| dc.contributor.advisor | Μπελλάλη, Θάλεια | |
| dc.contributor.author | Μαντζάνα, Μαρία | |
| dc.contributor.other | Mantzana, Maria | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2015-08-24 | |
| dc.date.accessioned | 2015-08-24T11:29:02Z | |
| dc.date.available | 2015-08-24T11:29:02Z | |
| dc.date.copyright | 2014-12 | |
| dc.date.issued | 2015-08-24 | |
| dc.identifier.other | ΔΜΥ/2014/00298 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/2049 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Εισαγωγή: Οι ασθενείς που βρίσκονται σε διαδικασία απεξάρτησης με χορήγηση μεθαδόνης παραμένουν επί μακρόν, έως και διά βίου, σε αυτό το θεραπευτικό πρόγραμμα.. Το γεγονός αυτό, τους επιτρέπει να αναβαθμίζουν συνολικά την ποιότητα ζωής τους. Ωστόσο, συχνά, ενώ η σωματική τους υγεία βελτιώνεται στα αρχικά στάδια της θεραπείας, η ψυχική τους υγεία επιδεινώνεται, αφού επιμέρους τομείς της ζωής τους δε βελτιώνονται, αντιθέτως υποβαθμίζονται.
Σκοπός: H παρούσα διατριβή αποσκοπεί να μελετήσει την ποιότητα ζωής των ασθενών που βρίσκονται σε θεραπευτικό πρόγραμμα χορήγησης μεθαδόνης και να καταγράψει την υποκειμενική αντίληψη της σωματικής και ψυχικής τους υγείας.
Υλικό- Μέθοδος: Πρόκειται για μια αναλυτική συγχρονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε μία θεραπευτική μονάδα μεθαδόνης του ΟΚΑΝΑ σε δείγμα 108 ασθενών. Η συλλογή των δεδομένων έγινε από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 2013 και χορηγήθηκε στους συμμετέχοντες ανώνυμο αυτοσυμπληρούμενο ερωτηματολόγιο, το πρώτο μέρος του οποίου περιείχε ερωτήσεις καταγραφής κοινωνικο-δημογραφικών στοιχείων, ενώ το δεύτερο μέρος περιελάμβανε το ερωτηματολόγιο SF-12 (Short Form 12-Item Health Survey) των Ware, Kosinski & Keller (1995) και το Symptom Checklist-90-R (SCL-90-R) του Derogatis (1977).
Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με στατιστικές μεθόδους της περιγραφικής και επαγωγικής στατιστικής. Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το Στατιστικό Πακέτο SPSS (version 20).
Αποτελέσματα: Όσο αυξάνεται ο χρόνος παραμονής στο πρόγραμμα μεθαδόνης, οι ασθενείς παρουσιάζουν αρχικά βελτίωση της σωματικής τους υγείας μέχρι τα δυο χρόνια, αλλά στη συνέχεια παρατηρείται επιδείνωση της σωματικής και της ψυχικής τους υγείας, γεγονός που επηρεάζει συνολικά της ποιότητα ζωής τους. Πιο συγκεκριμένα, οι θεραπευόμενοι, οι οποίοι είχαν τη μικρότερη διάρκεια παραμονής στο πρόγραμμα μεθαδόνης, είχαν καλύτερη σωματική υγεία και συγκεκριμένα τα άτομα τα οποία παρακολουθούσαν το πρόγραμμα απεξάρτησης για 6-10 έτη είχαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερη τιμή στην κλίμακα της σωματικής υγείας σε σύγκριση με αυτούς που παρακολουθούσαν το πρόγραμμα για 11-15 έτη (p=0,046). Όσον αφορά την ψυχική υγεία, οι θεραπευόμενοι με τη μικρότερη διάρκεια παραμονής στο πρόγραμμα είχαν μία τάση καλύτερης μέσης τιμής στην υποκλίμακα της ψυχικής υγείας (p=0,079). Οι θεραπευόμενοι, οι οποίοι είχαν τη μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής στο πρόγραμμα μεθαδόνης (11-15 έτη), είχαν και υψηλότερες τιμές στις υποκλίμακες της σωματοποίησης (p=0,016), της ψυχαναγκαστικότητας-καταναγκαστικότητας (p=0,036), καθώς επίσης και την τάση να είναι υψηλότερες οι τιμές τους στην υποκλίμακα του γενικού δείκτη συμπτωμάτων (p=0,063) και του δείκτη ενόχλησης θετικών συμπτωμάτων (p=0,055) σε σύγκριση με τους υπόλοιπους θεραπευόμενους.
Μεταξύ των δύο φύλων, οι γυναίκες είχαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερες τιμές στις υποκλίμακες της σωματοποίησης, της κατάθλιψης, του ψυχωτισμού, και του δείκτη ενόχλησης θετικών συμπτωμάτων, καθώς επίσης και μία τάση υψηλότερων τιμών στις υποκλίμακες της ψυχαναγκαστικότητας-καταναγκαστικότητας (p=0,076) και του άγχους (p=0,072). Όσον αφορά την οικογενειακή κατάσταση, οι χήροι είχαν μία τάση υψηλότερης τιμής στην υποκλίμακα του ψυχωτισμού (p=0,067) σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. Όσον αφορά την εργασιακή κατάσταση, οι συνταξιούχοι είχαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερη τιμή στο σύνολο των θετικών συμπτωμάτων σε σύγκριση με τους υπόλοιπους και συγκεκριμένα αυτή η διαφορά εντοπίστηκε στη σύγκριση μεταξύ των συνταξιούχων και των εργαζόμενων (p=0,006).
Συμπεράσματα: Η παρούσα ποσοτική μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς που βρίσκονται σε πρόγραμμα απεξάρτησης με χρήση μεθαδόνης παρουσιάζουν επιδείνωση της σωματικής και ψυχικής υγείας τους, κατά συνέπεια δυσχεραίνεται και η ποιότητα ζωής τους, καθώς αυξάνεται ο χρόνος παραμονής τους στο πρόγραμμα. Γι’ αυτό και απαιτείται η χάραξη νέας φιλοσοφίας των προγραμμάτων μεθαδόνης με διαφορετική στοχοθεσία και με διαφορετικά κριτήρια. | el_GR |
| dc.format.extent | 80 σ. 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Ποιότητα ζωής ασθενών | el_GR |
| dc.subject | Quality of life in patients | el_GR |
| dc.subject | Ποιότητα ζωής -- Θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης | el_GR |
| dc.subject | Quality of life -- Therapeutic treatment program of detoxification | el_GR |
| dc.title | Διερεύνηση της ποιότητας ζωής ασθενών που βρίσκονται σε πρόγραμμα απεξάρτησης με χρήση μεθαδόνης | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Introduction: Patients, who are in the process of detoxification with methadone, remain long, up to lifelong, in this therapeutic program. This allows them to enhance their overall quality of life. However, often, while physical health is improved in the early stages of treatment, mental health worsens and specific aspects of their lives are degrade instead of improving.
Aim: To explore the quality of life of patients in methadone treatment programs and to describe their subjective perception of their physical and mental health.
Material- Method: An analytic cross-sectional survey of a therapeutic unit methadone of OKANA took place from October to December 2013. A hundred and eight patients were asked to fill-in an anonymous self-reporting questionnaire, with questions monitoring the socio-demographic data of the sample, while the second part consisted of the SF-12 questionnaire (Short Form 12-Item Health Survey) and the Symptom Checklist-90-R (SCL-90-R). Data analysis was conducted with descriptive and inferential statistics on SPSS (version 20).
Results: As the residence time in a methadone program increases, patients initially exhibit an improved physical health status, especially for the first two years, but then a deterioration of their physical and mental health was observed. This affects their overall quality of life. More specifically, patients who had the shortest stay in the methadone program had better physical health. In particular, the people who have attended the program for 6-10 years had a statistically significant higher rate in the scale of physical health compared with those that have attended the program for 11 to 15 years (p = 0,046). Concerning mental health, patients who have participated in the program for shorter time, had a tendency of scoring a better average in the mental health subscale (p = 0,079). Patients, who had the longest duration of stay in the methadone program (11-15 years), had higher values in the subscales of somatization (p = 0,016) and in obsessive and compulsive scales (p = 0,036). They also tended to score higher in the general symptom index subscale (p = 0,063) and the discomfort of positive symptoms index (p = 0,055) in comparison with the other participants.
As far as gender is concerned, women had significantly higher values in the subscales of somatization, depression, psychotism, and in the discomfort of positive symptoms index, as well as a trend of higher scoring in the subscales of obsession and compulsion (p = 0,076) and the anxiety scale (p = 0,072). Regarding the marital status variable, widowers had a trend of scoring higher rates on the psychotism subscale (p = 0,067) compared to the other participants. Regarding the employment status variable, pensioners had a statistically significant higher rate in the total score of the positive symptoms and in particular the difference was increased when a comparison between pensioners and the employed participants was attempted (p = 0,006).
Conclusions: This quantitative study showed that patients who are in treatment for addiction using methadone have lower levels of physical and mental health, or else quality of life, as the residence time in the program increases. Therefore, a new philosophy and approach for methadone programs, with different goals and criteria, is necessary. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
