Παρακίνηση και ικανοποίηση των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα της Κύπρου
Επιτομή
Η παρούσα διατριβή επιχειρεί να εξετάσει την ικανοποίηση που νιώθουν οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα μέσα από διάφορους παράγοντες που επικρατούν στην εργασία τους και για τους οποίους έχουν αναφέρει στην έρευνα.
Για την συλλογή των πιο πάνω δεδομένων, σχεδιάστηκε ερωτηματολόγιο το οποίο αποτελείτο από τρία μέρη. Το πρώτο μέρος περιλάμβανε ερωτήσεις δημογραφικού χαρακτήρα, το δεύτερο μέρος αφορούσε τα χαρακτηριστικά της εργασίας τους και στο τρίτο μέρος δόθηκαν μερικές εισηγήσεις που αξιολογήθηκαν από τους εργαζόμενους (με βάση την αξιολόγηση του μέρους Β) κατά πόσο θεωρούν ότι μπορούν να εφαρμοστούν στο δικό τους χώρο εργασίας προκειμένου να βελτιωθούν τα προβλήματα που αναφέρθηκαν. Τέλος υπήρχαν δυο ερωτήσεις ανοικτού τύπου προκειμένου να εκφράσουν την άποψη τους για την εκπαίδευση η οποία υπάρχει στο χώρο εργασίας τους. Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 100 άτομα, από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν τα 98 ερωτηματολόγια.
Τα αποτελέσματα σε γενικές γραμμές δείχνουν τα προβλήματα που υπάρχουν στις επιχειρήσεις μέσα από τα μάτια των εργαζομένων της, τα οποία παρουσιάζονται πιο κάτω λεπτομερώς. Με βάση την κρίση των συμμετεχόντων (όπου οι περισσότεροι απάντησαν ότι δεν είναι ικανοποιημένοι), τα χαρακτηριστικά των εργασιών τους που χρήζουν περαιτέρω βελτίωση (τομείς δηλαδή που έχουν την χαμηλότερη παρακίνηση) είναι οι ακόλουθοι. Αρχικά αναφορά έγινε για τις ευκαιρίες ανέλιξης που υπάρχουν, αν υπάρχει επαρκής αξιολόγηση από τον προϊστάμενο τους και για την μισθολογική τους κλίμακα. Επίσης αξιολόγηση έγινε στο αν υπάρχει αξιοκρατική αξιολόγηση στον οργανισμό/επιχείρηση, αν υπάρχει ίση μεταχείριση, επαρκής εκπαίδευση καθώς και αν υπάρχει ελεύθερος χρόνος για την προσωπική τους ζωή. Ακόμη αξιολογήθηκε και η συμπεριφορά των ηγετών στα αιτήματα των εργαζομένων, αν έχουν το δικαίωμα της λήψης αποφάσεων από την θέση στην οποία βρίσκονται και την απόσταση που διανύουν για να φτάσουν στην εργασία τους. Τέλος αν υπάρχει επαρκής αναγνώριση της δουλείας τους από τους προϊστάμενους, από τους συνάδελφους αλλά και κατά πόσο θεωρούν το εργασιακό τους περιβάλλον ευχάριστο και φιλικό.
Σε συνέχεια των πιο πάνω, δόθηκαν εισηγήσεις με σκοπό την αύξηση εργασιακής ικανοποίησης των υπαλλήλων και κατ’ επέκταση τρόπους για παρακίνηση των εργαζομένων και επίτευξη των επιχειρησιακών στόχων. Συγκεκριμένα έγινε αναφορά για παροχή χρηματικών και άλλων ανταμοιβών, περισσότερος χρόνος για προσωπική ζωή, μεγαλύτερη ανταπόκριση ηγετών στα αιτήματα των εργαζομένων, περισσότερη αναγνώρισης εργασίας που εκτελούν καθώς και περισσότερη εκπαίδευση. Επίσης στους τρόπους βελτίωσης συμπεριλήφθηκε και η ύπαρξη περισσότερης συναδελφικής αλληλεγγύης, βελτίωση των συνθηκών εργασίας καθώς και περισσότερη χρήση της τεχνολογίας. Τέλος, αναφορά έγινε και για περισσότερη ομοιογένεια μεταξύ των εργαζομένων αλλά και για δημιουργία ομάδων για εκτέλεση εργασίας.