Η Ελληνική Πολιτιστική Διπλωματία στον 21ο αιώνα: Η περίπτωση της έκθεσης "Παρίσι-Αθήνα". Η γέννηση της νεότερης Ελλάδας, 1675-1919
Επιτομή
Η σημασία της πολιτιστικής διπλωματίας αποτελεί κυρίαρχο μέλημα για την εξωτερική πολιτική κάθε χώρας. Η Ελλάδα, δεδομένης της θέσης της στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, ως γενέτειρα του πολιτισμού με πλούσια αρχαία πολιτιστική κληρονομιά, αλλά και λόγω της συμμετοχής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε παγκόσμιους οργανισμούς όπως UNESCO, έχει αναπτύξει μια πολιτιστική εξωτερική πολιτική, η οποία αποτελεί πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση για μελέτη. Η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να παρουσιάσει και να χαρτογραφήσει την πολιτιστική διπλωματία της Ελλάδας στον 21ο αιώνα. Επιλέγουμε ως μελέτη περίπτωσης την έκθεση «Παρίσι – Αθήνα. Η γέννηση της νεότερης Ελλάδας, 1675- 1919», η οποία φιλοξενείται στο μουσείου του Λούβρου στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για την επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση του 1821, και συγκεκριμένα πώς τα έργα που επέλεξε να εκθέσει η Εθνική Πινακοθήκη και η επιμελητική προσέγγιση λειτουργούν ως φορείς πολιτιστικής διπλωματίας της χώρας.
Αρχικά, παρατίθενται οι βασικές έννοιες και ορισμοί που χρησιμοποιούνται ως μέσα κατανόησης της πολιτιστικής πολιτικής και διπλωματίας. Ακολούθως παρουσιάζεται ιστορικά ο ρόλος της πολιτιστικής πολιτικής στην Ελλάδα, ώστε να μπορέσει να γίνει κατανοητή η παρουσίαση της σύγχρονης ελληνικής πολιτιστικής διπλωματίας, αυτής που η Ελλάδα ασκεί τον 21ο αιώνα. Έπειτα, προσεγγίζονται τα σύγχρονα θέματα της εξωτερικής πολιτιστικής πολιτικής της χώρας με αφορμή την έκθεση στο Λούβρο. Τέλος, εξάγονται συμπεράσματα, που προέρχονται από την ανάδειξη του αρχαίου πολιτισμού ενώ η έκθεση δρα ως φορέας πολιτιστικής διπλωματίας. Μέσω αυτής την έκθεσης πραγματοποιείται η τόνωση της εικόνας της, η προβολή της θέσης της στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο περιβάλλον μέσω της παρουσίασης της σύστασης της νεοελληνικής ταυτότητας.