| dc.contributor.advisor | Κράϊας, Γιώργος | |
| dc.contributor.author | Σπυράκη, Βαρβάρα | |
| dc.contributor.other | Spyraki, Varvara | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2024-02-22T09:58:38Z | |
| dc.date.available | 2024-02-22T09:58:38Z | |
| dc.date.copyright | 2024-02-22 | |
| dc.date.issued | 2023-12 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2023/00187 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/5778 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Στην παρούσα διατριβή διερευνάται η λειτουργία των μοτίβων σε 5 θεατρικά έργα του Βασίλη Κατσικονούρη: Το Γάλα (2006), Οι Αγνοούμενοι (Μια ενδιαφέρουσα ζωή) (2008), Tο Μπουφάν της Χάρλεϋ ή Πάλι καλά… και ο Μάκης (2011), Καγκουρό (2016). Το μοτίβο ως θεατρικό σημείο διατρέχει συνεκτικά ως αρμός το θεατρικό κείμενο και λειτουργεί συνειρμικά όπως το leitmotiv στη μουσική. Ερευνήθηκαν κοινά χαρακτηριστικά και κοινές κοινωνικές και ατομικές ψυχολογικές συνιστώσες, που οδήγησαν στη συνδυαστική προσέγγιση των κειμένων υπό το πρίσμα των κοινών μοτίβων που διαπιστώθηκαν. Οι ήρωες μοιάζουν να συνομιλούν και να συμπορεύονται για να ξεφύγουν από το αδιέξοδο πανανθρώπινων υπαρξιακών ερωτημάτων. Η ανάλυση των κειμένων συνοδεύεται από ενδελεχή μελέτη της βιβλιογραφίας, όσον αφορά τον ορισμό της έννοιας του μοτίβου και του εντοπισμού του σε συνδυαστική μελέτη των πέντε έργων, ξεπερνώντας τα όρια της θεατρικής σύμβασης που κάθε ένα από αυτά ορίζει, ιδωμένα ως ένα ενιαίο θεατρικό σύνολο στο οποίο ο κάθε ήρωας αποτελεί προηγούμενο ή συνέχεια του άλλου. Στόχος είναι η ανάλυση από κοινού των πέντε μοτίβων που, από ετερόκλητες αφετηρίες διαφορετικών θεατρικών έργων, αναδεικνύουν χαρακτήρες διαχρονικούς που επιτελούν μια συλλογική προσπάθεια ψυχικής αναζήτησης, κοινωνικής αφύπνισης και απόδοσης υπαρξιακού νοήματος, με φόντο τους προβληματισμούς της σύγχρονης πραγματικότητας.
Τα τέσσερα κύρια μοτίβα αναλύονται σε επιμέρους υπο-μοτίβα που αναδεικνύουν τη σπουδαιότητα, αλλά και τη διαχρονικότητά τους σε επίπεδο κοινωνικής, ψυχικής και υπαρξιακής αναζήτησης. Το πρώτο μοτίβο είναι αυτό της μοναξιάς, το οποίο αναλύεται μέσω της απώλειας, της μετανάστευσης, της κοινωνικής ή ψυχικής «εξορίας, του φόβου και, τέλος, της απόπειρας αληθινής επικοινωνίας που κάνουν οι ήρωες στην απέλπιδα προσπάθειά τους για ψυχική επαφή, αποδοχή και κατανόηση. Στη συνέχεια, το δεύτερο μοτίβο, η ήττα των ηρώων από την ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, προσεγγίζεται μέσω των υπο-μοτίβων της αναζήτησης ευτυχίας, της απόπειρας απόδρασης, του συμβιβασμού ή υποταγής όπου οδηγείται ο καθένας και της «θυσίας» κάποιων από αυτούς στην άρνησή τους να ενσωματωθούν σε αυτό που ορίζεται ως ευτυχισμένη κανονικότητα. Το τρίτο μοτίβο αφορά τη διατήρηση της μνήμης μέσα από την προσκόλληση στο παρελθόν, την άγνοια, τον φόβο της γνώσης και την επιλογή μιας επιφανειακής ζωής που φαίνεται να εξασφαλίζει μια επισφαλή ψευδαίσθηση ευτυχίας. Η ανάλυση του τέταρτου μοτίβου, της κοινωνικής δυσπροσαρμοστικότητας, αποκαλύπτει τους μηχανισμούς μέσω των οποίων οι ήρωες αντιστέκονται στη λήθη, θεωρούμενοι ψυχικά ασθενείς, τον τρόπο με τον οποίο επουλώνουν τα τραύματά τους, την αποστολή-χρέος που έχουν αναλάβει και την ψευδαίσθηση ως διαφυγή από την πραγματικότητα. | el_GR |
| dc.format.extent | vii, 75 σ. ; 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | el_GR |
| dc.subject | Κατσικονούρης, Βασίλης, 1960- | el_GR |
| dc.subject | Θέατρο -- Μοτίβα | el_GR |
| dc.subject | Theater -- Motifs | el_GR |
| dc.title | Η λειτουργία των μοτίβων στη δραματουργία του Βασίλη Κατσικονούρη: Το Γάλα, Οι Αγνοούμενοι (Μια ενδιαφέρουσα ζωή), Καγκουρό, Tο Μπουφάν της Χάρλεϋ ή Πάλι καλά… και Ο Μάκης. | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | This thesis explores the concept of motif in 5 plays by Vassilis Katsikonouris: To Gala (2006), Oi Agnooumenoi (Mia Endiaferousa Zoi) (2008), To Mpoufan tis Halrey or Pali Kala... and Makis (2011) and Kangouro (2016). The motif as a theatrical point runs the theatrical text coherently like a joint and functions associatively according to the leitmotiv in music. Common characteristics and common social and individual psychological elements are investigated, leading to the combined approach of the texts, enlightened by the common patterns found. The heroes seem to be conversing and teaming up in their attempt to escape the impasse of universal human existential interrogations. The analysis of the texts is accompanied by a thorough study of the bibliography regarding the definition of the concept of the motif and its research through a combined study of the five plays, overcoming the limits of the theatrical convention defined by each of them, now seen as a unique theatrical ensemble in which each hero is a precedent or continuation of the other. The goal is to jointly analyse the five motifs that, from diverse starting points of different plays, highlight timeless types of characters who make a collective effort for mental exploration, social awakening and interpretation of the meaning of their existence, within the template of modern reality.
The 4 motifs are being analysed in individual sub-motifs that highlight not only their importance, but also their endurance at the level of social, mental and existential pursuit. The first motif is that of loneliness, which will be analysed through the loss, migration, social or mental exile, fear and finally the attempt of the heroes for intimate human communication in their desperate pursuit for emotional contact, acceptance and understanding. Then the second motif, the defeat of the heroes by the vanity of human existence, will be approached through the sub-motifs of the hunt for happiness, the attempt to escape, the compromise or submission to which each of them is driven, and the "sacrifice" of some because they refuge to integrate into a fake happy regularity. The third pattern concerns the preservation of memory through attachment to the past, the ignorance, the fear of knowledge, and the choice of a superficial life that seems to ensure a hazardous illusion of happiness. The analysis of the fourth pattern, social instability, will reveal the mechanisms through which the heroes resist to oblivion by being considered mentally ill, the way they heal their wounds, the mission-debt they have undertaken, and the illusion as a mode to escape reality. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
