Η μορφή και ο ρόλος και η αλληλεπίδραση του πιστωτικού κινδύνου με άλλους τραπεζικούς κινδύνους κατά την κρίση ενυπόθηκων δανείων του 2008 εως το 2014 ("η Κρίση") στο ενεργητικό των μεγαλύτερων τραπεζικών ιδρυμάτων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τις Εποπτικές Αρχές και οι αλλαγές που δρομολογήθηκαν στο εποπτικό πλαίσιο ως αποτέλεσμα
Abstract
Η εργασία αυτή έχει ως στόχο να ετοιμάσει ένα πορτρέτο του πιστωτικού κινδύνου των τεσσάρων μεγαλύτερων τραπεζών της Ευρώπης και των τεσσάρων μεγαλύτερων τραπεζών των ΗΠΑ, για να καθοριστεί με αυτό τον τρόπο η μορφή που αυτός απέκτησε κατά την περίοδο της κρίσης. Συναφείς με αυτό στόχοι της παρούσας εργασίας αποτελούν η εξέταση των μεταβολών στο σχήμα και την δομή των τραπεζών διαχρονικά και πώς αυτό υποβοήθησε ουσιαστικά αυτή την μορφή του πιστωτικού κινδύνου, ποιο ρόλο έπαιξαν τα χρηματοοικονομικά προϊόντα και ειδικότερα τα παράγωγα προϊόντα σε αυτή την κατάσταση και ποιο ρόλο διαδραμάτισαν οι εποπτικές αρχές και οι κυβερνήσεις.
Η μεθοδολογία έρευνας που ακολουθήθηκε επιλέχθηκε για να μπορέσει να δώσει τις πιο ακριβής και εμπεριστατωμένες απαντήσεις στους στόχους που τέθηκαν. Συγκεκριμένα, μελετήθηκε το θεωρητικό υπόβαθρο γύρω από τους βασικότερους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες, χρησιμοποιώντας την δομή των οδηγιών της συνθήκης της Βασιλείας, έπειτα έγινε ανάλυση της εξέλιξης των οδηγιών της επιτροπής αυτής, για να κλείσει το θεωρητικό πλαίσιο με την ανάλυση των γεγονότων της κρίσης. Για την ανάλυση του πιστωτικού κινδύνου και άλλων πληροφοριών έγινε συλλογή στοιχείων από τις ελεγμένες οικονομικές καταστάσεις των τραπεζών όπως αυτές δημοσιεύονται προς συμμόρφωση με τους διάφορους κανονισμούς.
Τα συμπεράσματα της ανάλυσης που προηγήθηκε έδωσαν αρκετά ξεκάθαρες απαντήσεις στα ερωτήματα που τέθηκαν εξαρχής. Από την ανάλυση των δεδομένων αποδείχθηκε ότι ο πιστωτικός κίνδυνος διογκώθηκε κατά την διάρκεια της υπό εξέταση περιόδου. Δραματικό ρόλο είχαν τόσο τα χρηματοοικονομικά προϊόντα που σχεδιάστηκαν και αύξησαν τον πιστωτικό κίνδυνο, όσο και ο αποπροσανατολισμός των τραπεζών από τον αρχικό σκοπό λειτουργίας τους, αλλά και οι κυβερνήσεις που υποβοήθησαν την κατάσταση με τις αποφάσεις τους.