Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΣωκράτους, Μιχάλης
dc.contributor.authorChristofi, Marios
dc.contributor.otherΧριστοφή, Μάριος
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2021-02-02T07:23:08Z
dc.date.available2021-02-02T07:23:08Z
dc.date.copyright2021-01-28
dc.date.issued2020-11
dc.identifier.otherMBA/2020/00829el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/4757
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractThe purpose of this dissertation was to register the training requirements for personnel operating in the airside areas of Larnaka and Pafos International Airports based on European Union requirements. It identified the training subjects that Commission Regulation (EU) No 139/2014 obligates airport operators to provide to their staff and to personnel of other agencies operating in the airside areas of the airport, the preferred training methodology and methods for measuring and assessing the competency of trainees as well as the frequency of recurrent training and the importance assigned to each training subject by airport personnel. To define the required training subjects, the qualitative approach was applied, and data were collected primarily from European Union Aviation Safety Agency and International Civil Aviation Organization publications. For the rest of the research questions, a survey was conducted via questionnaires that were distributed to airport personnel who in turn provided feedback on the aforementioned issues. The results indicated that to comply with European Union Aviation Safety Agency regulatory requirements the airport operator must organize and deliver ten training subjects. While all were evaluated relatively high on the importance scale, some were considered more important than others. Another conclusion of the study is that recurrent trainings are considered a necessity, although the frequency varies according to the subject. Also, annual competency checks can be incorporated in the training plan in order to replace annual recurrent trainings. In this case, the training frequency decreases for all training subjects. With some exemptions, a combination of training methods was preferred for both initial and recurrent trainings while the same applies for testing following the initial trainings. In the case of testing following recurrent trainings, a standalone testing method is preferred in most cases. This also applies regarding the preferred method for assessing the competency of employees during annual competency checks. A comprehensive training plan based on the results of the survey is presented in Appendix D of this dissertation.el_GR
dc.format.extentviii, 102 σ. ; 30 εκ.el_GR
dc.languageenel_GR
dc.language.isoenel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΜεθοδολογία εκπαίδευσης προσωπικού -- Διεθνείς Αερολιμένες Λάρνακας και Πάφουel_GR
dc.subjectTraining methodology of employees -- International Airports of Larnaka and Pafosel_GR
dc.titleDevelopment of regulatory training program for the operator of Cyprus Airportsel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractΟ σκοπός αυτής της διατριβής ήταν να καταγράψει τις απαιτήσεις εκπαίδευσης για το προσωπικό που επιχειρεί στον ελεγχόμενο χώρο των διεθνών αερολιμένων Λάρνακας και Πάφου, βάσει των απαιτήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μελέτη εντόπισε τις εκπαιδεύσεις που ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 139/2014 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υποχρεώνει τους διαχειριστές αερολιμένων να παρέχουν στο προσωπικό τους και στο προσωπικό άλλων οργανισμών που λειτουργούν στον ελεγχόμενο χώρο των αεροδρομίων, την προτιμώμενη μεθοδολογία εκπαίδευσης και μεθόδους για τη μέτρηση και την αξιολόγηση της ικανότητας των εκπαιδευομένων, καθώς και τη συχνότητα της περιοδικής εκπαίδευσης και τη σημασία που αποδίδεται σε κάθε εκπαιδευτικό αντικείμενο από το προσωπικό του αεροδρομίου. Για τον καθορισμό των απαιτούμενων εκπαιδεύσεων, εφαρμόστηκε η ποιοτική προσέγγιση και τα δεδομένα συλλέχθηκαν κυρίως από εκδόσεις της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ασφαλείας Αεροπορίας και του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας. Για τα υπόλοιπα ερωτήματα, διεξήχθη μια έρευνα μέσω ερωτηματολογίων που διανεμήθηκαν σε προσωπικό του αεροδρομίου που με τη σειρά του παρείχε ανατροφοδότηση σχετικά με τα προαναφερθέντα θέματα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για να συμμορφωθεί με τις κανονιστικές απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ασφαλείας Αεροπορίας, ο διαχειριστής των αερολιμένων πρέπει να οργανώσει και να παραδώσει δέκα εκπαιδευτικά θέματα. Ενώ όλα αξιολογήθηκαν σχετικά υψηλά ως προς την σημαντικότητά τους, μερικά θεωρήθηκαν πιο σημαντικά από άλλα. Ένα άλλο συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι οι περιοδικές εκπαιδεύσεις θεωρούνται αναγκαίες, αν και η συχνότητα ποικίλλει ανάλογα με το εκπαιδευτικό θέμα. Επίσης, οι ετήσιοι έλεγχοι ικανότητας μπορούν να ενσωματωθούν στο πρόγραμμα εκπαίδευσης και να αντικαταστήσουν τις ετήσιες περιοδικές εκπαιδεύσεις. Σε αυτήν την περίπτωση, η συχνότητα εκπαίδευσης μειώνεται για όλα τα εκπαιδευτικά θέματα. Με ορισμένες εξαιρέσεις, προτιμήθηκε ένας συνδυασμός μεθόδων για τις αρχικές και για τις περιοδικές εκπαιδεύσεις, ενώ το ίδιο ισχύει για την αξιολόγηση μετά τις αρχικές εκπαιδεύσεις. Στην περίπτωση αξιολόγησης μετά από περιοδικές εκπαιδεύσεις, προκρίνεται μια μέθοδος εξέτασης στις περισσότερες περιπτώσεις. Αυτό ισχύει επίσης για την προτιμώμενη μέθοδο αξιολόγησης ικανοτήτων κατά τη διάρκεια των ετήσιων ελέγχων ικανοτήτας. Ένα περιεκτικό πρόγραμμα εκπαίδευσης με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάζεται στο Παράρτημα Δ αυτής της διατριβής.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής