard autonomy and independence in their work as very important (8.33±1.48 10-point numeric rating scale 10= extremely important). However, autonomy scores among ICU nurses were moderate (4.23±0.9 on a 6-point Likert scale 6=completely agree). ICU nurses enjoyed the strongest autonomy with regard to the value base of autonomy (4.36±1.18) and a comparison of their knowledge to their action base scores showed that they had more control over matters of delivery of care than over decision making and unit operation. Nurse-physician collaboration in the decision making process was low (3.74±1.59 7-point Likert scale 7=completely agree). A moderate positive association was exhibited between autonomy and collaboration (Spearman’s rho=0.542, p=0.000). Collaboration was strongly associated to satisfaction with decision making (Spearman’s rho =0.736, p=0.000). Extent of nursing experience and Intensive care unit experience were important determinants of autonomy and collaboration (p=0.001). Furthermore, some significant differences in the level of nurse-physician collaboration among different ICUs were observed. Conclusions: A positive association was found between teamwork and autonomy; this interaction suggests synergy rather than conflict. Autonomous nursing practice and collegial/collaborative nurse-physician relationships are essential for ICU nurses’ satisfaction with the decision making process and are good determinants for healthy work environments. Therefore it is important to identify organizational structures and best practices that promote nurses autonomy and enhance collegial/collaborative nursephysician relationships.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record