Εφαρμογή των DRGs-Ken στην Ελλάδα. Ανάλυση και κριτική προσέγγιση, αδυναμίες εφαρμογής: Η οπτική γωνία των ιατρών
Επιτομή
Εισαγωγή: Οι διαγνωστικές Ομοιογενείς Κατηγορίες (Diagnosis Related Groups, DRGs) αποτελούν ένα σύστημα προοπτικής αποζημίωσης των νοσοκομείων. Εισήχθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και στη συνέχεια υιοθετήθηκε από τις υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης, οι οποίες το προσάρμοσαν σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες και το εφαρμόζουν μέχρι σήμερα. Στην Ελλάδα εισήχθηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 2011, ως κλειστά ενοποιημένα νοσήλια (ΚΕΝ) ως επιβεβλημένη ανάγκη και εφαρμόζεται μέχρι σήμερα με κύριο σκοπό τον περιορισμό του νοσοκομειακού κόστους.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να προσδιοριστούν και να αναλυθούν οι προβληματισμοί και οι αδυναμίες που προκύπτουν από την εφαρμογή του συστήματος των ΚΕΝ-DRGs στην Ελλάδα και να αναζητηθούν οι απόψεις των επαγγελματιών υγείας και συγκεκριμένα των ιατρών, σχετικά με την αποδοχή αυτής της νέας πολιτικής
Υλικό – Μεθοδολογία: Αρχικά αναζητούνται τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της εφαρμογής των ΚΕΝ στην Ελλάδα μέσω της βιβλιογραφικής ανασκόπησης, ενώ η εμπειρική προσέγγιση βασίζεται σε ερωτηματολόγιο για ένα δείγμα 134 ιατρών που διερευνά τη στάση τους απέναντι στην εφαρμογή των ΚΕΝ.
Αποτελέσματα: Το ερωτηματολόγιο αναφέρεται σε δύο διαστάσεις, η πρώτη αφορά την επιθυμία των ιατρών να συμμετέχουν σε μια τέτοια διαδικασία εφαρμογής της νέας μεθόδου αποζημίωσης με βάση τα DRGs και η δεύτερη διάσταση αφορά την προσωπική τους άποψη για το αν θεωρούν, ότι θα υπάρξουν θετικά οφέλη για την κοινωνία, τους ασθενείς και τους ίδιους. Οι απαντήσεις των ιατρών για την εφαρμογή των ΚΕΝ είναι γενικά αρνητική. Αναφορικά με την κλίμακα «αντίσταση στην εφαρμογή νέων πολιτικών» παρουσιάζονται με θετική στάση στην εφαρμογή των ΚΕΝ ως νέα πολιτική. Σε αντίθεση με τις κλίμακες «ποιότητα νοσοκομειακής φροντίδας», «αποδοτικότητα νοσοκομειακής περίθαλψης, «δυνατότητα επιλογής νοσοκομειακής περίθαλψης, «οφέλη ασθενών» και «οφέλη ιατρών», όπου η αρνητική στάση των ιατρών δηλώνει την πεποίθησή τους, πως η εφαρμογή των ΚΕΝ δεν συνδέεται με βελτίωση στην ποιότητα, αποδοτικότητα και δυνατότητα επιλογής νοσοκομειακής περίθαλψης καθώς δεν πιστεύουν ότι θα επιφέρει οφέλη στους ασθενείς και στους ίδιους.
Συμπεράσματα: Στο εξεταζόμενο δείγμα των ιατρών παρόλο που πιστεύεται ότι η εφαρμογή των ΚΕΝ δε βελτιώνει τα κοινωνικά οφέλη, τα οφέλη των ασθενών, αλλά και τα ιδία οφέλη, αποδέχονται τη νέα πολιτική και προτίθενται να προσπαθήσουν για τους στόχους της.