| dc.description.abstract | Εισαγωγή: Στην πρόσφατη βιβλιογραφία σπανίζουν οι συστηματικές μελέτες που αφορούν στη σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής (ΣΥΠΖ) μετά από διενέργεια ολικής αρθροπλαστικής επιφανείας ισχίου (ΟΑΕΙ). Πρωτεύων σκοπός αυτής της μελέτης είναι η διερεύνηση της επίπτωσης της αρθροπλαστικής επιφανείας του ισχίου στα γενικά εργαλεία σχετιζόμενα με την υγεία ποιότητας ζωής και εξειδικευμένα εργαλεία για την ασθένεια και την άρθρωση του ισχίου. Δευτερεύοντες σκοποί είναι η διερεύνηση της αναφερόμενης από τον ασθενή μετεγχειρητικής λειτουργίας του και της ικανοποίησής του, καθώς και η αναγνώριση των αδυναμιών και των περιορισμών των υπαρχουσών ερευνών.
Μεθοδολογία: Συστηματική αναζήτηση της βιβλιογραφίας (MEDLINE, CINAHL και CENTRAL) διενεργήθηκε με σκοπό την αναγνώριση σχετικών ερευνών που δημοσιεύθηκαν από τον Ιανουάριο του 2000 στην αγγλική γλώσσα. Πρωτότυπες μελέτες που συμπεριλάμβαναν τουλάχιστον 10 σκελετικά ώριμους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ΟΑΕΙ και αναφέρουν τα αποτελέσματα γενικών ΣΥΠΖ μέτρων με ελάχιστη διάρκεια παρακολούθησης 6 μηνών μελετήθηκαν για συμπερίληψη στην έρευνα. Οι έρευνες που συμπεριλάμβαναν ασθενείς που υποβλήθηκαν ταυτόχρονα και σε άλλες αντικαταστάσεις μέσω προθέσεων αποκλείστηκαν από την παρούσα ανασκόπηση. Ο υπολογισμός της Σταθμισμένης Μέσης Διαφοράς (ΣΜΔ) και του αντίστοιχου 95% διαστήματος εμπιστοσύνης διενεργήθηκε με τη βοήθεια της γενικής μεθόδου αντίστροφης διακύμανσης χρησιμοποιώντας το μοντέλο τυχαίων επιδράσεων. Η στατιστική ανάλυση διενεργήθηκε με τη βοήθεια του προγράμματος RevMan 5.3.
Αποτελέσματα: Με τη βιβλιογραφική ανασκόπηση αναγνωρίστηκαν 12 μελέτες, οι οποίες περιλάμβαναν συνολικά 1898 ασθενείς (2123 αρθροπλαστικές ισχίου). Η μέση ηλικία ήταν 50,7 έτη (εύρος, 14-82 έτη), ο μέσος δείκτης μάζας σώματος ισούνταν με 27,19 χγ/μ2 και η αναλογία γυναικών ήταν 25,8%. Η οστεοαρθρίτιδα ήταν η πιο συχνά διαγνωσμένη ασθένεια (83,5%). Τα μέτρα ΣΥΠΖ αναλύθηκαν για μέσο χρονικό διάστημα παρακολούθησης 4 ετών (εύρος 0,5 – 11,0 έτη). Το Short-Form-12 παρουσίασε σημαντική βελτίωση όσον αφορά τη σωματική συνιστώσα (ΣΜΔ 2,31, p<0,001) και την ψυχική συνιστώσα (ΣΜΔ 0,35, p=0,05). Ένα ακόμα μέτρο της γενικής υγείας, το EuroQol-5D, επέδειξε μια σημαντική βελτίωση (ΣΜΔ 1,26, p<0,0001). Τα εξειδικευμένα εργαλεία για την ασθένεια ήταν επίσης βελτιωμένα (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) συνολική βαθμολογία (ΣΜΔ 2,9, p<0,00001) και οι υποκατηγορίες για τον πόνο (ΣΜΔ 2,96, p<0,00001), την ακαμψία (ΣΜΔ 2,20, p<0,00001) και τη λειτουργία (ΣΜΔ 2,74, p<0,00001). Τα εξειδικευμένα εργαλεία για την άρθρωση του ισχίου βελτιώθηκαν επίσης αξιοσημείωτα (Harris Hip Score: ΣΜΔ 3,53, p<0,00001, Oxford Hip Score: ΣΜΔ 3,26, p<0,001). Η λειτουργική κατάσταση (University of California, Los Angeles activity scale: ΣΜΔ 1,57, p<0,00001) βελτιώθηκε παρομοίως και ο βαθμός ικανοποίησης των ασθενών ήταν επίσης ικανοποιητικός. Τέλος, αναγνωρίστηκε σημαντική ετερογένεια μεταξύ των μελετών και χαμηλός βαθμός σφάλματος δημοσίευσης.
Συμπεράσματα: Η κλινική εφαρμογή της ολικής αρθροπλαστικής επιφανείας ισχίου επέδειξε σημαντικές βελτιώσεις. Η σωματική συνιστώσα, τα εξειδικευμένα εργαλεία μέτρησης της ΣΥΠΖ για την άρθρωση του ισχίου και την ασθένεια παρουσίασαν τη μεγαλύτερη βελτίωση. | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Introduction: Current literature lacks of systematic reviews related to the health-related quality of life (HRQOL) after total hip resurfacing arthroplasty. Primary aim of this study was to investigate the effect of total hip resurfacing arthroplasty on general HRQOL and disease- or hip-specific measures. Secondary aim was to evaluate the patient-reported postoperative function and satisfaction and identify the weaknesses and limitations of available studies.
Methods: A systematic review of the literature (MEDLINE, CINAHL and CENTRAL) was performed to identify relevant articles published after January 2000 in English language. Original studies enrolling at least ten skeletally mature patients who underwent total hip resurfacing arthroplasty and reporting on general health-related quality of life measures with a minimum follow-up of 6 months were considered for inclusion. Studies enrolling patients subjected to other types of joint replacement simultaneously were rejected. The Standardized Mean Difference (SMD) between postoperative and preoperative HRQOL outcomes was obtained with a random effects model and the statistical analysis was performed using RevMan 5.3.
Results: The literature search identified 12 studies, which included a total of 1898 patients (2123 hip resurfacings). Mean age was 50.7 years (range, 14-82), mean body mass index was 27.19 kg/m2 and proportion of females was 25.8%. Osteoarthritis was the most common diagnosis (83.5%). HRQOL outcomes were analysed after a mean follow-up duration of 4.0 years (range, 0.5 – 11.0 years). The Short-Form-12 exhibited significant improvement in physical component scores (SMD 2.31, p<0.001) and mental component scores (SMD 0.35, p=0.05). An additional measurement of general health with EuroQol-5D demonstrated a significant improvement (SMD 1.26, p<0.0001). The disease-specific quality of life outcomes as measured with Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) global score (SMD 2.9, p<0.00001) and the subscales of pain (SMD 2.96, p<0.00001), stiffness (SMD 2.20, p<0.00001) and function (SMD 2.74, p<0.00001) were improved. The hip-specific outcome measures improved also markedly (Harris Hip Score: SMD 3.53, p<0.00001, Oxford Hip Score: SMD 3.26, p<0.001). The functional status (University of California, Los Angeles activity scale: SMD 1.57, p<0.00001) was also improved postoperatively and the patient satisfaction was favorable. Finally, significant heterogeneity between studies and low publication bias was identified.
Conclusions: The clinical application of resurfacing arthroplasty exhibited significant improvements. Physical component scores, hip- and disease-specific HRQOL measures showed the greatest improvement. | el_GR |
