Αξιολόγηση πληροφοριακών συστημάτων στο δημόσιο νοσοκομείο απο τους εργαζόμενους: Η περίπτωση του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης

Abstract

Η επιτακτική ανάγκη μετάδοσης, επεξεργασίας και αποθήκευσης πλήθους ευαίσθητων, υγειονομικών δεδομένων με ταχύτητα, συνέπεια και ασφάλεια, οδήγησε στην υιοθέτηση Πληροφοριακών Συστημάτων στα Νοσοκομεία (Π.Σ.Ν.). Εντούτοις, παρά το γεγονός ότι για την επιτυχημένη εφαρμογή των Π.Σ. υπάρχει πληθώρα θεωρητικών μοντέλων και μελετών, η στοχευμένη ανατροφοδότηση για τη χρήση τους καθώς και η μέτρηση της αποδοχής τους από τους εργαζομένους των Νοσοκομείων είναι περιορισμένες. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αξιολόγηση του Πληροφοριακού Συστήματος που εφαρμόζεται στο Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης από τους χρήστες του. Για τις ανάγκες της έρευνας χρησιμοποιήθηκε ένα ερωτηματολόγιο κλίμακας Likert, συνιστάμενο από τις διαστάσεις αφενός του μοντέλου ικανοποίησης χρήστη των DeLone & McLean (1992) και αφετέρου της αποδοχής της τεχνολογίας (ΤΑΜ) του Davis (1989). Το ερωτηματολόγιο μοιράστηκε ηλεκτρονικά σε 100 χρήστες του συστήματος, οι οποίοι ανήκαν στο διοικητικό και ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, κατά την περίοδο 29/10/20 ως 13/11/20, έπειτα από σχετική άδεια της επιστημονικής επιτροπής του νοσοκομείου. Τα αποτελέσματα επεξεργάστηκαν μέσω του λογισμικού SPSS και περιλάμβαναν την περιγραφή του βαθμού ικανοποίησης των χρηστών από τις επιμέρους διαστάσεις και συνολικά, τη συγκριτική ανάλυση μεταξύ της συνολικής ικανοποίησης μεταξύ των εργασιακών κλάδων όπως και τη διερεύνηση συσχετίσεων μεταξύ των διαστάσεων και της συνολικής ικανοποίησης. Αποτελεσματικά, οι χρήστες του Π.Σ. στο νοσοκομείο φάνηκαν τουλάχιστον ικανοποιημένοι συνολικά, σε ποσοστό 78% του συνόλου. Κατά την αξιολόγηση μεταξύ των διαφορετικών εργασιακών κλάδων δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές. Οι επιμέρους διαστάσεις της Ποιότητας και της Αποδοχής καθόρισα τη διαμόρφωση του επιπέδου της συνολικής ικανοποίησης από το Π.Σ, με σημαντικότερη την Ποιότητα συστήματος. Συμπερασματικά, η χρήση του Π.Σ. φαίνεται να αποκρίνεται σε ικανοποιητικό βαθμό στις ανάγκες και τις αντιλήψεις των χρηστών του νοσοκομείου αλλά κρίνεται σκόπιμη η εις βάθος διερεύνηση των αιτιών μη απόλυτης ικανοποίησης για τη συνεχή βελτίωση του συστήματος.