| dc.contributor.advisor | Πασιαρδής, Πέτρος | |
| dc.contributor.author | Ταλιαδώρου, Νικολέττα | |
| dc.contributor.other | Taliadwrou, Nicoletta | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2013-08-28 | |
| dc.date.accessioned | 2013-08-28T10:57:07Z | |
| dc.date.available | 2013-08-28T10:57:07Z | |
| dc.date.copyright | 2013-05 | |
| dc.date.issued | 2013-08-28 | |
| dc.identifier.isbn | 978-9963-695-34-8 | |
| dc.identifier.other | ΔΚ-ΕΕΗΠ/2013/00006 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/1368 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Η συναισθηματική νοημοσύνη, η πολιτική ικανότητα, η ακτίνα δράσης του διευθυντή/τριας δημοτικής εκπαίδευσης και η επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών, ως περιοχές έρευνας συνεχίζουν να συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας στο χώρο της εκπαιδευτικής διοίκησης. Από την ανασκόπηση της διεθνούς ερευνητικής βιβλιογραφίας, προκύπτει ότι οι τέσσερις περιοχές που αναφέρθηκαν πιο πάνω κινήθηκαν εντελώς ανεξάρτητα. Μέσα από την ανάπτυξη ενός δυναμικού μοντέλου επιχειρήθηκε η σύζευξη και συνεξέταση αυτών των περιοχών.
Τα σημερινά σχολεία αποτελούν ανταγωνιστικά και πολύπλοκα περιβάλλοντα, τα οποία απαιτούν από τους διευθυντές/τριες να εξισορροπούν την ανάγκη για αλλαγή με τη σταθερότητα. Μέσα στο πλαίσιο αυτό προκύπτει η ανάγκη για διερεύνηση των κοινωνικών ικανοτήτων του διευθυντή που θα τον θωρακίσουν για να ανταπεξέλθει αποτελεσματικά στις σύγχρονες αλλαγές. Η παρούσα έρευνα, η οποία υποστηρίζει την ανάγκη για επέκταση των θεωριών για την άσκηση αποτελεσματικής ηγεσίας, διερευνά κατά πόσο η συναισθηματική νοημοσύνη και η πολιτική ικανότητα του διευθυντή σχολείου σχετίζονται με την ακτίνα δράσης του διευθυντή/τριας (τρόπο άσκησης ηγεσίας) και κατ’ επέκταση την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών του. Σημειώνεται ότι σε αυτή την έρευνα ως ακτίνα δράσης του διευθυντή/τριας εκλαμβάνονται οι ηγετικές συμπεριφορές του διευθυντή/τριας, μέσα από την υιοθέτηση ηγετικών στυλ.
Συγκεκριμένα, η έρευνα αυτή επιδίωξε να δώσει απαντήσεις στα ακόλουθα ερωτήματα:
1) Σε ποιο βαθμό οι συναισθηματικές και πολιτικές ικανότητες των διευθυντών συσχετίζονται με την ακτίνα δράσης τους, δηλαδή το Παιδαγωγικό Στυλ, το Συμμετοχικό Στυλ, το Δομικό Στυλ, το Επιχειρηματικό Στυλ και το Στυλ Ανάπτυξης Προσωπικού;
2) Σε ποιο βαθμό οι συναισθηματικές και πολιτικές ικανότητες των διευθυντών συσχετίζονται με την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών τους;
3) Σε ποιο βαθμό οι συναισθηματικές ικανότητες του διευθυντή (π.χ. η ικανότητά του να αναγνωρίζει τα συναισθήματα των άλλων) συσχετίζονται με τις πολιτικές ικανότητες του (κοινωνική επίγνωση, διαπροσωπική επιρροή, ικανότητα δικτύωσης και φαινομενική ειλικρίνεια), αλλά και το αντίστροφο;
4) Σε ποιο βαθμό η ακτίνα δράσης του διευθυντή συσχετίζεται με την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών;
Προκειμένου να απαντηθούν τα ερευνητικά ερωτήματα χρησιμοποιήθηκαν τεχνικές της ποσοτικής έρευνας. Έτσι, τα δεδομένα αναλύθηκαν με τη χρήση του στατιστικού προγράμματος SPSS και του προγράμματος EQS για την εξέταση του μοντέλου δομικών εξισώσεων. Η εξέταση αποσκοπούσε στον εντοπισμό του βαθμού συσχέτισης της συναισθηματικής νοημοσύνης και της πολιτικής ικανότητας, στην ακτίνα δράσης του διευθυντή/τριας και στην επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών του.
Η έρευνα διεξήχθη κατά τη σχολική χρονιά 2010-2011 σε δημόσια σχολεία της Δημοτικής Εκπαίδευσης. Μετά από σκόπιμη δειγματοληψία, αφού επιλέχθηκαν οι διευθυντές/τριες που εργάζονται σε δημοτικά σχολεία που στελεχώνονται από περισσότερους από έξι εκπαιδευτικούς, έγινε χορήγηση των ερωτηματολογίων. Το τελικό δείγμα αποτέλεσαν 182 διευθυντές/τριες δημοτικής εκπαίδευσης και 910 εκπαιδευτικοί. Για κάθε διευθυντή/τρια αντιστοιχούσαν πέντε εκπαιδευτικοί που εργάζονταν τη συγκεκριμένη σχολική χρονιά μαζί του. Οι διευθυντές/τριες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο που αποτελείτο από δύο κλίμακες που μετρούσαν: α) τη συναισθηματική νοημοσύνη (WLEIS, Wong & Law, 2002: in Greek, Kafetsios & Zampetakis, 2008) και β) την πολιτική ικανότητα (Political skill item pool, Ferris et al, 2005). Οι εκπαιδευτικοί συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο που αποτελείτο από δύο κλίμακες που μετρούσαν: α) την άσκηση ηγεσίας (School Leadership Questionnaire, Pashiardis & Brauckmann, 2009) και β) την επαγγελματική ικανοποίηση (Brayfield, A. & Rothe, H., 1951: An index of job satisfaction).
Στη συνέχεια παρουσιάζονται τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της παρούσας έρευνας. Πρώτο αξιοσημείωτο αποτέλεσμα είναι η ισχυρή σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη συναισθηματική νοημοσύνη και την πολιτική ικανότητα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μίας νέας έννοιας της Συναισθηματικοπολιτικής Ικανότητας, η οποία είναι ο συνδυασμός συναισθηματικών και πολιτικών ικανοτήτων, που περιγράφουν καλύτερα τις κοινωνικές ικανότητες που πρέπει να διαθέτει ένας διευθυντής/τρια προκειμένου να ενεργεί αποτελεσματικά και να επιτυγχάνει την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών του. Αυτό το σημαντικό εύρημα της έρευνας, μας οδηγεί στον ισχυρισμό ότι η Συναισθηματικοπολιτική ικανότητα ίσως να μπορεί να θεωρηθεί ως ένας σημαντικός
παράγοντας που θα συμβάλει στην αποτελεσματικότητα του διευθυντή/τριας και κατ’ επέκταση αυτές οι συναισθηματικές και πολιτικές ικανότητες να τον/την καταστήσουν πιο ικανό/ή να επιτύχει τη δέσμευση των υφισταμένων του/της. Οι διευθυντές/τριες οι οποίοι/ες όχι μόνο επιδεικνύουν επιθυμία για να εφαρμόσουν συναισθηματικοπολιτικές ικανότητες, αλλά και χρησιμοποιούν αυτές τις ικανότητες αποτελεσματικά, ίσως μπορούν να γίνουν πιο αποτελεσματικοί, καθώς έχει προκύψει από την έρευνά μας ότι οι συγκεκριμένες ικανότητες σχετίζονται άμεσα με την ακτίνα δράσης του διευθυντή/τριας και ιδιαίτερα με το Επιχειρηματικό στυλ ηγεσίας που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη θετική δημόσια εικόνα του/της. Επιπρόσθετα, η Συναισθηματικοπολιτική ικανότητα των διευθυντών/τριών, όπως βρέθηκε από τα αποτελέσματά μας, συσχετίζεται θετικά με την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών και ίσως αυτό οφείλεται στο ότι αφιερώνουν αρκετό χρόνο και προσπάθεια για τη δημιουργία θετικών κοινωνικών σχέσεων στη δουλειά τους, προσπαθούν να δείχνουν γνήσιο ενδιαφέρον για τους άλλους, κατανοούν τι νιώθουν οι άλλοι πολύ καλά και είναι καλοί στη δημιουργία σχέσεων με σημαντικούς ανθρώπους του εργασιακού περιβάλλοντος.
Ταυτόχρονα, από την εξέταση του μοντέλου δομικών εξισώσεων, εξακριβώθηκε ότι η συναισθηματική νοημοσύνη και η πολιτική ικανότητα του διευθυντή/τριας έχει θετική συσχέτιση με την ακτίνα δράσης του/της. Αυτό το αξιοσημείωτο αποτέλεσμα δίνει το έναυσμα για περεταίρω μελέτη εκείνων των συναισθηματικοπολιτικών ικανοτήτων που θα ήταν επιθυμητό να διαθέτει ένας διευθυντής/τρια σχολείου προκειμένου να επιλέγει αποτελεσματικές συμπεριφορές διοίκησης ανάλογα με την περίσταση. Το εύρημα αυτό έχει πρακτική εκπαιδευτική αξία, διότι μέσα από τη χρήση της συναισθηματικής νοημοσύνης και της πολιτικής ικανότητας οι διευθυντές/τριες θα μεταχειρίζονται με δεξιοτεχνία τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με τέτοιο τρόπο που να οδηγούν τους εκπαιδευτικούς στη γρήγορη επίτευξη των συλλογικών στόχων του σχολείου. Οι αποτελεσματικοί ηγέτες είναι επιδέξιοι σε τρία ‘f’s: forming, facing and feeling public opinion (Pashiardis, 2009). Αυτό σημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί ηγέτες θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από τη δεξιοτεχνία να μετασχηματίζουν, να αντιμετωπίζουν αλλά και να συναισθάνονται τη δημόσια γνώμη, προκειμένου να άγουν και όχι να άγονται από τη μάζα. Όλες αυτές οι δεξιότητες εμπερικλείονται στη συναισθηματική νοημοσύνη και την πολιτική ικανότητα. Αποτέλεσμα των ικανοτήτων αυτών είναι ο διευθυντής/τρια να αποτελεί πρότυπο για τους
εκπαιδευτικούς και να δημιουργεί κοινωνικά δίκτυα συνεργασίας, που προάγουν την αποτελεσματικότητα των υφισταμένων. Τα ευρήματα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η οργανωσιακή συμπεριφορά του διευθυντή/τριας σχολείου δημοτικής εκπαίδευσης ίσως παίζει σπουδαίο ρόλο στην αποτελεσματικότητα του σχολικού οργανισμού, επομένως θα έπρεπε να γίνεται η κατάλληλη επιμόρφωση των ατόμων που θα προαχθούν στη θέση αυτή.
Την ίδια στιγμή σε ό,τι αφορά στη συναισθηματική νοημοσύνη, την πολιτική ικανότητα του διευθυντή/τρια και την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών, τα ευρήματα από την ανάλυση δηλώνουν ότι υπάρχει θετική συσχέτιση των δύο πρώτων ικανοτήτων στην επαγγελματική ικανοποίηση. Επίσης, όταν η ακτίνα δράσης του διευθυντή/τριας λειτουργεί ως ενδιάμεση μεταβλητή, η θετική συσχέτιση των πιο πάνω μεταβλητών στην επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών αυξάνεται. Τα ερευνητικά δεδομένα ενισχύουν την κοινωνική σημασία του συγκεκριμένου συνδρόμου, χαρακτηρίζουν την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών ως ένα βασικό παράγοντα, ο οποίος συνδέεται με την αποτελεσματικότητα των σχολείων (Zigarreli, 1996). Η σημαντικότητα των αποτελεσμάτων μας έγκειται στο γεγονός ότι ο διευθυντής/τρια αποτελεί σύμφωνα με τους Norton και Kelly (1997) αλλά και Shann (1998), μία σημαντική πηγή ικανοποίησης ή δυσαρέσκειας, έτσι καταδεικνύεται η ανάγκη οι διευθυντές/τριες σχολείων να έχουν αναπτυγμένες και να χρησιμοποιούν τόσο τη συναισθηματική νοημοσύνη, όσο και την πολιτική ικανότητά τους. Όπως προκύπτει από τα πιο πάνω, η σπουδαιότητα των ευρημάτων του συγκεκριμένου ερευνητικού ερωτήματος έγκειται στο ότι, είναι πολύ σημαντική η επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών, διότι συνδέεται με την ποιότητα και τη σταθερότητα του διδακτικού τους έργου (Perie et al., 1997). Επομένως, από τη στιγμή που η συμπεριφορά των διευθυντών/τριών αποτελεί σημαντική πηγή επαγγελματικής ικανοποίησης ή δυσαρέσκειας των εκπαιδευτικών του, θα έπρεπε να λαμβάνονται υπόψη η συναισθηματική νοημοσύνη και πολιτική ικανότητά του, όπως προέκυψε και από τα αποτελέσματα της έρευνάς μας.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι, μέσω της έρευνας αυτής, έγινε η προσαρμογή και μετάφραση της κλίμακας Political skill item pool (Ferris et al, 2005), στο κυπριακό συγκείμενο. Είναι το μοναδικό εργαλείο μέτρησης της πολιτικής ικανότητας που βρέθηκε στη διεθνή βιβλιογραφία και δεδομένου ότι βρέθηκε η πολιτική ικανότητα να έχει
θετική συσχέτιση με την ακτίνα δράσης του διευθυντή/τριας και την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών, μπορεί να αξιοποιηθεί ως εργαλείο αυτοαξιολόγησης των διευθυντών/τριών, συμβάλλοντας στην αποτελεσματικότητα των διευθυντών/τριών και κατ’ επέκταση της σχολικής μονάδας.
Η πρωτοτυπία της παρούσας έρευνας συνοψίζεται στο ότι δεν έχει εξευρεθεί ανάλογη έρευνα, η οποία να συσχετίζει τα αποτελεσματικά εκπαιδευτικά ηγετικά στυλ που πρότειναν οι Pashiardis και Brauckmann (2009) και της ικανοποίησης των εκπαιδευτικών από την εργασία τους με τις συναισθηματικές και πολιτικές ικανότητες των διευθυντών/τριών. Η μελέτη δηλαδή των τεσσάρων αυτών παραγόντων δεν έχει διενεργηθεί στο παρελθόν από άλλο ερευνητή. Το στοιχείο αυτό καθιστά την έρευνα πρωτότυπη και μοναδική στο χώρο της και προσθέτει ενδιαφέρουσες γνώσεις στο συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο. Η σημασία της παρούσας έρευνας, αλλά και η συμβολή της στην επιστήμη, καταδεικνύεται ακόμα από το γεγονός ότι πρόκειται για την πρώτη ερευνητική προσπάθεια που αναλαμβάνεται και η οποία επισημαίνει ότι οι συναισθηματικές και πολιτικές ικανότητες μπορούν να αποτελέσουν παράγοντες διαμόρφωσης αποτελεσματικών εκπαιδευτικών ηγετικών στυλ. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι, η σπουδαιότητα της παρούσας έρευνας έγκειται στο ότι μέσα από τη θεματολογία και μεθοδολογία της παρουσιάζει σε βάθος τις κοινωνικές ικανότητες (συναισθηματικές και πολιτικές) που πρέπει να διαθέτουν οι κύπριοι διευθυντές/τριες.
Όπως διαφάνηκε μέσα από την έρευνα αυτή, οι συναισθηματικές και πολιτικές ικανότητες των διευθυντών/τριών συσχετίζονται με τα αποτελεσματικά εκπαιδευτικά ηγετικά στυλ. Έτσι μπορούμε να πούμε, έστω με επιφύλαξη, ότι μπορούν να ενταχθούν στην γκάμα των χαρακτηριστικών των αποτελεσματικών κύπριων διευθυντών/τριών δημοτικών σχολείων. Μια τέτοια σχέση, αναδεικνύει τις κοινωνικές ικανότητες των διευθυντών/τριών ως ένα σημαντικό τομέα προς περαιτέρω διερεύνηση και θα μπορούν μελλοντικά να σχεδιαστούν πειραματικές ή και παρεμβατικές διαδικασίες για περαιτέρω εξέταση της περιοχής αυτής. Ακόμα, η σχέση των συναισθηματικών και πολιτικών ικανοτήτων των διευθυντών/τριών με τα αποτελεσματικά ηγετικά στυλ, όπως αυτή παρουσιάζεται με τις πολλαπλές μεθόδους συλλογής δεδομένων αποκαλύπτει παράλληλα τις ανάγκες και τις πιθανές αδυναμίες των διευθυντών/τριών στον τομέα των κοινωνικών ικανοτήτων, ώστε να αναπτυχθούν ανάλογα προγράμματα επιμόρφωσης και ανάπτυξης των
διευθυντικών στελεχών. Κάτι τέτοιο θα ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των σχολικών μονάδων, διότι όταν τα άτομα είναι γνώστες των συναισθημάτων τους, είναι πιο ικανά να τα διαχειρίζονται και να τα χρησιμοποιούν για να επηρεάσουν επιθυμητές αντιδράσεις των άλλων. Παράλληλα η Συναισθηματική Νοημοσύνη (ΣΝ) ευνοεί τις θετικές διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις (Argyle & Lu, 1990∙ Herkenhoff, 2004). Η ρύθμιση των συναισθημάτων μπορεί να προάγει ή να διευκολύνει την υιοθέτηση θετικών κοινωνικών στρατηγικών αλληλεπίδρασης (Cunningham, 1988∙ Furr & Funder, 1998∙ Langston & Cantor, 1989), όπως ευελιξία στον τρόπο σκέψης, θετική λήψη αποφάσεων κάτω από στρεσογόνες καταστάσεις και γενικά αποτελεσματικές κοινωνικές συμπεριφορές οι οποίες είναι απαραίτητες σε έναν εκπαιδευτικό οργανισμό.
Τέλος, η έρευνα αυτή θα αποτελέσει σημαντική ανατροφοδότηση για όσους φορείς ενδιαφέρονται για την εκπαιδευτική ηγεσία και μεταρρύθμιση, γιατί μπορεί να φωτίσει άγνωστες ως τώρα ικανότητες που πρέπει να διαθέτει ένας αποτελεσματικός διευθυντής/τρια. Μια τέτοια γνώση είναι σημαντική, γιατί μέσα στα πλαίσια της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης αναμένεται ότι στο εγγύς μέλλον ο ρόλος του διευθυντή/τριας θα γίνει ακόμα πιο απαιτητικός και ο ίδιος θα επιφορτώνεται με περισσότερες ευθύνες και καθήκοντα. Οι συνεχείς αλλαγές στους οργανισμούς, υπονοούν ότι οι κοινωνικές ικανότητες γίνονται όλο και πιο αναγκαίες. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι οργανισμοί όλο και λιγότερο θα πρέπει να στηρίζονται σε γραφειοκρατικές και ιεραρχικές δομές. Έτσι, θεωρούμε ότι οι συναισθηματικές και πολιτικές ικανότητες του ηγέτη παίζουν σημαντικό ρόλο στην αποτελεσματικότητα του σχολικού οργανισμού, καθώς τα σχολεία στη σημερινή εποχή αποτελούν ανταγωνιστικά και πολύπλοκα περιβάλλοντα, τα οποία απαιτούν από τον εκπαιδευτικό ηγέτη να είναι ευέλικτος στις εξωτερικές και εσωτερικές απαιτήσεις, οργανωτικός και να εξισορροπεί την ανάγκη για αλλαγή με την εξασφάλιση σταθερότητας (Dougherty, 1996∙ Lewis,Welsh, Dehler, & Green, 2002).
Ολοκληρώνοντας, τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας μας βοηθούν να επισημάνουμε ότι δύο σχετικά καινούριες έννοιες όπως η συναισθηματική νοημοσύνη και η πολιτική ικανότητα του διευθυντή/τριας, θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης, καθώς μέσα από τη δική μας έρευνα έχουν αναδειχθεί ως δύο πολύ σημαντικές μεταβλητές, οι οποίες έχουν άμεση επίδραση στην ακτίνα δράσης του διευθυντή/τριας και στην επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών. Επομένως, οι θεωρίες για την
αποτελεσματική ηγεσία ίσως χρειάζεται να αναθεωρηθούν και να εμπλουτιστούν, αφού λάβουν υπόψη τους και τις δύο πιο πάνω ικανότητες των ηγετών. | el_GR |
| dc.format.extent | xxi, 248 σ. πιν., 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.subject | Ηγεσία και Επαγγελματική ικανοποίηση -- Δημοτική εκπαίδευση | el_GR |
| dc.subject | Leadership and Job satisfaction -- Primary schools | el_GR |
| dc.title | 'Ασκηση ηγεσίας και επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών: Ο ρόλος της συναισθηματικής νοημοσύνης και της πολιτικής ικανότητας των διευθυντών/τριων σχολείων δημοτικής εκπαίδευσης | el_GR |
| dc.type | Διδακτορική Διατριβή | el_GR |
| dc.contributor.committeemember | Ζεμπύλας, Μιχαλίνος | |
| dc.contributor.committeemember | Κενδέου, Παναγιώτα | |
| dc.contributor.committeemember | Ηλιοφώτου-Μένον, Μαρία | |
| dc.contributor.committeemember | Σταύρου-Κωστέα, Ελένη | |
| dc.description.translatedabstract | Emotional intelligence, political skill, exercising leadership (leadership styles) of primary school Principals and job satisfaction of teachers, are research areas which for many decades, continue to have great interest in the field of educational management and leadership. The review of international research literature shows that the four areas mentioned above have been explored mostly independently. Through the development of a dynamic model an attempt was made towards coupling (or conjugating) and co-examining these areas.
Today's schools are competitive and complex environments that require school Principals to balance the need for change with stability. In this context it is necessary to investigate the social competences of the Principal that will shield him/her to effectively cope with modern changes. This research, which supports the need for expansion of the theories for the exercising of effective leadership, investigates whether emotional intelligence and political capacity of school Principals influence the way of exercising leadership and of the job satisfaction of his/her teachers. It is noted that in this study as an exercise of leadership, the leadership behaviours of the Principal are perceived, through the adoption of leadership styles.
Specifically, the research within the framework of a structural equation model sought to answer the following questions:
1) To what extent the emotional and political skills of Principals correlate to leadership styles (Instructional Style, Structuring Style, Entrepreneurial Style, Participative Style Personnel Development Style)?
2) To what extent the emotional and political skills of Principals correlate to the job satisfaction of their teachers?
3) To what extent the emotional skills of the Principal (e.g. the ability to recognize emotions of others) have an impact on his/her political skills (social awareness, interpersonal influence, networking ability and apparent sincerity), and vice versa?
4) To what extent the effective leadership styles of the Principal have positive influence to the job satisfaction of teachers?
As regards to the methodology, quantitative research methods were used to conduct the research. Specifically, the data analysis was performed using the statistical program
SPSS and the EQS program for the development of both structural equation models and analysis. The use of analysis aimed at identifying the effects of emotional intelligence and policy capacity, within the scope of action of the Principal and the job satisfaction of his/her teachers.
The research was conducted during the school year 2010-2011 in public schools of Primary Education. A purposive sample was chosen with the selection of Principals working in elementary schools staffed with more than six teachers. The final sample consisted of 182 Principals of elementary schools and 910 teachers. For each Principal there was a representation of five teachers working the particular school year with him/her. The Principals completed a questionnaire that consisted of two scales that measured: a) emotional intelligence (WLEIS, Wong & Law, 2002: in Greek, Kafetsios & Zampetakis, 2008) and b) the political capacity (Political skill item pool, Ferris et al, 2005). Teachers completed a questionnaire that consisted of two scales that measured: a) leadership styles (School Leadership Questionnaire, Pashiardis & Brauckmann, 2009) and b) job satisfaction (Brayfield, A. & Rothe, H., 1951: An index of job satisfaction).
The following are the most interesting findings of this investigation. The first remarkable result is the strong relationship between emotional intelligence and political capacity, thus creating a new concept the Emotional-Political Capacity, which is the combination of emotional and political skills that best describe the social skills that a Principal should have in order to act effectively and achieve job satisfaction of his/her teachers. This important research finding leads us to the assertion that Principals who are characterized by high emotional and political skills to be more able to lead the organization to change and achieve the commitment of their employees. Principals who demonstrate not only the desire to implement emotional and political skills, but use these skills effectively, they can become more effective, as it has emerged from our research that these skills directly influence the scope of action (radius) of the Principal and are directly related with the Entrepreneurial style that gives particular emphasis in his/her positive public image. Additionally, Principals who demonstrate emotional and political competences, as found by our results, have a positive effect on job satisfaction of teachers since they devote enough time and effort in order to create positive social relationships at work, trying to show
genuine concern for others, understand very well the feelings of others and are good at building relationships with key people in the workplace.
Simultaneously, the analysis revealed that the emotional intelligence and the political skill of the Principal have a positive correlation to his/her radius of action. This remarkable result gives the impetus for further study of those emotional and political skills that a school Principal should have, in order to choose effective behaviours depending on the situation he/she is faced with. This finding has educational value because through the use of emotional intelligence and political ability, Principals will skillfully handle the social interactions in such ways that will lead teachers to quickly achieve the collective goals of the school. Effective leaders are skilled in three 'f's: forming, facing and feeling public opinion (Pashiardis, 2009). This means that educational leaders should be characterized by the skill to transform, to respond and to become aware of the public opinion in order to lead and not to be lead from the mass. All these skills are encompassed in emotional intelligence and political skill. The result of these abilities is the Principal to be a role model for teachers and to create social networks of cooperation that promote the effectiveness of the subordinates. These findings lead us to the conclusion that the organizational behaviour of the elementary school Principal plays an important role in the effectiveness of the school organization, therefore an appropriate training should be given to those who will be promoted to this position.
At the same time in regard to the emotional intelligence, the political skill of the Principal and the job satisfaction of teachers, the findings from the analysis indicate that there is positive correlation of the first two competencies to job satisfaction. Also when the scope of action of the Principal serves as an intermediate variable, their positive correlation on the job satisfaction of teachers increases. Research findings support the social importance of this syndrome and characterize the job satisfaction of teachers as a key factor, which is linked to the effectiveness of schools (Zigarreli, 1996). The significance of our results is that the Principal, in accordance to Norton and Kelly (1997) and Shann (1998), is an important source of satisfaction or dissatisfaction, so the need arises for school principals to have developed and use both emotional intelligence and political ability. Therefore, since the behaviour of Principals is an important source of job satisfaction or dissatisfaction of
their teachers, their emotional intelligence and political ability should be taken into account, as it has been revealed by the results of our research.
Moreover, it is noteworthy to mention the adaptation and translation of the scale ‘Political skill item pool’ (Ferris et al., 2005), to the Cyprus context. It is the only tool for measuring the political ability that was found in the international literature and as it has been found that the political ability acts positively in the scope of action of the Principal and to the job satisfaction of teachers, this scale can be used as a tool for self-assessment of Principals, contributing to the effectiveness of Principals and that of their school.
The originality of this research is further summarized in that no similar survey has been found that correlates the effective educational leadership styles proposed by Pashiardis and Brauckmann (2009) and the satisfaction of teachers from their work, with the emotional and political skills of Principals. The study of these four factors has not been performed previously by any other researcher. This aspect constitutes the study as unique and original in its field and adds interesting insights in this field of scientific inquiry. The importance of this research and its contribution to science, is also illustrated by the fact that this is the first research effort undertaken, which indicates that the emotional and political skills may be factors of shaping effective educational leadership styles. In conclusion, we would say that the importance of this research is that, through its exploration of the above topics and its methodology, provides us with an indepth analysis of the social skills that Cypriot Principals should possess.
As revealed through this piece of research, the emotional and political skills of Principals are related to educational leadership styles. Therefore, we can suggest, that they can be included in the range of characteristics of effective Cypriot principals of primary schools. Such a relationship highlights the social skills of Principals as an important area for further research and in the future it would be possible to design experimental or interventional procedures for further examination of this field. Also, the relationship of emotional and political skills of Principals with effective leadership styles, as it is presented by multiple methods of data collection, reveals the needs and potential weaknesses of Principals in the social skills sector. Therefore, the need arises to develop appropriate training and development programs for Principals. This would enhance the effectiveness of schools, because when people are aware of their emotions, they are more able to manage
and use them in order to influence the desired reactions of others. Similarly, the emotional intelligence favours the positive interpersonal interactions (Argyle & Lu, 1990; Herkenhoff, 2004). The handling of emotions may promote or facilitate the adoption of positive social interaction strategies (Cunningham, 1988; Furr & Funder, 1998; Langston & Cantor, 1989), such as flexibility in thinking, positive decision making under stressful situations and generally effective social behaviours that are necessary in an educational institution.
Finally, this research will provide important feedback to those organizations interested in educational leadership and reform, as it can illuminate (unknown until now) abilities that an effective Principal must have. Such knowledge is important because within the framework of the current Educational Reform efforts in Cyprus, it is expected that in the near future the role of the Principal will become more demanding and he/she will be assigned with more responsibilities and duties. The continuous changes in organisations suggest that social skills are increasingly essential. Researchers believe that organizations should rely less on bureaucratic and hierarchical structures. Thus, we consider that emotional and political skills of the leader play an important role in the effectiveness of the school organization, as schools in today’s era are competitive and complex environments that require the educational leader to be flexible in external and internal requirements, organizational and to balance the need for change with stability (Dougherty, 1996; Lewis, Welsh, Dehler, & Green, 2002).
In conclusion, the results of this study indicate that two relatively new concepts, the emotional intelligence and the political skill of the Principal should be subjects of study, as through our own research they have emerged as two very important variables that have direct impact on the scope of action of the Principal and on the job satisfaction of teachers. Therefore, the theories of effective leadership perhaps should be revised and enriched, taking into account both of the above skills of leaders. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
